Op uitnodiging van het Duitse bureau voor toerisme ging ik begin oktober een paar dagen op pad voor een ‘inclusive press tour, accessible experiences Berlin & Lusatian Lakeland’. De ontmoeting met rollende reisjournalisten uit andere landen maakt het extra interessant.
“The Netherlands and Germany are like paradise on earth,” lacht Nagy, een breedgeschouderde Hongaar met een grote knot dreads op zijn hoofd en een sportieve rolstoel onder zijn kont. Hij steekt van wal in goed Engels met een stevig accent. Kort samengevat: in Hongarije kun je beter niet zijn als je een handicap hebt. Hij is de hele wereld over geweest maar Nederlanders klagen te veel, Duitsers ook. Volgens Nagy dan.
Lausitzer Seenland
We zitten met een internationaal gezelschap op een terras in Großräschen, 130 kilometer ten zuiden van Berlijn. Twee Denen, een Engelsman, een Sloveen, drie Hongaren en twee Nederlanders. De herfstzon verwarmt onze gezichten. We zijn nog onder de indruk van ons bezoek vanmorgen aan Besucherbergwerk F60, het grootste bewegende werktuig op aarde. Van veraf zie de omgevallen, dubbel zo lange ‘Eiffeltoren’ al staan. Inmiddels is het ‘monster’ met pensioen maar nog steeds werken elders soortgelijke machines enorme hoeveelheden aarde omhoog voor de winning van bruinkool, ruim 60 meter diep verstopt. Apocalyptische, kilometerslange, diepe kraters blijven achter.



Senftenberger See
Na de verwoestende aanslag op de aarde worden de oude mijnen nu steeds meer gevuld met zand en beplant met bomen. Sommige worden omgetoverd tot grote meren. Lausitzer Seenland (Lusatian Lakeland) is zo’n gebied met nieuwe natuur. Hoe mooi dat kan worden, kun je zien bij het 50 jaar oude Senftenbergermeer. De regio is inmiddels een fijne vakantiebestemming, met strandjes, watersport, restaurants en overnachtingsmogelijkheden. Voor een heerlijke fietstocht langs de meren kun je bij Familienpark Senftenberger See, via iba-activ-tours, fietsen huren, waaronder (e-)trapauto’s, duoskelters en een handbike. Er rijdt ook een rolstoeltoegankelijk treintje, de ‘Seeschlange’, geinig maar de vering is niet al te best, áu!


> Ook tv-maker Chris Seegers was onder de indruk van het Lausitzer Seenland. Kijk met hem mee vanuit je luie stoel, 3opreis.
> In de zomer is het uitgestrekte, afgelegen terrein van Besucherbergwerk F60 een perfecte plek voor openlucht concerten en festivals. Met het enorme stalen bouwwerk als imponerend decorstuk en het strand als fijne campingplaats schijnt het Feel Festival echt een bijzonder fijne belevenis te zijn. Veelal instrumentale muziek (techno en house) maar ook enkele bands, een festivalcircus, knusse bios, workshops en een waterglijbaan! Hopelijk gaat het in 2022 weer knallen op het terrein …
> Toegankelijke hotels, campings, vakantieparken, restaurants en attracties in de regio Lausitzer Seenland vind je op: barrierefrei-brandenburg.

Scandic Berlin Potsdamer Platz
De volgende dag checken we in bij hotel Scandic Berlin Potsdamer Platz in Berlijn, met maar liefst veertig rolstoeltoegankelijke kamers en fluitende vogels op elke ganghoek als signaal voor blinden. Toegankelijkheid en duurzaamheid zit in het bloed van Scandic, de grootste hotelketen van Noordelijk-Europa met 280 hotels. De Scandic Accessibility Standard bevat 159 punten en mijn eerste ervaring met Scandic, hier in Berlijn is heel fijn. De kamer is ruim en modern. Een kamergroot raam, de houten vloer en de glazen lichtwand met een foto van herfstbladeren geeft de kamer een prettige sfeer. Het bed ligt heerlijk en voeten- en hoofdeinde zijn elektrisch verstelbaar. Ook de badkamer is prima in orde met een onderrijdbare wastafel, douchestoeltje aan de wand en beugels rondom toilet en douche. De incheckbalie heeft een verlaagd gedeelte en er staat een scootmobiel klaar om te lenen. Bij het ontbijt weet je niet wat je moet kiezen, zoveel keus, goed bereikbaar, ruim opgezet en overal bordjes met allergie informatie en zelfs een stelling met alleen glutenvrije producten. Bovenal is het hotel een heel goede centrale plek om de stad te verkennen!

Berlijn in vogelvlucht
Met de groep wandelen we door het centrum, de Rijksdag, de Brandenburger Tor. We nemen de tijd, laten alles op ons inwerken, de geschiedenis van deze stad is zo immens en voelbaar. Het nodigt uit om elkaar te vertellen over onze ervaringen, reizen, en eigen land.
Bij het Sinti en Roma-herdenkingsmonument, in het Tiergartenpark, loop ik even weg van mijn persvrienden. Zachte vioolmuziek hoor ik, als ik door de poort naar binnen ga. Ik ben er helemaal alleen. Verderop voeg ik me weer bij de rest, bij het Holocaustmonument zitten mensen op de betonnen blokken. Een jongen springt van het ene blok op het andere. De toezichthoudende rabbijn fluit hem terug. Vooral omdat het gevaarlijk is, legt hij ons uit. Je kan heel lelijk vallen tussen de blokken. De rabbijn blijkt uit Hongarije te komen, het gesprek gaat als vanzelf over in een taal die ik niet ken.


