Miva Las Vegas op Zwarte Cross

Mijn lijf kan geen schokkende rollercoasters of woeste wildwaterbanen verdragen. Maar zweven is iets anders, zo vloog ik al eens in een thermiekbel met mijn opa in een zweefvliegtuigje boven Terlet. Ik voelde mij een vogel hoog in de lucht boven de blauwe zee van Cyprus onder een groot parascherm, welke dan weer aan een speedbootje vastzat. Dus toen ik de 60 meter hoge zweefmolen boven het festivalterrein van de Zwarte Cross zag uitsteken wist ik het direct. Bier, motorcross en de Black Eyed Peas konden mij gestolen worden, ik ga zweven. Viva la Vida!

 

Hotel Miva Las Vegas

Mijn geduld wordt op de proef gesteld want, eerst nog inchecken voor de komende nacht: Hotel Miva Las Vegas!* De ballonnenboog bij de ingang van ‘onze eigen megatent’ heeft het in het feestgedrang al behoorlijk zwaar. Wat ook mist zijn de hoog opgestapelde kratten Grolsch bier. Daarentegen staan er minstens tien vrolijke tilliften, vijf luie douchestoelen en twintig gezellige hoog-laagbedden klaar. De verpleegkundige tweeling Ruud en Henk (ik weet hun echte naam niet meer) staan zelfs klaar om mij, als ik had gewild, direct het bed in te gooien. Kamperen heb ik al jaren niet gedaan dus mijn slaapzak was door de motten opgegeten, daarom thuis mijn dekbed in een idiote-Mega-mediamarkt-zak gepropt. Meer bedjes zijn al opgemaakt met kleurige dekbedden. Op de veldbedjes ernaast (voor de ‘begeleiders’) liggen wel opvallend veel mummy’s.

Apartheid wordt gevierd!

We mogen ‘backstage’ het festivalterrein op maar ik wil door de imponerende hoofdingang! Het festivalterrein is gigantisch. Voor de lange afstanden kun je bellen met de rolstoelfietstaxi, maar ik hobbel lekker met mijn eigen stoeltje van de ene verrassing naar de andere. Er wordt gezopen alsof het leven ervan afhangt maar iedereen is blij of hooguit een beetje afwezig. Groen, geel, paars, dik, dun, rolstoel, geen rolstoel, dronken of nuchter, iedereen houdt van iedereen. Ik word zelf een beetje emotioneel van al die hordes rolstoelers die ik tegenkom. Niets is onmogelijk en apartigheid wordt hier gevierd.

Be careful 

En dan sta ik voor de kassa bij de 60 meter hoge zweefmolen. Het gaat allemaal snel. De sterke mannen gebaren met serieuze blik dat ik achter het hek bij de trap moet wachten. De zweefmolen zakt langzaam naar beneden. Naast mij mummelt een vrouw iets tegen haar man: ‘Volgens mij is ie hartstikke ziek…’ Ik volg de blik van de vrouw en zie een jongen uit de zweefmolen stappen, draaiend en duidelijk niet in zijn hum komt hij met zijn ogen half dicht de trap af strompelen. Vast teveel gezopen denk ik nog.

Een seconde later staan de twee sterke mannen, ik vermoed Oost-Europeanen, naast mijn rolstoel en voordat ik het weet hang ik tussen hen in. Even lijkt het alsof ze allebei een andere kant uit willen en gaan mijn benen wel heel wijd uit elkaar, maar voordat ik het weet land ik in het bankje en klapt de veiligheidsstang voor mijn neus naar beneden. Mijn lief komt er achteraan rennen en kan nog net naast mij plaatsnemen. Hup, hup, snel. Elke seconde is geld. En daar gaan we de lucht in! Woehaaaaa… Dit is pittig! Het is niet eens dat het heel hoog of onnoemelijk hard gaat, het is gewoon niet heel fijn om continu in dezelfde richting rondjes te draaien. Ik snap die jongen van net ineens heel goed. Eenmaal een beetje aan het gevoel gewend kan ik ook even om mij heen kijken en dan zakken we alweer. De sterke man, deze keer alleen, tilt mij met gemak uit het stoeltje en hupst mij iets te krachtig nog even in zijn armen omhoog. Shit, vliegt toch mijn hoofd nog naar achter, ‘be careful, my body is not so strong’ weet ik nog in zijn oor te brabbelen. Hij neemt wat gas terug en stapt rustig de trap af. Niets is onmogelijk op de Zwarte Cross…

 

* Initiatiefnemers Miva las Vegas op Zwarte Cross 

Voor het eerst werd op het campingterrein van de Zwarte Cross het Miva Las Vegas Hotel opgebouwd. Een grote, stevige tent met 20 ‘kamertjes’ en rolstoeltoegankelijke badkamers. Initiatiefnemers Frank Smulders (stichting No Restrictions Party Unlimited, NRPU) en Diana Eilander (fysiotherapeut bij revalidatiecentrum Roessingh) kregen de organisatie van Zwarte Cross zonder veel moeite enthousiast en Handicap.nl bezorgde hen een zak geld. Verpleegkundigen melden zich vrijwillig en in overvloed. Meer is er niet te wensen, toch? Bedankt allemaal! 

Meer informatie over toegankelijke festivals vind je ook op: geenbeperkingmeer.nl

About Author

client-photo-1
Eelke Kelderman

Reacties

Julia
31 juli 2019
Haha wat gaaf is het toch he! Elk jaar weer, op de camping!! Tot volgend jaar :) Groetjes, Julia

Geef een reactie