Voor Contact, het ledenblad van Spierziekten Nederland, schrijf ik over onze vakantie ervaringen in mijn vaste column Eelke droomt. Hier mijn laatste verhaaltje over onze tussenstop in Duitsland bij Gästehaus Bartsch… Helaas heb ik maar 275 woorden en is het dus altijd goochelen met woorden. Anders had ik zeker ook verteld dat we in Flensburg opgesloten zaten in een winkelcentrum. Misschien ken je het wel, nog even ‘snel’ naar het (invaliden)toilet voor sluitingstijd. Helaas kwamen wij er daarna achter dat het hele overdekte winkelcentrum totaal uitgestorven was. Met aan de deur een dik hangslot. Ik heb nog spijt dat ik niet aan het meisje, dat uiteindelijk aan de andere kant van de deur buiten stond, de foto gevraagd heb die ze lachend van ons maakte. Het moet er bizar uitgezien hebben. Twee rolstoelers, wild zwaaiend en bonkend op de grote glazen deur…  Klik op: contact_2015_09-eelke-droomt

Gelukkig liep alles weer goed af en waren we op tijd voor onze cruise door Noorwegen!

collage Inrichting bij Gasthaus Bartsch, met hoog-laag bed (aan één kant) en bidet op de toilet!
Inrichting bij Gasthaus Bartsch, met hoog-laag bed (aan één kant) en bidet op de toilet!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Afgelopen weekend was het weer chaos is Lille en ik was erbij. Meer dan honderd kilometer brocante markt en braderie. Een beetje dat gevoel van Koningsdag in Utrecht maar dan groter en onderhandelen in het Frans… En mosselen met witte wijn natuurlijk.

Zaterdagochtend super vroeg vertrokken, de zon kwam net op. Eerst mijn zus opgehaald in Dordrecht. Daarna in één ruk door naar het zuiden. Eenmaal in Lille dan toch maar het parkeeradvies van een vriendin opgevolgd: ‘gewoon op de stoep neerknallen die auto’. Tja, dat doet iedereen dus. Wij stonden dichtbij het station, Gare Lille-Europe (waar bij het winkelgedeelte ook een goed invalidentoilet is). En dan begint de grote speurtocht naar DE aankoop van de dag… Het is wel even zoeken waar de beste straatjes zijn. Voor hamburgers en braderiekramen met pannen met antiaanbaklagen en kleding van zweetstofjes zijn we niet gekomen. Ondertussen loopt er ook een marathon door de stad (oeps, uitkijken met oversteken) en er staat een enorme kermis. Alles tegelijk dan zijn we er in één keer vanaf, moet het stadsbestuur van Lille gedacht hebben.

Brocantemarkt Lille-collage
Brocantemarkt Lille-collage

Geweldig gestreepte legging

Maar uiteindelijk vinden we de straatjes met bizarre vondsten; een opgezette eekhoorn, volledig verroeste steps, een oude racefiets tandem,  trompetten, vintage kleding, kekke schoenen, houten kisten, industriële lampen, oude schoolbankjes, wandelwagens, ijzeren lockers en miljoenen vaasjes, potjes en bordjes. De echte brocante handelaren weten inmiddels wel wat hip is, dus je betaalt ook flink voor dat ene unieke kastje of krukje. Onderhandelen lukt soms wel. Helaas zat DE aankoop er dit jaar niet bij voor mij, afgezien van de geweldig gestreepte legging voor een euro, de plastic ketting en een Afrikaans maskertje voor twee euro. M’n zusje kocht nog wel een leuke ijzeren kruk en een spuuglelijk mega groot schilderij (maar de lijst is mooi), waar ze de halve dag mee liep te zeulen.