Paradijs
Eenmaal thuis zit ik nog te prakkiseren over Nagy. Aan tafel, daar in het zonnetje van Großräschen, durfde ik niet meer zoveel te vertellen over Nederland. Dat er bij ons ook weleens wat misgaat wat betreft toegankelijkheid en voorzieningen. Vergelijk je het met Hongarije, dan valt het reuze mee. Maar kunnen we misschien stoppen met denken in termen van erger of minder erg? Tuurlijk, het kan altijd erger. Maar kan het ook niet altijd beter? Misschien is het zoiets als een ladder waar je je ergens op bevindt. Elke stap hoger is er eentje richting beter. Duitsland is al een eindje op weg. Toch dicht bij het paradijs!
> Duitsland heeft toegankelijkheid al een aantal jaren hoog op het prioriteitenlijstje staan. Veel vakantieregio’s bieden uitgebreide informatie, ook Berlijn heeft een mooie website vol barrierefreie tips!
> Rolstoeltoegankelijke hotels in Berlijn vind je via deze directe link, visitberlijn.de
Meer moois in Berlijn
Op stap met een georganiseerde groepspersreis betekent vaak ook veel in de bus, en in korte tijd, ‘verplichte’ en soms minder populaire bezienswaardigheden afvinken (in de hoop dat daarover geschreven wordt). Gelukkig viel het deze keer reuze mee, het waren leuke, verrassende attracties (oké, het treintje bij de Senftenberger See was wat minder …) en we hadden de tijd waardoor je echt een goede indruk kreeg. Mijn aanraders in Berlijn:
Futurium
Wil je dit nieuwe museum, het ‘huis van de toekomst’, helemaal begrijpen, dan ben je een dag zoet. Ingewikkelde thema’s rond duurzaamheid, techniek en kunstmatige intelligentie worden op een bijzonder creatieve manier uitgelegd. Veelal met hightechspelletjes of uitdagende vragen om je na te laten denken over de toekomst en hoe je daarin wil leven. Ik genoot vooral van de architectuur, het uitzicht door het waanzinnig grote venster en de skywalk op het dak. Toegang gratis, direct naast het Centraal Station.
futurium.de

Wereldtuinen
Misschien geen must-see bij een eerste bezoek, maar kom je vaker in Berlijn dan is het 43 hectare grote park Gärten der Welt verrassend en zeker de moeite waard. Mijn favoriet: de oriëntaalse paleistuin met fonteinen, geurende rozen en blauw mozaïektegelwerk. Vanuit station Alexanderplatz is het, met de rolstoeltoegankelijke U5 metro, ruim een half uur reizen naar de tuinen in oostelijk Berlijn (Marzahn). Leuk extra’tje voor de terugweg: neem de 1,5 km lange kabelbaan naar beneden, je rijdt met de rolstoel makkelijk in een van de 64 cabines. (Tref jij een van de zes gondels met glazen vloeren?) Halverwege kun je uitstappen op de Kienberg voor een bezoek aan het uitkijkplatform (met lift). In de Gärten der Welt zijn ook regelmatig leuke festivals met sprankelende namen als Kersenbloesemfeest, Lotus Lantaarnfeest of ‘Viva La Musica’.
www.gaertenderwelt.de


Arise! Grand show
Ik zou er zelf niet opgekomen zijn maar als je als ‘vip’ uitgenodigd bent … wauw wat een spektakel! Meer dan 100 energieke artiesten op werelds grootste theaterpodium: Dans, zang, acrobatiek, verbazingwekkende decors en kostuums, vuur, water, licht. Kortom, revue pur sang. Elk jaar een nieuwe show. Er zijn 4 rolstoelplaatsen beschikbaar. www.palast.berlin/nl/gehandicapte-bezoekers

Treinreis
Ik ben, samen met Tjeerd, met de trein vanuit Utrecht naar Berlijn gereisd, met maar één overstap was dat heel comfortabel. Op de heenreis hadden we een fijne plek waar ik ook met de rolstoel goed aan het tafeltje kon zitten. Op de terugweg helaas niet, daar stonden twee vaste stoelen en kon ik dus alleen achter de stoel zitten, een stuk ongezelliger. Ben dus maar overgestapt in een treinstoel, wat voor mij niet echt fijn zit. In-en uitstaphulp was op zowel de heen- als terugreis prima geregeld. Overigens regel je assistentie bij de Duitse spoorwegen liefst 48 uur van te voren.

> Extra link: Nederlandse blogster Emma
Ga je naar Berlijn? De Nederlandse blogster Emma kan je verder op weg helpen, ze woont al vanaf 2013 in Berlijn, schrijft aanstekelijke, enthousiaste blogs (ook over toegankelijkheid) en laat je graag de stad zien tijdens een toegankelijke rondtour, wattedoeninberlijn.nl/roelstoeltoegankelijk-berlijn/#tips
Dit verhaal verscheen ook in Support Magazine, Vakantie-editie 2022. Er is geen bemoeienis geweest van de genoemde organisaties bij de totstandkoming, ik schrijf altijd wat ik wil.
Reacties