Als ik moederziel alleen langs de strak opgelijnde witte grafzerken over de Canadese Oorlogsbegraafplaats loop, weet ik niet wat ik voelen moet, behalve dan de koude wind. Bij een enkel graf ligt een bloem. Soms een plastic mapje met een oude foto van een jongeman. Een naam. Een geboortejaar. Een sterfdatum, soms een hele rij op dezelfde dag. 2617 voornamelijk jonge mannen liggen hier begraven. Ik denk aan de kinderen die zij niet kregen, de moeders die het zonder hen moesten doen. De vrouwen die de liefde van hun leven misliepen.

Canadese oorlogsbegraafplaats, Groesbeek

Tussen de graven, ook verschillende planten. Ik maak een foto van een knalroze bloeiende plant, die wil ik later even opzoeken in de flora-app. Even zie ik in gedachten de soldaten uit hun graf klauteren, verbaasd schudden ze de klei van zich af en kijken om zich heen. Sommige vallen elkaar in de armen. Het zal komen door het prachtige ‘Terracotta Leger van Oosterbeek‘ van Fransje Povel, vanmorgen in het Vrijheidsmuseum. Een stukje van de Airborne begraafplaats in Oosterbeek maakte zij in klei na, waarbij de begraven soldaten tot leven komen en met ons de vrijheid vieren die zij zelf niet meer hebben meegemaakt. Ieder kleifiguur is een portret van een echte soldaat.

Ja, dat soort dingen dus, daar denk ik aan. En aan de vreemde tijd van nu waarin we soms zo scherp tegenover elkaar staan, ook dichtbij, mensen in mijn directe omgeving. Gewone dingen, zoals elkaar opzoeken en omhelzen, die niet kunnen. Toch niet te vergelijken met de oorlogsjaren, daar ben ik na het bezoek aan het Vrijheidsmuseum echt wel weer van doordrongen.

Bevrijdingsrok

Ondertussen geniet ik ook van de bijzondere dingen die ik meemaak. Zoals deze dagen in Berg en Dal, Rijk van Nijmegen. Het Vrijheidsmuseum, ging op verzoek van het project Zorgeloos op vakantie, speciaal voor mij zelfs even open. Extra bijzonder omdat dit door corona voor mij ook het eerste museum in lange tijd was. Na een hoop gruwelverhalen over de bezetting, overigens wel heel mooi in beeld gebracht met persoonlijke verhalen, werd ik wel heel blij van de nationale bevrijdingsrok! Een hele wand vol met vrolijk gekleurde, zelfgemaakte rokken. Ik had er nog niet eerder van gehoord maar google er maar eens op. Er liggen er nog veel meer in de museumopslag.

vier foto's vn het Vrijheidsmuseum, binnen (3x) en buiten
Alleen voor het unieke, duurzame gebouw, de ‘shade dome’, een koepel van lichtgewicht textiel verwijzend naar de parachutes die de lucht vulden tijdens Market Garden, ga je al naar het Vrijheidsmuseum.
collage van foto's van de feestrok of bevrijdingsrok
De bevrijdingsrok, of ook wel feestrok genoemd. Een idee van Mies van Lennep, de zoom moest uit effen driehoeken bestaan, met aan de voorkant in het midden de datum 5 mei 1945.

Idyllische wijngaard

Als we koud en met een vol hoofd weer terug zijn in Heuvelrijk, ons hotel voor twee nachtjes, trekken wij een flesje open van Wijngaard de Plack, ook weer speciaal klaargezet voor mij. Lekker! Goh, ik lees dat de wijngaard maar vijf kilometer van ons hotel vandaan ligt. De foto’s zien er heerlijk idyllisch uit, wijnproeverijen aan lange tafels tussen de druiventrossen, een winkel (ze verkopen ook scharrelkippen) en een weekendterras, ook leuk. Zeker nog een keer terug in de zomer!

Eikenhouten reuzen bij de Thornsche molen

Gelukkig schijnt het zonnetje als we de volgende dag de gordijnen openschuiven. We gaan vandaag lekker naar buiten en mijn moeder en Bert, haar man, komen ook even aanwaaien. Ze wonen in de buurt.