Brocante markt Lille, aankopen
Brocante markt Lille, aankopen

Relaxen in hotel Wu Wei

Moe van een dag speuren en hobbelen over kinderkopjes knallen we de auto weer van de stoep, om twintig kilometer terug in het Belgische Kortrijk, onze innerlijke balans terug te vinden in wellness hotel Wu Wei. Alles is wit of grijs bij Wu Wei, op een enkel houten krukje en de vloer na. Na de explosie van indrukken in Lille is dat even wennen. Drie jaar geleden gingen de deuren van de voormalige drukkerij weer open, geen drukpersen meer maar dertien kamers en suites en een uitgebreide wellness. Dankzij de minimalistische architectuur is het hotel zo goed als drempelvrij en in één kamer is rekening gehouden met rolstoelgebruikers. Van tevoren vertelde eigenaar Jo Heirman dat ze bezig zijn de toegankelijkheid van de kamer en de Wellness verder te optimaliseren. Dat is ook nodig want er ontbreken nog beugels en een douchestoel. Het bed is aan één kant bereikbaar met de rolstoel. De wellness is in de basis toegankelijk maar de deuren naar de sauna en douches zijn smal (70cm) en daar is dus een smalle verrijdbare douchestoel handig. Er komt ook een tillift om makkelijk in en uit het zwembad (32º) te komen. Op het dakterras staat een houten hottub tussen de bamboe en in een overdekt zithoekje brandt een flink opgestookt vuurtje. Wij nemen heerlijk de tijd om uitgebreid te ontbijten en gaan dan weer op huis aan. Wu Wei is zeker een aanrader als de laatste aanpassingen ook gerealiseerd zijn. Jo laat het mij weten, dus wordt vervolgd… Kijk alvast op www.wuwei.be

Hotel Wu-wei-collage
Hotel Wu wei in Kortrijk, België

Zo logisch als sommige elektrische rolstoelrijders het vinden om in je eigen rolstoel vastgezet te worden in een vliegtuig. Zo pertinent onlogisch vinden vliegmaatschappijen en technici dat. Te duur, te gevaarlijk, niet getest, lastig in te voeren. Allerlei redenen waarom het niet kan. Iedereen dient zittend in een vliegtuigstoel te vliegen.

All wheels up wil dat nu wel eens bewezen zien. Want is het wel zo onmogelijk? Zij geloven van niet! En om dat te bewijzen doen ze een beroep op ons, met een crowdfundactie zamelen zij geld in voor een crashtest met elektrische rolstoelen. Bovendien; zou het niet juist veel geld opleveren? Wat dacht je van alle kapotte rolstoelen, versleten ruggen, assistentietijd, vertragingen door moeilijk laden van rolstoelen etc. En natuurlijk alle extra klanten, rolstoelers en hun familie die, dan ineens wel de wereld gaan ontdekken. Is het een droom? Wat denk jij?

Na alle buitenlandse reisjes is het nu tijd om te schrijven. Ons eerste avontuur ging eind maart naar Engeland. Doel was een congres met driehonderd wetenschappers en een handvol patiënten met Ataxie van Friedreich. Om gedoe met het vliegtuig en taxi’s te voorkomen gaan we met de auto. Dat geeft bovendien de mogelijkheid om er een paar dagen aan vast te knopen. Dat betekent wel links rijden. Ter voorbereiding volg ik de ‘Keep left experience’ bij de ANWB in Lelystad. Ha, ha nou dat was me een ‘experience’! Een hoop gebabbel van medecursisten met allerlei theorieën en ingewikkelde vragen. Ik heb vooral één tip opgeslagen: ‘Als je links uit het raam naar beneden kijkt en je ziet wegdek dan is het niet goed’. En daar heb ik me aardig mee gered. Geen schade. Zelfs niet één keertje op de verkeerde weghelft beland. Door de continue extra alertheid wel vermoeiender dus geen grote afstanden en wat vaker stoppen.

Calais

Wij rijden naar Calais (330 km vanuit Utrecht) en nemen de veerboot van P&O. Bij eerder telefonisch contact was de medewerker direct helder over de procedure bij inladen en uitstappen als je gebruik maakt van een rolstoel, dat geeft vertrouwen. Bij Seaways leek dat minder vanzelfsprekend. En inderdaad alles gaat perfect. Bij inchecken krijgen we de instructie onze alarmlichten aan te doen bij het aan boord gaan. Zo weten de verkeersregelaars direct dat er meer ruimte rondom de auto nodig is voor het uitladen van de rolstoel(en). Op miraculeuze wijze komen wij precies voor de lift naar het dek te staan. Ik krijg van één van hen een vette knipoog en dikke duim omhoog als ik na Jon de auto uitrijd. Anderhalf uur duurt de overtocht en dat is precies een fijne (plas)pauze. Aangepast toilet bevindt zich direct bij de lift. Overigens mag je niet in de auto blijven zitten.

