Na alle buitenlandse reisjes is het nu tijd om te schrijven. Ons eerste avontuur ging eind maart naar Engeland. Doel was een congres met driehonderd wetenschappers en een handvol patiënten met Ataxie van Friedreich. Om gedoe met het vliegtuig en taxi’s te voorkomen gaan we met de auto. Dat geeft bovendien de mogelijkheid om er een paar dagen aan vast te knopen. Dat betekent wel links rijden. Ter voorbereiding volg ik de ‘Keep left experience’ bij de ANWB in Lelystad. Ha, ha nou dat was me een ‘experience’! Een hoop gebabbel van medecursisten met allerlei theorieën en ingewikkelde vragen. Ik heb vooral één tip opgeslagen: ‘Als je links uit het raam naar beneden kijkt en je ziet wegdek dan is het niet goed’. En daar heb ik me aardig mee gered. Geen schade. Zelfs niet één keertje op de verkeerde weghelft beland. Door de continue extra alertheid wel vermoeiender dus geen grote afstanden en wat vaker stoppen.
Calais
Wij rijden naar Calais (330 km vanuit Utrecht) en nemen de veerboot van P&O. Bij eerder telefonisch contact was de medewerker direct helder over de procedure bij inladen en uitstappen als je gebruik maakt van een rolstoel, dat geeft vertrouwen. Bij Seaways leek dat minder vanzelfsprekend. En inderdaad alles gaat perfect. Bij inchecken krijgen we de instructie onze alarmlichten aan te doen bij het aan boord gaan. Zo weten de verkeersregelaars direct dat er meer ruimte rondom de auto nodig is voor het uitladen van de rolstoel(en). Op miraculeuze wijze komen wij precies voor de lift naar het dek te staan. Ik krijg van één van hen een vette knipoog en dikke duim omhoog als ik na Jon de auto uitrijd. Anderhalf uur duurt de overtocht en dat is precies een fijne (plas)pauze. Aangepast toilet bevindt zich direct bij de lift. Overigens mag je niet in de auto blijven zitten.
Windsor Castle Queen Elizabeth
Eerste bestemming in Engeland is Windsor ten westen van London en vooral bekend om Windsor Castle, het buitenverblijf van Queen Elizabeth. Wij sluiten onszelf eerst twee dagen op in Beaumont Estate congreshotel, met meerdere prima rolstoeltoegankelijke kamers. Dag vier vertrekken wij richting Selsey, een klein kustplaatsje in het zuiden van Engeland. Maar niet voordat wij eerst even bij Queen Elizabeth op bezoek gaan. Er zijn geen invalidenparkeerplaatsen direct bij het kasteel, maar wij vinden er eentje vlakbij (kruising Park st. en St Alban’s st). Het kasteel met buitenterrein is goed toegankelijk. Met de rolstoel word je door de museumwachten steeds door toegankelijke ‘sluipdoor’ routes naar de liften geleid. Ter voorbereiding keken we thuis alle afleveringen van Downton Abbey dus het leven op een kasteel komt makkelijk tot leven hier. Vooral Queen Mary’s poppenhuis met tot in detail uitgewerkte miniatuurtjes maakt indruk. Zelfs de miniatuur schilderijtjes zijn door echte kunstenaars gemaakt. We lopen later nog even de winkelstraat van Windsor in maar hebben eigenlijk geen tijd dus bij The west Cornwall Pasty Company bestellen we een echte pasty (een soort deeg gevuld met iets warms) om mee te nemen. We kunnen niet naar binnen maar de medewerker ziet ons staan en somt direct alle soorten pasty’s op. Mmm lekker warm, dat vult!
Chichester en de tranenflesjes
Ons volgende adresje is St. Adrews lodge (inmiddels The Coast Yard) in Selsey (niet te verwarren met de Londense wijk Chelsea). De b&b heeft elf kamers, wij verblijven in kamer tien, een echte Engelse kamer met eigen ingang vanaf de mooie tuin. Eigenaresse Claire vertelt ons dat ze de b&b nog maar kort geleden overnamen van een ouder echtpaar. Ze willen nog wel het één en ander vernieuwen maar willen de trouwe gasten ook niet afschrikken met teveel veranderingen. De kamer ziet er netjes uit. De lichte vloerbedekking lijkt ons niet erg praktisch en het is niet helemaal mijn smaak wat betreft inrichting maar Engels is het wel. De badkamer is modern en eenvoudig maar voor ons prima aangepast. Na een beetje schuiven met de bedden kunnen we aan beide zijden naast het bed met de rolstoel. Het tweepersoonsbed is wel wat smal, eventueel kun je uitwijken naar het extra eenpersoonsbed. Selsey is een typisch Engels plaatsje met weinig vertier, het strand is de belangrijkste trekpleister. In de straffe wind wandelen wij de volgende ochtend naar zee maar helaas daar geen terrasjes of pub met warme choco. In het stadje zelf zijn wel enkele restaurantjes. Met de auto rijden we naar het strand bij Wittering maar helaas regent het als we aankomen. We rijden door naar Chichester, een leuk stadje in de buurt. In de Chichester Cathedraal worden we verrast door ‘duizend tranenflesjes’ van kunstenares Deborah Tompsett. Lees ook mijn column in het blad van Spierziekten Nederland: tranenflesjes. Wij eten uiteindelijk twee keer bij de goed aangeschreven Spaanse Tapasbar in Selsey omdat het lekker dichtbij onze b&b is en het eten er goed is. En de sfeer ook trouwens, zeker als een hele Engelse familie er een verjaardag komt vieren.
Handige websites
We hebben even van Engeland geproefd en dat is ons goed bevallen. Links rijden is voor mij geen belemmering meer om opnieuw naar Engeland te reizen. Een volgende keer durf ik zeker verder te rijden richting de mooie natuurparken van het zuid-westen, zie ook mijn eerdere blog ‘Types zoals ik’. Ik vond het nu toch weer een behoorlijke zoektocht naar een leuk en betaalbaar hotel ergens tussen Windsor en Dover. Maar de volgende websites waren een goede hulp: OpenBritain, Accessible Countryside, Britain is great en Visit South EastEngland.
Wat zijn jouw ervaringen met Engeland? Ik hoor ze graag, laat hieronder je bericht achter!
