Ferme de l' Etang ~ Eelke droomt

Ferme de l’ Etang

Appartement, ‘de Cour’ ligt aan de binnenplaats van de boerderij, hier stonden lang geleden de koeien. Er is een woonkamer met keuken, een tweepersoons slaapkamer en grote ruime badkamer. In de woonkamer staat nog een bed, je kunt hier dus met drie personen overnachten. Vanuit de woonkamer heb je toegang tot je eigen (omheinde) terrasje met tuinmeubilair. Je kunt ook een lekker plekje elders op het terrein zoeken, in de moestuin bijvoorbeeld, of tussen de schaapjes in de boomgaard.

De twee appartementen boven zijn binnendoor te bereiken, waardoor je ook heel goed met een groter gezelschap (max. 12 personen) kunt verblijven bij Ferme de l’ Etang. De bedden zijn opgemaakt bij aankomst en op verzoek geniet je ’s morgens van een lekker biologisch ontbijt in je eigen appartement.

Woongemeenschap

Bij binnenkomst is het wel even wennen in ons vakantiehuisje in de Belgische Voerstreek. Er staan zeker acht stoelen te veel, we zijn maar met twee. De olieverfschilderijen zijn erg aanwezig, net als de grote rode fauteuils. Vanuit de woonkamer kijken we op een betonnen erf. De badkamer is wel heerlijk ruim en ik hou direct van de combinatie van de sfeervolle grenenhouten schuifdeuren, de grijsblauwe tegeltjes en het bakstenen bogenplafond. Met het hoog-laag bed kan ik zelf mijn bed uit, ook fijn.

Later spreken we eigenaars Hans en Tytsje in de grote moestuin. Tien jaar (ver)bouwen zij al aan de eeuwenoude langgevelboerderij. Bij aanschaf ontbrak zelfs het dak. Hun droom: een woongemeenschap opbouwen. Ze betrokken zelf het nog redelijk bewoonbare gedeelte. Inmiddels zijn er drie vakantieappartementen en verhuist hun zoon naar zijn appartement in de boerderij. In de opgeknapte boomgaard lopen schapen en staat een Mongoolse yurt, bewoond door Carlos en Bram. Zij gaan in de toekomst de B&B overnemen en Carlos geeft ook massages aan gasten. Achterop het erf, in een lange schuur woont nog een stel. En er is een schuur vol tweedehands bouwmaterialen en meubels. Tytsje (grijs haar in een knotje, slank en met gespierde armen) vindt nu wel dat hun eigen huis, dat aan de voorkant van de boerderij komt, aan de beurt is. Ze is 75 en wil er nog van kunnen genieten.

Terug in ons huisje kijk ik anders. De dromerige schilderijen blijken door de vader van Hans geschilderd. De stoelen zijn praktisch, voor als één familie de drie appartementen huurt en samen wil eten. Op het erf heeft de wilde wingerd en klimhortensia nog wat tijd nodig. Sommige pensionado’s kopen een appartement en wachten op het einde. Anderen starten met de uitvoering van hun groots(t)e droom. Respect.

‘Verwacht geen aangeharkte, gestileerde omgeving’, staat er op de site van Ferme de l’Etang. Maar wat een mooi verhaal!

In de omgeving

De boerderij van Hans en Tytsje vormt met nog vijf andere boerderijen het gehucht Mabrouck, vlakbij het rustige dorpje Remersdaal in de Belgische Voerstreek. Een half uur onder Maastricht en net boven de Ardennen. Je vindt er vooral rust en natuur. Voor de boodschappen ga je naar het verderop gelegen plaatsje Aubel (3,5 km). Met de auto ben je ook in een half uurtje in Aken. Luik ligt iets verder, op 45 minuten.

Fiets- en wandelgebied

De Voerstreek heeft mij positief verrast; prachtig heuvellandschap met Franse sferen, al was het alleen al door de Franse taal waar je in wordt aangesproken. Direct achter de boerderij loopt route 38 van de ‘Réseau Autonome des Voies Lentes’ (RAVeL), beschreven als ‘een comfortabel en veilig netwerk voor de trage weggebruiker‘. Deze groene wegen zijn aangelegd op jaagpaden en oude spoorlijnen en je ziet er geen auto. Alleen de eerste 30 meter achter de boerderij is het even lastig om op het pad te komen, door de keien en hobbelige ondergrond (dat zie je op dit filmpje!). Daarna is het heerlijk wandelen richting Aubel, let op want het is vals plat, dat merk je vooral op de terugweg! Sowieso, kan het behoorlijk heuvelachtig zijn op de verschillende wandel- en fietsroutes.