Windsor Castle Queen Elizabeth

Eerste bestemming in Engeland is Windsor ten westen van London en vooral bekend om Windsor Castle, het buitenverblijf van Queen Elizabeth. Wij sluiten onszelf eerst twee dagen op in Beaumont Estate congreshotel, met meerdere prima rolstoeltoegankelijke kamers. Dag vier vertrekken wij richting Selsey, een klein kustplaatsje in het zuiden van Engeland. Maar niet voordat wij eerst even bij Queen Elizabeth op bezoek gaan. Er zijn geen invalidenparkeerplaatsen direct bij het kasteel, maar wij vinden er eentje vlakbij (kruising Park st. en St Alban’s st). Het kasteel met buitenterrein is goed toegankelijk. Met de rolstoel word je door de museumwachten steeds door toegankelijke ‘sluipdoor’ routes naar de liften geleid. Ter voorbereiding keken we thuis alle afleveringen van Downton Abbey dus het leven op een kasteel komt makkelijk tot leven hier. Vooral Queen Mary’s poppenhuis met tot in detail uitgewerkte miniatuurtjes maakt indruk. Zelfs de miniatuur schilderijtjes zijn door echte kunstenaars gemaakt. We lopen later nog even de winkelstraat van Windsor in maar hebben eigenlijk geen tijd dus bij The west Cornwall Pasty Company bestellen we een echte pasty (een soort deeg gevuld met iets warms) om mee te nemen. We kunnen niet naar binnen maar de medewerker ziet ons staan en somt direct alle soorten pasty’s op. Mmm lekker warm, dat vult!

collage-engeland_windsor-castle
Windsor castle

Chichester en de tranenflesjes

Ons volgende adresje is St. Adrews lodge (inmiddels The Coast Yard) in Selsey (niet te verwarren met de Londense wijk Chelsea). De b&b heeft elf kamers, wij verblijven in kamer tien, een echte Engelse kamer met eigen ingang vanaf de mooie tuin. Eigenaresse Claire vertelt ons dat ze de b&b nog maar kort geleden overnamen van een ouder echtpaar. Ze willen nog wel het één en ander vernieuwen maar willen de trouwe gasten ook niet afschrikken met teveel veranderingen. De kamer ziet er netjes uit. De lichte vloerbedekking lijkt ons niet erg praktisch en het is niet helemaal mijn smaak wat betreft inrichting maar Engels is het wel. De badkamer is modern en eenvoudig maar voor ons prima aangepast. Na een beetje schuiven met de bedden kunnen we aan beide zijden naast het bed met de rolstoel. Het tweepersoonsbed is wel wat smal, eventueel kun je uitwijken naar het extra eenpersoonsbed. Selsey is een typisch Engels plaatsje met weinig vertier, het strand is de belangrijkste trekpleister. In de straffe wind wandelen wij de volgende ochtend naar zee maar helaas daar geen terrasjes of pub met warme choco. In het stadje zelf zijn wel enkele restaurantjes. Met de auto rijden we naar het strand bij Wittering maar helaas regent het als we aankomen. We rijden door naar Chichester, een leuk stadje in de buurt. In de Chichester Cathedraal worden we verrast door ‘duizend tranenflesjes’ van kunstenares Deborah Tompsett. Lees ook mijn column in het blad van Spierziekten Nederland: tranenflesjes. Wij eten uiteindelijk twee keer bij de goed aangeschreven Spaanse Tapasbar in Selsey omdat het lekker dichtbij onze b&b is en het eten er goed is. En de sfeer ook trouwens, zeker als een hele Engelse familie er een verjaardag komt vieren.