Er zijn meerdere rolstoeltoegankelijke wandel-en fietsroutes in de omgeving. Ik ben benieuwd naar de metershoge eikenhouten reuzen, ‘De Menschenkinder’, die aan het begin van de Herinneringsroute (6 km) staan, dus kiezen wij deze tocht uit. De auto parkeer je bij de Thornsche molen, het is dan maar 300 meter wandelen over een verhard pad richting de dertig grote houten beelden. Je kunt over het gras tussen de beelden door rijden met maar ik kwam even vast te zitten in een kuil. Vijftien beelden staan op Duitse grond en vijftien op Nederlandse, samen vormen ze een mooie maar ook trieste groep, op weg naar een beter lot, volgens de kunstenares Anne Thoss. Wij noemen ze inmiddels ‘de totempalen’ waar ze ook wel iets van weg hebben. Lees meer over de enorme klus om ze te plaatsen en de betekenis via Monumentenlandschap.

Eelke tussen enorme rechtopstaande eikenhouten stammen, robuust gebeeldhouwd tot mensen
Herinneringsroute, tussen de reuzen

De route en het kunstwerk is ontwikkeld ter herinnering aan 75 jaar vrijheid. Een dubbel gevoel, want juist nu mogen we de grens naar Duitsland niet over. We lopen dus maar een klein stuk, van de route die gedeeltelijk door Duitsland gaat. Maar het is mooi hier en na de wandeling bestellen we bij de Thornsche molen een lekkere ’to-go’ lunch. Het rolstoeltoegankelijke toilet is gelukkig wel gewoon open. Normaal zit je hier vast heerlijk op het terras, of binnen natuurlijk. Het ooievaarskoppeltje kijkt toe vanuit hun hoge nest. Ook bijzonder, alleen de naam al (!), is dat de ‘wipkoperkorenmolen’, ruim 70 jaar is weggeweest nadat de molen tijdens de operatie ‘Market garden’ in de WO II verwoest werd. In 2016 werd de molen herbouwd en sindsdien wordt er ook weer koren gemalen. Geen zin om te wandelen? Dan is alleen de beeldengroep en een hapje eten bij de molen ook een aanrader!

Start van de herinneringsroute, bij de Thornsche Molen

Lekker eten

Over eten gesproken…  Normaal geniet ik bij ook enorm van een restaurantje zoeken en lekker eten buiten de deur. Maar de restaurants en terrassen zijn nu allemaal dicht. Stiekem had het ook wel wat, na een lange dag niet meer de deur uit hoeven en een heerlijk maal op de hotelkamer laten bezorgen. In deze tijd hoeft dat geen slappe pizza of laffe falafel te zijn. Top restaurants bezorgen nu ook ’thuis’. Ik moet zeggen het wijntje van de Plack paste heel goed bij de heerlijke asperges van restaurant de Wolfsberg. De toetjes waren ook zalig. Maar ze claimen het mooiste terras van Groesbeek te hebben dus volgende keer ga ik toch weer gewoon lekker sjiek ‘op restaurant’.

Vrijheid in Berg en Dal, lekker eten van verschillende restaurantjes

 

We haalden ook nog een heerlijke, verse lunchsalade met gegrilde groenten en een dikke clubsandwich bij Eigenweijs, midden in Groesbeek. Zag er ook heel gezellig uit binnen, met leuke Portugese tegeltjes, houten tafels, mooi servies en lekkere taartjes in de vitrine. Mmmm…

Tja en dan hebben we Nijmegen nog niet eens gezien… Kortom Groesbeek is een prima uitvalbasis voor deze mooie omgeving vlak aan de grens met Duitsland. Veel geschiedenis maar ook heerlijk genieten van al het moois dat het leven te bieden heeft. Hopelijk nog een keer terug! Het was fijn om weer op pad te zijn. Wij vonden trouwens een heerlijk bedje bij Heuvelrijk Berg en Dal, in één van hun twee super riante rolstoeltoegankelijke studio’s. Bekijk het hotel hier!

Heuvelrijk Berg & Dal, Hotel en groepsaccommodatie met twee ruime rolstoeltoegankelijke studio’s in Groesbeek.

 

Meer toegankelijke musea, wandel- en fietsroutes, restaurants en overnachtingsmogelijkheden in de omgeving van Nijmegen vind je op Visit Nijmegen/Zorgeloos op vakantie.

 

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Zorgeloos op vakantie in Berg en Dal, samenwerking of niet je kunt altijd rekenen op een eerlijk artikel. Foto’s ©Tjeerd Maas/56bis.

Vandaag weer achter mijn bureau, na een heerlijk vrij weekend met vrienden. Altijd een beetje katerig. Dat waar je naar uitkeek is weer voorbij. Weer alleen na de gezelligheid van samen koken en genieten. Terug in het gareel. To do lijstje naast me. Maar gelukkig zijn er de mooie herinneringen. Nog fijner is dat ik erover mag schrijven. Zo blijft het fijne gevoel nog even na sudderen.