Aubel

Aubel is bekend om zijn streekproducten: Hervekaas (pittig van geur en smaak), stroop, cider en bier. De heerlijk zoete geur van de siroperie roken wij al toen we over de RAVeL (zie hierboven) richting Aubel wandelden. De producten koop je o.a. op dinsdag- en zondagochtend op de markt.

Bij Raph Cook’s *, zaten wij lekker op het terras, maar bij koud weer is er binnen een haardvuurtje. Even verderop vind je sieradenwinkeltje Un jour, une pierre, waar ik ondanks de drempel per se naar binnen wilde. Heel mooie verfijnde armbandjes, kettingen, oorbellen en prachtige edelstenen. Overigens ook online te bestellen.

* Bij Raph Cooks kun je aan de zijkant naar binnen, daar is ook een rolstoeltoegankelijk toilet.

Monniken van Val-Dieu

Met de auto brachten wij een bezoek aan de abdei Val-Dieu, een 800 jaar oude kloosterplaats gelegen drie kilometer buiten Aubel. De cisterciënzer monniken zijn vertrokken, maar de abdij wordt in stand gehouden door de Christengemeenschap van Val-Dieu. In de avond zijn er gebeden en op zondag zijn er kerkdiensten (Franstalig). Elk voorjaar is er ‘Concerts du Printemps’, een festival met met vijf vrijdagavonden voornamelijk klassieke muziek.

Wij zijn in de basiliek geweest en hebben daarna lekker door het 19de eeuwse park gelopen, grote eeuwenoude bomen en fijne plekjes om even te mijmeren. De binnenplaats van het klooster is voorzien van kinderkopjes dus geen pretje met de rolstoel. De brouwerij (rolstoel toegankelijk) en het klooster (niet rolstoeltoegankelijk) is alleen met een rondleiding te bezoeken. In de winkel koop je de abdij-biertjes en lekkere stinkkaasjes! Of je bestelt ze bij het restaurant, Le Casse-Croûte, met ook een fijn terras op de binnenplaats van het klooster en een rolstoeltoegankelijk toilet.

Stuwdam van Gileppe

Een andere dag bezochten wij de indrukwekkende stuwdam van Gileppe. Deze stuwdam is inmiddels 150 jaar oud en nog steeds in gebruik. Je kan er overheen lopen en je kan ook met de lift de ruim 77 meter hoge panoramatoren op. Hier kijk je prachtig over het meer, de majestueuze leeuw van Félix-Antoine Bouré en het omliggende bosgebied. Het restaurant boven is stom genoeg niet rolstoeltoegankelijk door een paar laatste traptreden. Beneden, naast een klimbos, is een eenvoudig restaurant met snacks en ijs!

Over de rolstoeltoegankelijkheid

Appartement de Cour heeft het A+ label van Toerisme Vlaanderen. Er is een ruime woonkamer met zitje en een eettafel. In de woonkamer staat ook een bed, opgemaakt met allerlei kussens zodat je er ook op kunt ‘chillen‘. De keuken heeft een keramische kookplaat, het werkblad is onderrijdbaar maar heeft een normale hoogte (onderrijdbaar 70 cm, werkhoogte 90 cm). Het hele appartement heeft een stenen vloer met vloerverwarming, dus een heel comfortabele temperatuur. Er zijn geen drempels tussen de verschillende ruimten.

In de slaapkamer staan twee elektrisch verstelbare (hoog-laag) bedden (laagste stand 60 cm), de bedden staan standaard tegen elkaar (helaas wel met een opening ertussen), dan is er aan beide zijde genoeg ruimte voor een rolstoel. De bedden kunnen ook anders opgesteld worden, voor meer ruimte.

Ferme de ‘Letang, de-Cour, keuken onderrijdbaar

De badkamer

De badkamer is ook lekker groot. Bij het toilet (hoogte 47 cm) aan beide zijden een opklapbare beugel. De douche heeft een regendouche en handdouche en er hangt een opklapbare douchestoel (hoogte 49) met armleuningen aan de wand. De wastafel is onderrijdbaar en heeft een handige een-hendel-kraan. Op verzoek zijn extra hulpmiddelen aanwezig, zoals een papegaai, passieve tillift, verrijdbare douchestoel en rollator. Vraag bij Hans en Tytsje eventueel om de uitgebreide toegankelijkheidsinformatie.

Huisdieren zijn in overleg toegestaan tegen een kleine vergoeding, er lopen nog twee grote lobbesen rond op het erf. Er is een overdekte en afgesloten stalling voor je fiets of handbike. Indien nodig kom je met de auto tot aan de voordeur (daarna wel even parkeren).

Alvast kennismaken met Hans en Tytsje? Kijk dan even naar dit gezellige filmpje, gemaakt door Toerisme Vlaanderen.