Handige websites

We hebben even van Engeland geproefd en dat is ons goed bevallen. Links rijden is voor mij geen belemmering meer om opnieuw naar Engeland te reizen. Een volgende keer durf ik zeker verder te rijden richting de mooie natuurparken van het zuid-westen, zie ook mijn eerdere blog Types zoals ik’. Ik vond het nu toch weer een behoorlijke zoektocht naar een leuk en betaalbaar hotel ergens tussen Windsor en Dover. Maar de volgende websites waren een goede hulp: OpenBritain, Accessible Countryside, Britain is great en Visit South EastEngland.

collage B&B St. Andrewlodge
B&B St. Andrews Lodge, room 10 Selsey

Wat zijn jouw ervaringen met Engeland? Ik hoor ze graag, laat hieronder je bericht achter!

 

Tijdens onze cruise langs de Noorse fjorden zagen wij ook regelmatig de zwarte schepen van de Hurtigruten varen. Eenmaal thuis, heb ik me daar in verdiept en dat blijkt helemaal geen gek concept! Bij de (aangepaste) reisbureaus is het redelijk onbekend maar eenmaal in contact met Hurtigruten zelf zijn ze erg aardig. De foto’s van de aangepaste hut die ik opgestuurd krijg zijn prima. Er is zelfs een hoog-laag bed aanwezig, welke ik op geen enkele andere cruise gevonden heb. Al snel kwam ik ook in contact met Ineke, een ervaren Hurtigruten reiziger! En van wie krijg je nu betere informatie? Daarom een eerste gastblog! Informatie uit eerste hand van Ineke, inclusief praktische foto’s van haar hut.

Ineke

Gastblogster Ineke: De Hurtigruten, vervoer naar het Noorden

De Hurtigruten is in principe een boot verbinding langs de hele Noorse kust. Hij gaat langs verschillende havens om goederen en mensen te transporteren. En aangezien de trein niet noordelijker komt dan Narvik en de wegen niet altijd begaanbaar zijn is men vooral in het noorden erg geholpen met deze bootverbinding. Door de warme golfstroom is het water nooit bevroren en blijven de havens open. De Noren gebruiken dit vervoermiddel ook omdat het over land veel langer duurt. Toch zijn ze soms nog enkele dagen onderweg. Je kan ook je eigen auto meenemen aan boord.

Steeds meer gingen ook toeristen de bootverbinding gebruiken om van het begin (Bergen) tot het einde (Kirkenes) en eventueel weer mee terug te gaan (12 dagen). De hutten blijven eenvoudig, er is een zelfbedienings restaurant voor ontbijt en lunch en ’s avonds een drie gangenmenu. De sfeer is heel informeel. Er is geen entertainment aan boord. Slechts op één boot (Finnmarken) is een zwembad met whirlpool. Het is geen cruise.

Havens en excursies

Nu steeds meer toeristen de bootverbinding als een soort van cruise gebruiken, is er ook een aanbod van excursies ontstaan. In sommige havens is er ruim de tijd voor een stadswandeling of een bustochtje naar een bezienswaardigheid. Maar er zijn ook haventjes waar de boot na laden en lossen, direct weer vertrekt. Het aandoen van de haventjes gaat continue door. Dat kan zijn onder etenstijd en ook ’s nachts. De boot is wel afhankelijke van het weer. Als het erg slecht weer is, kan de kapitein wachten tot het iets beter is. Vaak komt hij dan later aan in de volgende haven, maar vertrekt vaak wel weer op tijd. Dus is er minder tijd of helemaal geen tijd voor de geplande excursie. Deze excursies zijn meestal aardig prijzig en vaak niet geschikt voor rolstoelers of mensen die slecht ter been zijn. Maar er is een reisleidster aan boord die voor al deze zaken zorgt en goed aan kan geven of iets wel of niet verstandig is om te doen. Ook is er bij de receptie vaak een rolstoel te leen als je de wal op wil gaan. Met de lift zijn alle verdiepingen op het schip bereikbaar. Met de rolstoel ga je via het autodek het schip op en af. In het restaurant is een vaste tafel gereserveerd. Er loopt altijd personeel dat kan helpen een bordje met eten te halen.

hurtigruten_cabin
Foto’s van de hut van Ineke op de Trollford (hutnummer 619). De plattegrond laat twee naast elkaar gelegen aangepaste hutten zien.