It Sailhûs, buiten eten
It Sailhûs, buiten eten

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

It Sailhûs
Want wat hebben wij weer een fijn plekje  ontdekt! It Sailhûs in Elahuizen/Friesland is nu voor het tweede seizoen geopend. Het oude sfeervolle pakhuis direct aan het water is met flink wat sponsoren en vrijwilligers omgetoverd tot een prachtige rolstoeltoegankelijke watersportaccommodatie. Na een enorme verbouwing zijn er nu vier appartementen met een grote groepsruimte en riant terras. De 4-tot 6 persoons appartementen kunnen ‘los’ geboekt worden maar het geheel kan ook compleet geboekt worden als groepsaccommodatie. Bijzonder leuk is dat er verschillende (aangepaste) boten voor de deur liggen zodat je ook heerlijk het water op kunt. Als je wilt met instructeurs, want deze hele accommodatie is eigendom van Sailwise, een unieke watersportclub die watersport mogelijk maakt voor mensen met een beperking.

It sailhus, collage interieur
It Sailhûs, interieur

 

It Sailhus, uitzicht appartement Rakken
It Sailhus, uitzicht appartement Rakken


Aanwaaien in Lemmer
Mijn reisgenoten voor dit weekend komen allemaal uit een andere windrichting aangewaaid op het terras bij Beachclub Lemmer (invalidentoilet aanwezig). We kunnen pas om zes uur ons huisje in dus we genieten hier alvast van het Friese zonnetje. Lemmer, van oorsprong een oud vissersdorp, is behoorlijk toeristisch maar het oude centrum is leuk om even langs de winkeltjes en terrassen te wandelen.

Beheerder Nienke helpt ons bij aankomst in It Sailhûs met alle spullen uitladen. Zelfs voor It Sailhûs zijn wij een uniek stel, zes rolstoelers, oké ze zijn wel wat gewend, maar zonder begeleiding? Als dat maar goed gaat…  Ze verzekert ons dat we haar altijd kunnen bellen. Voor vragen kunnen we ook beneden terecht, een zeilgroep huurt de twee appartementen op de eerste verdieping, zij slapen hier maar zijn overdag op het water met catamaran Beatrix. Wij zitten op de tweede verdieping in appartement Rakken met prachtig uitzicht op de Fluessen. Er zijn twee slaapkamers met in ieder twee (hoog-laag) bedden en twee aangepaste badkamers. In de gezellige woonkamer staat nog een slaapbank. Een goed opklapbed is eventueel ook beschikbaar. Wij koken de eerste avond ons eigen potje in de onderrijdbare keuken (wel behoorlijk hoog). Na het eten schuiven we nog even onder de terrasheater bij de buurman, eetcafé De Nieuwe Melkfabriek, voor een heerlijke ijscoupe van een ijsboerderij uit Oudemirdum. Wat een fijn sfeertje. Helaas is het café alleen met een trap bereikbaar, maar als het mooi weer is zit je op het terras goed en gaat de eigenaar uiteindelijk nog eerder weg dan wij…

Lekke band in Sneek
De volgende dag gaan we naar Sneek, helaas rijdt één van ons direct door een kapotte bierfles dus eerst ff wachten op de Welzorg voor een nieuwe band. Sneek is een echt watersportstad, je kent het vast van de Sneekweek. Maar ook als er geen Sneekweek is het feest in Sneek. Volle terrassen en live muziek. We eten goed en gezellig bij ’t Hof (Marktzicht 27, invalidentoilet aanwezig). In Sneek kun je ook lekker shoppen. Voor cultuur ga je naar het Fries Scheepvaartmuseum, dit is goed toegankelijk.

It sailhus, op het water
It Sailhûs, op het water

Drijvend terras
Op zondag gaan we dan eindelijk het water op. We hebben de Pontonboot en een kleine zeilboot tot onze beschikking. De Ponton is voor de luiaards onder ons zeer geschikt. Eigenlijk een drijvend terras. Heerlijk voor een dagje relaxen en genieten van de wind in je gezicht. Wel super tof dat je de boot met een simpel stuur prima vanuit de rolstoel kan besturen. Sportiever is natuurlijk de zeilboot, alhoewel, die zitzakken zien er ook heel comfortabel uit. Wat een heerlijke dag! Jammer hoor dat we morgen alweer afscheid nemen. We zijn vastberaden hier terug te komen!

Meer info over de rolstoeltoegankelijkheid en foto’s van It Sailhûs, klik hier!

 

 

It Sailhûs, onderweg in de auto
It Sailhûs, onderweg in de auto

 

 

 

 

 

BewarenBewaren