Floramare Health Resort, aan de Sloveneense kust ~ Eelke droomt

Ter afwisseling van ons kampeeravontuur in Ljubljana en Istrië verbleven Tjeerd en ik afgelopen zomer, drie nachtjes in het Sloveense Floramare Health Resort in Izola. Een jaar eerder had het hotel mij al uitgenodigd om te komen kijken. Alle 26 kamers zijn rolstoeltoegankelijk en onder de Nederlandse toerist nog een onbekende parel.

‘Waar toegankelijkheid de norm is en geen privilege’.

Izola, Italiaanse sferen

De voor Nederlanders ook vaak onbekende kustplaats Izola, ligt op een landtong aan de Sloveense kust. Met haar smalle straatjes en pastelkleurige huizen en kerkjes waan je je gemakkelijk in een Italiaans dorp. Niet zo gek, de Romeinen bouwden de stad op en in de middeleeuwen viel het onder de Republiek Venetië. Je hoort er dus ook regelmatig Italiaans. Al is het een populaire badplaats, zandstranden ontbreken. Bewoners en toeristen spreiden hun handdoek gewoon uit op de kade of op het gras in het grote park aan zee. Ook ’s avonds heerst er een goed sfeertje en is het gezellig flaneren langs de lange boulevard, de terrasjes en enorme jachthaven.

Een leuk tentje dichtbij het hotel in een parkje net buiten het centrum, Gostina Doro. Het toilet is ook toegankelijk.

Even wennen

Ik wil wel eerlijk zijn, het was even schakelen om na twee weken naturistisch kamperen, weer aangekleed tussen vier muren in een door airco gekoeld hotel te zijn. Met 26 rolstoeltoegankelijk kamers zijn er natuurlijk ook aardig wat rolstoelers, alhoewel het zeker geen eis is als je het hotel boekt. Maar het is even alsof ik bij de Hoogstraat in Utrecht naar binnen rol. Ik keek er naar uit om lekker luxe aan te schuiven bij het ontbijt en direct uit een echt bed onder ‘mijn eigen’ douche te springen. Maar het binnen zijn voelt opgesloten en het geluid van bestek en borden in de vrij steriele ontbijtruimte lijkt ineens zo hard. De airco maakte mijn keel rauw. Wat mis ik de zeebries die door ons (slaap)busje waait en het leven zonder kleren!

Maar het is helemaal niet eerlijk om het hotel daarmee af te schrijven, het ligt vooral aan waar wij vandaag komen dat we even moeten wennen. Het bevestigd mij in ieder geval dat hoewel kamperen met een handicap zwaar is en vaak onhandig, het ook zo heerijk buiten, vrij en ontspannen is. Ik voel zoveel dankbaarheid dat ik dat vooral dankzij de hulp van mijn lieve Tjeerd mee kan maken!

Floramare Health Resort

Toen we een beetje geland waren, kon ik gelukkig zien hoe geweldig deze plek óók is! Het hotel ligt pal aan zee en heeft een vriendelijke uitstraling door de kleinschaligheid en het park met hoge, oude bomen eromheen. De 26 kamers zijn modern en strak ingericht en rolstoeltoegankelijk met een dikke plus! Want in elke kamer hangt een plafondlift in de slaapkamer en in de badkamer. Bovendien staat er in elke kamer een hooglaag-bed, op onze kamer mooi als een tweepersoonsbed. Er zijn overigens verschillende kamers wat betreft indeling en ruimte, en ook een familiekamer.
De wellnessruimte met sauna en speciale houten saunarolstoel en zwembad waar je ook met een plafondlift in kunt is ook fantastisch (gesloten in de zomer). Achter de incheckbalie zit een vriendelijke man in een rolstoel.

Na de eerste dag besluiten wij ons ontbijtje en diner lekker buiten op te eten. Wij zijn steeds de enige maar er is gewoon een terras met tafeltjes en de bediening komt ook buiten een drankje inschenken. Mmm. Het buffet is overigens alle dagen heerlijk.

Achtergrond

Floramare Health Resort is eigendom van Dom Dva Topola, een bedrijf dat zich richt op opleiding en werkgelegenheid voor mensen met een handicap. Later lees ik dat de oprichter de Muscular Dystrophy Association of Slovenia is! Oorspronkelijk was hun basismissie het bieden van medische diensten, rehabilitatie en de verbetering van gezondheid voor mensen met neuromusculaire aandoeningen. Aha, dus zo gek was de gedachte aan een revalidatiecentrum toch niet. Gelukkig is in 2023 wel een grootscheepse renovatie geweest waarbij alle kamers een totale make-over kregen en volgens de laatste wensen aangepast voor gasten met mobiliteitsbeperkingen. Daarmee werd het resort ook geopend voor iedereen, dus niet langer alleen mensen met een handicap.

De troef: Zwemmen in zee!

Het meest bijzondere was dat ik sinds lange tijd weer in zee heb gezwommen! Het hotel heeft net buiten de poort een ‘eigen’ stukje kade geclaimd. Hier staan ligbedjes en is een klein terras met kleine snacks en een drankje. De hele dag zit hier een super vriendelijke strandwacht die je via en betonnen hellingbaan de zee in wil helpen. Er staat een handbewogen rolstoel, type tanker klaar en op het einde drijf je zo de stoel uit en is het bijna direct diep. Er zijn ook verschillende drijfhulpmiddelen die je kunt lenen. De zee was best ruw en de golven klapten tegen te kade, dus ik dacht in eerste instantie ‘amenooitnie’… maar toen ik de een na de ander de hellingbaan over zag gaan kon ik niet achterblijven natuurlijk. Ik moest me even overgeven aan de golven maar toen ik zag dat de baywatch alles goed in de gaten hield lukte ook dat heel aardig. Helaas hebben we geen foto van het moment in zee.

Het zwembad is trouwens ook niet gek, geen golfslag maar gewoon lekker dobberen of soms even bubbelen. Eenmaal in het bad (tillift aanwezig!) waan je je in een infinitypool; je kijkt heerlijk uit over zee!

De reis

🚙 Auto: Vanuit Utrecht is het 1300 km naar Izola. Wij hebben gekozen voor twee stops/overnachtingen, ik rij alles zelf en dan is het goed te doen. Vanuit Utrecht naar Ingolstadt is 700 km. Als je op zondag rijdt is er geen vrachtverkeer en kun je lekker doorrijden. We boekten hier het Enso Hotel, prima aangepaste kamer. Tweede nacht sliepen we in Sporthotel Zederhaus. Vriendelijke mensen, lekker balkon, goed bed, verbazingwekkend goedkoop (inclusief eenvoudig buffet) en goed.

✈️ Met het vliegtuig ben je er uiteraard het snelst, een rechtstreekse vlucht van Schiphol naar Ljubljana duurt ongeveer 2 uur. De luchthaven van Triëst in Italië is dichterbij en ook deze vlucht duurt ongeveer 2 uur. Het hotel kan een transfer organiseren met hun eigen rolstoelbus, waarmee ze ook dagtochten maken. Ook rijden er lange afstandsbussen en regionale bussen (toegankelijkheid hiervan is mij onbekend).

🚂 Er rijdt geen rechtstreekse trein naar Slovenië. Er rijdt wel een nachttrein naar Zuid-Duitsland, waar je dan kunt overstappen op een regionale trein in Oostenrijk (gemiddeld reistijd 16 uur).