Liefhebber van Noorwegen

Persoonlijk kies ik voor de Hurtigruten omdat ik een groot liefhebber van Noorwegen ben. Ik heb er alles gedaan, gewandeld, geskied en rondgetrokken met auto en camper. Nu ik minder mobiel ben is dit voor mij ideaal om toch te reizen en verschillende steden te zien. Ook al ben ik overal al vele malen geweest, zelfs in verschillende jaargetijden. Voor een rolstoeler is de winter als er sneeuw ligt niet erg handig. Maar als je nog 100 meter kunt lopen, dan zijn er leuke bus excursies. Als mindervalide haal je misschien niet alles uit de reis. Maar het is heerlijk om het landschap aan je voorbij te zien trekken. Bij mooi weer op het dek en met minder weer vanuit het comfortabele panoramadek.

Tip: Excursie naar de Noordkaap

Je hoeft natuurlijk niet de hele 12 dagen aan boord te gaan. Je kunt ook een klein stukje mee gaan. Bijvoorbeeld, je vliegt naar Tromsø en stapt daar op, vaart mee tot Kirkenes en vliegt weer terug. Dan kun je wel een excursie naar de Noordkaap maken. Bij Norske is grote Nederlandse brochure aan te vragen, of als pdf te downloaden. Daar staan alle havens in met aankomst-en vertrektijden. Ook alle excursies. Voor informatie kun je er ook prima terecht.

hurtigruten_badkamer
Badkamer Hurtigruten, Trollford. Hutnummer 619

 

En daar zat ik dan ineens bij KLM op het hoofdkantoor, direct naast de boardroom waar pittige CAO onderhandelingen gevoerd werden. Doel van onze bijeenkomst: Verbeteren van de dienstverlening aan ‘Passengers with reduced mobility’ (PRM). Met nog vier andere PRM’ers, drie KLM’ers en Stijn Veeger, die bij de TU-Delft afstudeert op dit onderwerp, maakten we een compleet overzicht vanaf boeken van het ticket tot aankomst op de bestemming, Inclusief alle stress- en goede momenten.

Het leukste verhaal? Toen het Quad Rugby Nationaal team met twintig mannen en vrouwen, inclusief twintig (ADL) rolstoelen en twintig sportrolstoelen aankwamen op de plaats van bestemming en alle veertig rolstoelen gescheiden waren van hun wielen. De medewerkers van bagage hadden zich niet gerealiseerd dat elke rolstoel zijn eigen wielen heeft. Fijn, een stapel met veertig rolstoelen en tachtig wielen, mooi klusje.

Daarna uiteraard gedacht in oplossingen. Van betere registratie bij online boeken tot het vervoeren van rolstoelen in speciale boxen, het inzetten van schaarwagens bij het laden en veel meer. De beste ideeën ontstonden bij de vrijdagmiddag borrel in de stamkroeg van de KLM in Amstelveen. Ik ben blij dat KLM deze stap zet. Het had natuurlijk al lang beter gekund maar er zijn ook maatschappijen die er nu alles aan doen om de ‘PRM’ers’ te weren. Ik ben in ieder geval uitgenodigd bij de afstudeerbijeenkomst van Stijn. Ik hou jullie op de hoogte. Heb jij goede ideeën? Laat het mij alsjeblieft weten.

PS. Ik heb nu een heel speciale tas. Hier gaan vast alle deuren mee open ;-). Heb jij deze tas nodig? Laat het me weten, hij is te leen!

Lees hier meer informatie over het aanvragen van assistentie van KLM Cares.

Gisteren kwam ik Martyn Sibley op het spoor. Een collega, type reislustige enthousiaste rolstoeler. Ook hij deelt zijn ervaringen en zet zich in voor een beter toegankelijke reiswereld. Fijn te merken dat er nog meer van die types zijn zoals ik. Kijk maar even mee naar zijn super leuke filmpjes.

Martyn Sibley geeft mooie tips over Barcelona. Maf te weten dat ik een maand eerder dan hij nog door Barcelona rondreed! De tip van de luchtballon had ik graag eerder geweten, alhoewel, dat is een goede reden om nog een keer te gaan!

In het voorjaar ga ik samen met Jon voor een congres, met de eigen auto, naar Engeland! Ja echt, ik ga het gewoon doen, links rijden! Misschien moeten we er een paar dagen aan vast knopen en op ontdekking gaan? Martyn ging naar Exmoor National Park, Zuid-westelijk in Engeland. Ziet er goed uit.

Enneh, ik word ook altijd heel blij van jullie reacties en verhalen, dus vertel. Wat is jou vakantieplan voor 2015?

Via Facebook hoor ik over goed toegankelijke hotels op Menorca. Menorca is dat Engels voor Majorca? Nee, blijkt echt Menorca, of soms Minorca. Het is het meest noordelijk gelegen en op één na grootste eiland van de Balearen (Spanje), waar ook Majorca en Ibiza onderdeel van zijn. Als ik even google op Menorca lijkt het mij een fijn paradijsje. Veel groen beboste heuvels en een rotsachtige kustlijn onderbroken door kleine idyllische baaien met mooie zandstranden en een helderblauwe zee. Het hele eiland is uitgeroepen tot beschermd natuurgebied.

Er zijn twee steden op het eiland: aan de oostkust ligt de hoofdstad Mahón en aan de westkust ligt de voormalige hoofdstad Ciutadella. Veel stranden zijn goed toegankelijk met houten vlonders, strandrolstoelen en aangepaste toiletten. Beste tijd om te gaan is van mei tot en met september.

Een overzicht van rolstoeltoegankelijke hotels en villa’s wil ik je niet onthouden. Wie gaat mij voor?

Sommige hotels hebben ook een lift bij het zwembad (foto Hotel Confortel)

 

Sinds ik in september de frisse alpenluchten in Oostenrijk heb opgesnoven wil ik zeker terug; als de alpenweiden in bloei staan. Het is vast geen toeval dat ik juist nu het bijzondere Nala Hotel in Innsbruck tegenkom. Dat lijkt me de ideale combinatie: eerst een paar dagen ‘mindfull’ genieten van de rust en natuur in de bergen en daarna kunst en cultuur in Innsbruck.

Nala Hotel

Het Nala Hotel, in het centrum van Innsbruck, heeft haar deuren deuren nog maar net geopend. Er is werkelijk alles aan gedaan om de kamers een unieke beleving met passende naam mee te geven; Small beauty, Zen, Gold, Oriental, Cinema, Snow white. Verschillende designers zijn aan het werk geweest en dat zie je ook terug in het restaurant, de bar en de tuin. Er zijn drie rolstoelproof kamers, allemaal in het thema Nightingdale (Nachtegaal). Je zou de nachtegaal ook zomaar kunnen horen want ondanks de centrumlocatie belooft het hotel toch een groene tuin met vogeltjes.

Het sanitair is aangepast met opklapbare beugels bij het toilet en inloopdouche met opklapbaar douchezitje
Het sanitair is aangepast met opklapbare beugels bij het toilet en inloopdouche met opklapbaar douchezitje

Innsbruck rolstoeltoegankelijk 

Innsbruck schijnt een super gezellige stad te zijn en bovendien goed toegankelijk. Er is een rolstoeltoegankelijke wandelroute uitgestippeld en er is een goed overzicht van toegankelijke bezienswaardigheden, musea, toiletten en parkeerplaatsen. Ga vooral kijken naar het symbool van Innsbruck: het ‘gouden dak’ of de reusachtige bronzen beelden bij het grafmonument van Kaizer Maximiliaan I. Of bekijk de stad vanaf grote hoogte vanuit skigebied de Nordkettenbahnen. Een ritje met de toegankelijke ‘Hungerburgbahn’ (kabelbaan) is al een beleving op zich! Nou, ik ben benieuwd.

Lekker veel ruimte in de kamer!
Lekker veel ruimte in de rolstoeltoegankelijke kamer
Ruime en mooie badkamer, beugels bij de toilet.
Ruime en mooie badkamer, beugels bij de toilet.

Update, inmiddels (juni 2015) heb ik heerlijk gedroomd in Nala-hotel. Fijne plek, aardige mensen. Innsbruck is echt een fantastische mooie stad, heerlijk groen en zo dichtbij de bergen, bovendien behoorlijk goed toegankelijk, een echte aanrader!

 

Onze kamer leek precies op de foto’s die hierboven al staan. Onze badkamer (een van de drie aangepaste kamers) bleek alleen wat meer kleur te hebben. De vloer was behoorlijk glad. Het opklapbare douchestoeltje aan de wand is niet zo comfortabel.

 

Eelke op het dakterras bij Hotel Nala met een biertje
Er bleek ook een heerlijk dakterras bij Hotel Nala!

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Op uitnodiging van Support Magazine en Tirol Tourist Board zat ik vorig weekend via een persreis in het Kaunertal, een prachtige valei in Tirol, Oostenrijk. Twee dagen reizen en twee dagen daar, oké dat was best pittig, maar het was wel ongelofelijk Super. Zoals een echte persreis betaamt gaan we naar alle hotspots in de omgeving; Een pad op palen leidt ons over het Moor, een met uitsterven bedreigd veengebied. Een prima toegankelijke gondellift brengt ons op ruim 3100 meter naar een  zilver witte gletsjer waar we met één been in Italië en één been in Oostenrijk staan.

In Italië en Oostenrijk op ruim 3100 meter hoogte bij Karlesjoch/Kaunertal.
In Italië en Oostenrijk op ruim 3100 meter hoogte bij Karlesjoch/Kaunertal.

In het Naturparkhaus maken we kennis met Pitzi, de bergsteenbok. Een opgezette wel te verstaan, want in het echt is hij lastiger te spotten. En via een prachtig nieuw pad staan er voor de eerste keer (test!) vier rolstoelen op het nieuwe uitkijkplatform, waarvandaan je prachtig over de hele valei kunt kijken.

Rolstoeltoegankelijk pad naar uitzichtplatform in Kaunertal
Rolstoeltoegankelijk pad naar uitzichtplatform in Kaunertal

In het Kaunertal is echt geïnvesteerd in rolstoeltoegankelijkheid. En dat is ook precies waarom de internationale pers in ‘rolstoeljournalistiek’ is uitgenodigd. Te weinig mensen weten namelijk dat je prima van de bergen kan genieten in een rolstoel, zowel in de winter als in de zomer.

Bang voor de bergen in je (handbewogen) rolstoel? Bij het hotel waar wij verblijven is de Swiss-trac te huur, een elektrische aankoppelunit voor de handbewogen rolstoel, hiermee zoef je zo de berg op (en af). Na een dag buiten viel de rolstoeltoegankelijk wellness van het hotel bij mij trouwens ook erg in de smaak! Meer weten over dit hotel? Kijk dan op www.weisseespitze.com. Let op: Er is slechts één kamer met een inloopdouche in hotel Weisseespitze, de kaiser Maximilian Suite (4 tot 6 personen). In de overige aangepaste kamers is alleen een bad, hier kan een badlift geplaatst worden. In de wellness-ruimte is wel een grote douche met doucherolstoel beschikbaar.

Wil je meer weten over dit prachtige gebied in de Alpen met meer accommodaties en tips lees dan hier mijn uitgebreide verhaal: Alpenweiden, bergstroompjes en gletsjers. Zo dicht bij de natuur, uit de Support vakantiegids 2015.

Eelke in de bergen met de Swiss-trac
In de bergen met de Swiss-trac

 

Uitzicht vanuit mijn kamer in hotel Weisseespitze, 's morgens vroeg.
Uitzicht vanuit mijn kamer in hotel Weisseespitze, ’s morgens vroeg.

 

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren