Luxe kamperen in een safaritent, marshmallows roosteren, vogels spotten langs de Regge en een ‘mindwalk’ over de Lemelerberg. Alweer een paar weken geleden ging ik op stap met mijn zus en haar gezin voor een kidsproof weekend in het Vechtdal. Een idyllisch groen gebied in Overijssel.

“Waar is je rolstoel, Eelke?” roept mijn vierjarige neefje vanaf een stoere skelter als ik mijn bus bij camping de Vos het parkeerterrein oprij. Zo vaak ziet mijn neefje mij niet in mijn auto. Mijn zus en nichtje komen ook aanlopen. “Hèhè, daar is de wijn!” roept mijn zus als Tjeerd een tinkelende doos uit de bus tilt. Mijn lief Tjeerd en ik zijn wat later, want wij waren uitgenodigd voor een heerlijke wijnproeverij bij De Reestlandhoeve, een mooie wijnhoeve in Balkbrug. Op de idyllische route naar de camping stopten we ook nog voor een leuk stalletje aan de weg met zelfgemaakte vogelhuisjes.

Mooi doorkijkje met tentdoekk op de voorgrond en uitzicht op een weiland
Camping De Vos, tussen de tenten door

Glamping

We slapen met z’n allen (zus, zwager, neefje Teun, nichtje Nora, Tjeerd en ik) in een prachtige, zevenpersoons safaritent op boerencamping de Vos in Lemelerveld, een klein dorpje onder Ommen, regio Vechtdal. Naast 260 melkkoeien zijn er 25 kampeerplaatsen en drie rolstoeltoegankelijke safaritenten. Een verblijf in zo’n tent kun je gerust glamping noemen! Wat dacht je van een romantisch hemelbed (waarvan één bedbodem zelfs hoog/laag-verstelbaar is), een prima uitgeruste keuken, een grote eettafel, een warme kachel en een volledig rolstoeltoegankelijke badkamer? De houten vloer die buiten onder de luifel doorloopt, maakt de safaritent makkelijk toegankelijk. Gelukkig moet je de deur wel openritsen en hoor je de geluiden van buiten (loeiende koeien!) duidelijk door het tentdoek heen, anders zou je bijna vergeten dat je aan het kamperen bent.

Bekijk hier de luxe, rolstoeltoegankelijke safaritent op camping de Vos >> 

Vooraanzicht van een bruingele safaritent. Eelke zit onder de luifel in haar elektrische rolstoel in de ligstand, neefje Teun komt aanrijden over een betonnen paadje op een skelter, zwager staat bij de BBQ
De Vos, vooraanzicht boer’n safaritent
Collage met 3 foto's, Eelke met haar zus onder de luifel met een glaasje wijn, Eelke bij een vuurton met haar nichtje klaar om marshmallows te roosteren, met de hele familie aan de picknicktafel onder de luifel
Heerlijk relaxed campingleven

Zorgeloos Vechtdal

Het Vechtdal is een actieve regio als het gaat om toegankelijk recreëren. Ondernemers hebben de handen inééngeslagen en dankzij subsidies zijn er steeds meer toegankelijke, leuke activiteiten en dito overnachtingsplekken. Ik was al eerder in het Vechtdal (zie Een warm bad in het Vechtdal), en ben er nu ook weer op uitnodiging van enkele ondernemers. Naast de bijzondere overnachtingen in de safaritent hebben we daarom ook een vol programma.
Regina de Vos, eigenaresse van de camping, vertelt trots: “Ons sanitairgebouw is niet rolstoelvriendelijk, maar nu de drie tenten er staan, zijn we heel blij dat iedereen ‘zorgeloos’ bij ons kan komen kamperen. Het is een heel project geweest, kostbaar ook, maar dit was wat we voor ogen hadden.”

Klimmen door de bomen

De volgende ochtend staat Klimbos Natuurlijk Heidepark op de agenda, slechts vijf autominuten vanaf de camping. Neefje Teun rijdt met mij mee. “Mag de radio harder, Eelke?” Hij glundert: gaaf zo’n stoere, hoge bus! Ik glimlach ook, leuk om de kids wat langer om me heen te hebben.
Alleen de mannen en mijn nichtje wagen zich op de wiebelige touwen tussen de hoge bomen. Ondertussen speelt Teun lekker in de speeltuin en kijk ik naar de klimcapriolen boven mij. Puffend en met rode hoofden klautert daar mijn familie. “Het is echt een moeilijk parcours joh,” roept mijn nichtje (9) en zij kan het weten want ze heeft ervaring.

Rolstoelinfo: Bij speel- en klimbos Natuurlijk Heidepark is ook een grote zwemvijver met een lekker strandje. Er staat een strandrolstoel (type Wombat) en er is een rolstoeltoegankelijk toilet. Er zijn verder geen speciale voorzieningen voor mensen met een beperking om te klimmen of te spelen.

Eelke in haar elektrische rolstoel met haar neefje in het bos, hand in hand achterkant
Rolstoelroute op de Lemelerberg

 

landschapsfoto van theehuis de Lemelerberg
Theehuis de Lemelerberg, ik wil zeker een keer terug, de heide moet hier prachtig bloeien!

Mindwalk op de berg

Wist je dat Ommen rond 1920 het spirituele centrum van Europa was? Duizenden mensen uit heel Europa kwamen hier bijeen om te luisteren naar de uit India afkomstige Krishnamurti. Hij organiseerde hier kampen en zou de nieuwe wereldleider worden. Dat liep anders, maar sommige mensen beweren dat zijn energie nog steeds voelbaar is op de Lemeler- en Archemerberg.

Samen met de enthousiaste vitaliteitstrainster Jannie Pekkeriet gaan wij op zoek naar onze eigen energie op deze bergen. Jannie is leerkracht en fanatiek sporter: wandelen, rennen, yoga en tai chi. Haar ervaringen komen samen in de ‘mindwalks’ die zij aanbiedt vanuit natuurcamping de Lemeler Esch. We spreken af op het parkeerterrein van Theehuis de Lemelerberg. Hier start namelijk een rolstoeltoegankelijke wandelroute over de Lemelerberg. De route is maar 1,3 kilometer, dus Jannie vraagt onderzoekend naar de ‘offroad’-kwaliteiten van mijn rolstoel. Met mijn hulptroepen moet dat goedkomen. Het grootste deel van onze route is verhard, maar als we van het rolstoelpad afgaan is het even uitkijken voor boomwortels en soms wat mullere stukken. Ik race overal door- en overheen. Afhankelijk van het voorafgaande weer en je rolstoel zal dat wel of niet lukken. Van het gebaande pad af levert prachtig uitzicht op over het hele gebied; heidevelden, zandverstuivingen en bos wisselen elkaar af. Jannie combineert het wandelen met ontspannings- en ademhalingsoefeningen en laat ons al onze zintuigen gebruiken. Welke boom valt jou het meest op? Welke geluiden hoor je allemaal? Maar we mogen ook even los op een hartslagverhogende oefening. Terug bij de parkeerplaats is er speelbos ‘In het hol van de leeuw’ of een ijsje bij het theehuis (met rolstoeltoegankelijk toilet).

collage van foto's wandelen op de lemelerberg

>> Extra tip: Natuurcamping de Lemeler Esch

Wij eten voor onze mindwalk een lekkere pannenkoek bij het Boscafé op natuurcamping De Lemeler Esch. Heb je zelf een tent of caravan dan is deze camping een aanrader. Een stuk groter dan onze camping, maar ook een prettige sfeer, juist door het duurzame en ecologische gedachtegoed dat erachter zit. Aangepast sanitairgebouw aanwezig.

Bootje varen

Met de fluisterstille platbodem van Reggesafari en kapitein Jan aan het roer, mogen we de volgende dag door het beschermde natuurgebied van het prachtig meanderende riviertje de Regge varen. Vaar je het eerste stuk op de rechte Vecht tussen de weilanden en motorbootjes, op de Regge zie je mooie oever- en waterplanten, bos en overhangende bomen, een enkele kano of met een beetje mazzel een ijsvogel! Broodje en drankje kun je meenemen aan boord. Genieten zo!

collage van 4 foto's met eelke en haar familie op een ijzeren sloep

Rolstoelinfo: Reggesafari gebruikt de rolstoeltoegankelijke aanlegsteiger bij Camping de Koeksebelt. Er zijn twee toegankelijke e-platbodems. Met de (elektrische) rolstoel rijd je er via de schuine voorkant makkelijk in, de boot zakt dan iets. Om er weer uit te komen is meestal wat contragewicht nodig om weer gelijk aan de steiger te staan. Er zijn tien zitplaatsen (waarvan twee rolstoelplekken).

>> Extra tip: River Lodge, camping De Koeksebelt

Reggesafari gebruikt niet voor niks de aanlegsteiger bij camping de Koeksebelt. Toegankelijkheid staat hier op het prioriteitenlijstje. Er is aangepast sanitair op de camping en er staan twee rolstoeltoegankelijke houten huisjes (5-persoons, ‘River Lodge’). De huisjes staan op een rustig deel van de camping en zijn sfeervol ingericht. Vanaf de grote veranda (met een hangmat!) kijk je uit over een aftakking van de Vecht, een strandje en een waterspeeltuin. Een oude stalen boot ligt klaar om ‘s avonds een fikkie in te steken. De camping ligt op loopafstand van het gezellige Hanzestadje Ommen. Topplek, als ik de recensies moet geloven!

Muziek in de wijngaard

Bloemenranden langs de weides, yoga in de bossen, groene speelplekken, schaapkuddes die al grazend de heidevelden weer aan elkaar verbinden. Het valt echt op dat er naast toegankelijke recreatie in het Vechtdal flink aandacht is voor biodiversiteit en natuur. En dat voelt voor mij als mens ook fijn. We begonnen dit heerlijke weekend met een wandeling en fantastische proeverij op wijndomein Reestlandhoeve, waar klassieke muziek door de wijngaarden klinkt. Ze geloven dat het hun druiven gezonder maakt, minder gevoelig voor ziektes. Hoe mooi is dat! We kunnen elkaar helpen, mens en natuur in een ultieme balans. Tjeerd en ik sluiten het weekend ook met z’n tweetjes af. Een bord met zachte asperges in de bostuin bij restaurant De Barones voelt nog als een heerlijk toetje na een fijn weekend. Dat doen ze goed in het Vechtdal!

collage van 3 foto's in de wijngaard
Door het koude voorjaar zijn de blaadjes nog maar net aan het ontluiken

 

Rolstoelinfo: De wijngaard van de Reestlandhoeve heeft een hobbelige grasondergrond. Ik kon er redelijk doorheen ploegen met mijn rolstoel terwijl het behoorlijk geregend had. Er is een groot rolstoeltoegankelijk toilet. Ook bij restaurant de Barones is een rolstoeltoegankelijk toilet.

 

Liever bierproeven dan wijn? Meer wandelroutes? Rolstoeltoegankelijke reatsuarants? Richting Duitsland over het water met een historische ‘zomp’? Bekijk voor meer tips en accommodaties  de ‘Zorgeloos’ pagina’s van Vechtdal Overijssel.

 

PS. Ik ben uitgenodigd door de ondernemers in het Vechtdal maar samenwerking of niet, ik schrijf altijd een eerlijk verhaal.

6x rolstoeltoegankelijke huurcamper

In Nederland (en België) zijn de rolstoeltoegankelijke huurcampers op één hand te tellen. Kies met dit handige overzicht jouw ideale huisje op wielen: 6x rolstoeltoegankelijke huurcamper met alle ins en outs op een rij! Een eigen toiletje? Zelf achter het stuur met handbediening of kies je vooral voor een lekker groot bed? Ga voor het avontuur en wordt elke dag wakker met een andere uitzicht!

1. Best Bijzondere Campers

man in rolstoel met vrouw op campingstoel zitten voor een camper met groot glazen wand op een grasveld onder een blauwe parasol
 Best bijzondere campers

Deze camper kwam ik eens tegen op de parkeerplaats bij de Support Beurs. Eigenaar André had toen net zijn voormalige Connexxion-bus omgebouwd tot rolstoeltoegankelijke camper en hoopte stiekum dat er veel mensen langs zijn camper liepen zonder dat hij een dure stand hoefde te betalen. Er was namelijk tot nu toe vooral veel geld uitgegeven. Bekijks zul jij zeker ook hebben met de opvallende spiegel-raampartij van de vroegere buurtbus. Gelukkig kijkt er niemand naar binnen maar heb jij wel prachtig uitzicht vanuit je bedje!

Kenmerken

Type: Fiat Ducato (voormalige Connexxion buurtbus) voor 2 tot 4 personen
Formaat: 6.19 lang, 2.07 breed, 2.50 hoog
Rijbewijs: B (in de bus mogen 4 personen meerijden + 1 rolstoelgebruiker)
Toegang: schuifdeur met handmatige uittrekbare rolstoelplank (zijkant, 1.10 breed),
Rij-aanpassingen: –
Formaat bed: 200 x 140
Badkamer: toilet
Keuken: onderrijdbaar aanrechtblokje met gootsteen, 2-pits gastoestel, koelkast, kookgerei
Extra uitrusting: hydraulisch liftkrukje voor makkelijke transfer naar bed en passagierstoel, uitklapbare luifel/voortent, chemisch toilet, buitenstoelen en tafel, airco en verwarming
Kosten: vanaf € 600 pw, 1000 km pw vrij excl bijkomende kosten
Standplaats: Nieuwendijk
Info: www.bestbijzonderecampers.nl

2. Move all the Way

Man in handbewogen rolstoel kom aan de zijkant van een camper met een liftje naar beneden
Camper van Move all the way

Deze camper is aangepast voor de eigenaar en zijn gezin. Best een bakbeest om mee te rijden maar er zit dan ook veel ruimte in. In de ‘garage’ past zelfs een ligfiets. De camper staat in België maar wordt ook aan Nederlanders verhuurd. Als roller kun je zelf achter het stuur, mits je gebruik maakt van handbediening.

Kenmerken

Type: LMC Explore Comfort 735G, voor 4 personen
Formaat: 7.52 lang, 2.32 breed, 2.90 hoog
Rijbewijs: B
Toegang: rolstoellift zijkant, lift/deurbreedte 63 cm
Rij-aanpassingen: automaat, handgas en handrem, draaibare bestuurdersstoel
Bedden: 2-persoonsbed achter bereikbaar met trappetje of stoelliftje 215×140, 2-persoonsopklapbed (boven bestuurdersstoel) voor 196 x 140 .
Badkamer: rolstoeltoegankelijke douche en toilet
Keuken: niet onderrijdbaar, gootsteen, koud water, koelkast, 3-pits gastoestel
Extra uitrusting: buiten- stoelen en tafel, verwarming op aardgas, luchtventilator
Kosten: € 1500, hoogseizoen p.w., 2000 km pw vrij. Excl. bijkomende kosten
Standplaats: Deerlijk, BE
Info: www.movealltheway.com

3. Stichting OnWheels

Camper staat in de bergen
Camper van Stichting On Wheels

Bij Stichting OnWheels staan twee verschillende campers voor je klaar. Extra bijzonder bij deze campers is dat er een hoog-laag bed in zit en een plafondtillift! Bovendien is er een plekje vrij om in je rolstoel naast de bestuurder te zitten.

Kenmerken

Type: Mercedes Sprinter, voor 3 of 4 personen (de stichting heeft twee verschillende campers)
Formaat: 7.20 lang, 2.20 breed, 3.20 hoog
Rijbewijs: B
Toegang: rolstoellift zijkant tot 250 kg, ca. 1 x 1.25
Formaat bed: 3 of 4 bedden (afhankelijk van camper), 1 x hoog laag bed 80×190 cm en een 2-persoon 180 x 190 in alkoof
Keuken: niet onderrijdbaar, gootsteen met boiler, koelkast, 2-pits gastoestel, kookgerei
Extra uitrusting: plafond tillift, verwarming, uitklapbare luifel, buitenstoelen en tafel
Kosten: vanaf € 591 p.w., 100 km per dag vrij (excl. bijkomende kosten)
Standplaats: Maasland
Info: www.stichtingonwheels.nl

4. Pervo Camperverhuur

Grijze bus met lift uit de zijkant van de auto
Pervo Camperverhuur

Eigenaar en verhuurder Ruud zit zelf in een rolstoel en heeft dus goed nagedacht over de indeling van de camper. Ook in deze camper weer handbediening aanwezig. Het riante tweepersoonsbed klap je overdag op en staat dan dus niet in de weg. De bus is niet zo groot dus je kunt er ook makkelijk een stad mee in en ergens parkeren. Er zit geen douche in, wel een verhoogd chemisch toilet.

Kenmerken

Type: Renault Master buscamper voor 2 personen
Formaat: 6.20 lang, 2.07 breed, 2.50 hoog (stahoogte 1.90)
Rijbewijs: B
Toegang: uitwendige rolstoellift zijkant (0.90 x 1.10, tot 150 kilo)
Rij-aanpassingen: automaat, handgas en handrem, 2 draaibare stoelen
Formaat bed: opklapbaar, 200×160
Keuken: met gootsteen, koud water, koelkast, 2-pits gastoestel, kookgerei
Extra uitrusting: uitklapbare luifel, chemisch toilet, airco en kacheltje, buitenstoelen en tafel
Kosten: € 750 p.w., 100 km per dag vrij (excl. bijkomende kosten).
Standplaats: Boskoop
Info: www.pervocamperverhuur.nl

5. Benica Camper

In zit naast een camper in een hottub met op de voorgrond een tilliftsysteem aan een staande beugel over de hottub heen
Eelke in de hottub bij Camperplaats Vechtdal, met een camper van Benica

Een camper van Benica Campers stond een nachtje voor mij klaar op Camperplaats Vechtdal toen ik een met tillift toegankelijke hottub mocht inwijden. Wat een luxe was dat. Benica wisselt regelmatig van rolstoelcamper omdat ze ze ook weer verkopen. Meestal zijn ze zeer luxe uitgevoerd, soms zelfs met tillift en/of hoog-laagbed. Degene waar ik in mocht slapen was voorzien van handbediening, zodat je eventueel ook zelf achter het stuur kan.  Voor een up-to-date aanbod kijk je beter op de website van Benica.

Lees ook mijn blog over mijn camperavontuur en kijk het filmpje van ‘onze’ camper.

6. Stichting Road Trip for Life

collage van 3 foto's. Witte mercedes bus met twee mensen die onder de uitgerolde luifel zitten, waarvan 1 in een elektrische rolstoel. Rolstoeler die middels de lift aan de zijkant van de auto naar buiten komt. Twee bedden naast elkaar, waarvan 1 opklapbaar
Camper Roadtrip for life

Deze stichting is een initiatief van Michiel Kin en Joost Bazelmans. Deze vrienden gaan graag samen op pad en hebben inmiddels al ruim 30 jaar reiservaring. Michiel maakt gebruik van een elektrische rolstoel en beademing. De camper is helemaal op zijn handicap aangepast, maar misschien ook wel precies goed voor jou! De camper is  te huur vanaf juni 2023. Voor het echte ‘roadtripgevoel’ is er op de plek van de passagierstoel plek voor een rolstoel gemaakt.

Kenmerken

Type: Mercedes Sprinter buscamper automaat, voor 2/3 personen
Formaat: 6.95 lang, 2.20 breed, 2.72 hoog (stahoogte 2,55)
Rijbewijs: B
Toegang: uitwendige rolstoellift zijkant (1182 x 788, tot 330 kilo)
Bedden: 1x eenpersoonsbed met verstelbaar rug-en voeteneind 200×90, 1x eenpersoons
bed (inklapbaar) 200×75
Keuken: met gootsteen, koud & warm water, koelkast, 2-pits gastoestel, kookgerei
Extra uitrusting: plafondtillift en mobiele Molift, uitklapbare luifel, chemisch toilet, diesel standkachel, buitenstoelen en tafel
Kosten: Laagseizoen € 850, hoogseizoen € 950 p.w., 125 km per dag vrij (excl. bijkomende kosten).
Standplaats: Haarlem
Info: www.roadtripforlife.nl, kijk voor het interieur ook naar dit filmpje op Instagram. 

 

Liever groots en meeslepend? Oké nog een zevende optie.., de Handicamper Outdoor

Grote vrachtwagencamper met uitschuifbaar zijkant in de bergen op groen grasveld
Handicamp Outdoor in de bergen

Handicamp Outdoor

Met een kleine groep het rondreizende avontuur aangaan? Dat kan met de mega-camper van Stichting Handicamp Outdoor. Er zijn negen slaapplaatsen in de camper waarvan vier bereikbaar met de rolstoel. Keuken, aangepast badkamer en tillift vind je gewoon aan boord. Dit jaar blijft de camper in Nederland. Rondje IJsselmeer, Texel en Terschelling maar ook Lowlands staat op de planning. Maar ik zie ook mooie verhalen van voorgaande jaren naar bijvoorbeeld Zweden, Oostenrijk, Parijs en Schotland. Overigens gaat elke reis ook de BBQ mee! Bekijk de Handicamper op www.handicampoutdoor.nl

 

Voor de Vakantie editie van Support Magazine 2021 sprak ik met een paar enthousiaste huurders van deze mooie campers. Lees het artikel.

Helaas, ik maak ook wel eens een uitglijder. Tegen beter weten in boekten we na lange tijd weer eens op een Roompot-vakantie-park. Begrijp me niet verkeerd, ik heb er op zich niks tegen maar het valt gewoon vaak tegen. Achteraf ben ik bang dat we ons bij het boeken liet verleiden door de foto’s van de infrarood sauna en zonnige boerderijtjes met ligbedden op een volmaakt groen grasveld. Bovendien met vijf personen, waarvan dit keer drie rollers, is de keuze aan vakantiehuisjes ook niet reuze. Maar op de een of andere manier heb ik de foto’s van de bunkerachtige slaapkamers in de kelder van het huisje niet echt gezien. Dat er schimmel op de muren zat, er stoffige haardotten door de lucht vlogen en er in het nachtkastje een klodder bosvruchtenyoghurt (of zoiets) achtergebleven was, bleek niet het ergst. Dat de lift de eerste avond weigerde was veel vervelender.

Roompot is ons in van alles tegemoet gekomen. Er is een hoog-laag bed in de woonkamer gezet. Een gratis diner bezorgd en ik kon samen met Tjeerd in een ander huisje slapen. Maar dat er de rest van de week geen liftmonteur te vinden was heeft mijn vertrouwen in Roompot helaas geen goed gedaan. Gelukkig regende het bijna de hele week dus kon ik verlangend denken aan de sauna beneden in de kelder. Ook hadden we de paraplu niet voor niks meegenomen. Die kwam namelijk goed van pas wanneer Tjeerd en ik ons ’s avonds in onze winterjassen wurmden en vijf minuten over een uitgestorven park naar het andere huisje fietsten en de volgende ochtend weer terug om weer bij het ontbijt aanschoven.

Maar dan nu het goede nieuws!

8 wél rolstoeltoegankelijke, bijzondere adressen op Texel

Gelukkig blijkt er natuurlijk veel meer dan Roompot, want tussen de regenbuien en alle ellende door ben ik natuurlijk weer op ontdekkingstocht gegaan. De afgelopen weken heb ik de lijst met toegankelijke adresjes op Texel flink uitgebreid. Inmiddels is het dus een aardige lijst met fijne, verschillende type vakantieplekjes op ons grootste waddeneiland. Een knus vakantiehuisje met lekker veel privacy of de gezelligheid van een B&B met een heerlijke gezamenlijke tuin? Een chalet in de duinen of toch liever een hotel in de winkelstraat van De Koog?

Een overzicht vind je hier, kies maar uit >>

8x rolstoeltoegankelijke nachtjes weg Texel, fijne vakantieadresjes verdeeld over het eiland!

 

Toeren over het Noordzeestrand

Ondanks de regen en de gure wind wilde ik zeker ook over het strand crossen met de nieuwe elektrische strandrolstoel, de Strandhopper! Wauw wat een stoer ding, door de vorm lijkt het helemaal geen rolstoel. Het rijdt ook weer wat beter dan de Catweazle, hij reageert sneller. Voor mij was de zitting comfortabeler en de zijwaartse instap makkelijker, voor het instappen klap je de rode beugel omhoog. De bediening kan zowel links als rechts. Je vindt nu elektrische strandrolstoelen (Catweazle en Strandhopper) bij Paal 17 en 28. Wil je zeker zijn van een rit, reserveer ruim van te voren via de strandtent. Minimaal 1 uur (€ 20), maximaal 2 uur (€ 30). Meer info over de strandrolstoelen en rolstoeltoegankelijke strandopgangen vind je op Texel.net of Sigt-Texel.

Wow! Stoer ding die Strandhopper!

Turen over de Waddenzee

Ook nieuw op het eiland is het spectaculaire vogelspotbouwwerk op de nieuwe Prins Hendrikzanddijk. Nog net voor zonsondergang rijden wij richting Fort de Schans bij Oudeschild (Redoute) en parkeren de auto onder aan de dijk op de pas aangelegde parkeerplaats. Via een verhard, langzaam oplopend pad rij ik makkelijk de Prins Hendrik Zanddijk op. Na een paar minuten lopen, zie je links een pad richting de vogelspotplek. Je kunt hier uren turen naar het rijke leven op het wad. Er staat een prachtige Swarovski-kijker klaar maar zelfs met mijn rolstoel in de hoogste stand kon ik er net niet door kijken. Neem dus zeker een eigen verrekijker mee. Een schep kan ook handig zijn want het laatste stukje pad wil nog wel eens met zand onderwaaien.

Met de rolstoel naar vogelspotplaats Prins Hendrikzanddijk op Texel.

Over Texel 

Texel is ons grootste waddeneiland maar wel het snelst en makkelijkst bereikbaar met de boot. Een auto kun je op het eiland ook best gebruiken al brengt de Texelhopper je ook overal naartoe. Meer toegankelijke tips vind je op Texel.net.

Heb jij wel goede ervaringen bij Roompot of weet jij nog een super leuk, rolstoeltoegankelijk vakantieadres op onze waddeneilanden? Laat het me in het reactiescherm hieronder weten, dan helpen we elkaar! 

Even leek het hele plan om voor een maand van huis te wisselen met Marilyn en Greg in Toronto niet door te gaan. Weet je nog dat ik helemaal blij was, zie mijn blogje, House swapping Toronto? Via Matchinghouses.com, een huizenruilsite voor aangepaste woningen, kwam ik in contact met Marilyn en na heel wat mails over en weer kwamen we tot een afspraak om begin juni van huis te wisselen. Tickets werden geboekt maar helaas kreeg Greg een paar weken voor vertrek een ernstig auto-ongeluk. Enorme schrik maar wonder boven wonder hield hij er ‘alleen’ een aantal gebroken ribben aan over. Drie maanden later kon het feest dus alsnog doorgaan!

En nu zijn we alweer 6 dagen in Toronto! Op het vliegveld stond Greg in zijn blauwe bus (een Ford uit 1999 met cassettedeck) klaar om ons op te pikken. Greg & Marilyn waren de eerste 1,5 dag nog hier, wat echt super leuk was! Ook na zoveel mails blijft het spannend aan wie je je (t)huis toevertrouwd. Maar het voelde direct goed, wat een aardige luitjes. Greg geeft ons op weg naar ons huis voor de komende maand direct een tourtje door Toronto. We rijden langs Lake Ontario, zien de CN Tower en rijden over de hoofdader van de stad: Yonge St. Als we even de hoofdstraat afrijden, valt direct op dat er achter de enorme wolkenkrabbers groene villawijken staan. Wat een contrast, zo dichtbij elkaar!

In de auto van Greg, onze eerste kennismaking met Young St.

Marilyn wacht ons bij aankomst op in haar huisje. Alles ziet er knus uit. Het is klein maar fijn. Badkamer is goed toegankelijk voor mij en het bed is volgens afspraak gedraaid zodat ik aan mijn goede kant het bed in kan! Op de foto’s had ik gezien dat het zo voor mij beter zou werken. Het is grappig dat je daar dan niks over hoeft uit te leggen. Rolstoelers onder elkaar begrijpen die fratsen. Wat heerlijk en wat een opluchting, hier gaan wij het heel fijn hebben.

Eerste kennismaking

Nog die avond maken we samen met Greg en Marilyn ons eerste ritje met de subway. We maken kennis met vrienden en buren in de flat, iedereen lijkt te weten van onze komst! Wat een heerlijk welkom-gevoel. De volgende ochtend appt Marilyn vanuit het appartement boven ons, waar zij een nachtje konden slapen, of we al klaar zijn. Ze wil ons nog de bus laten zien en de supermarkt en… uiteindelijk belanden we ook nog in de mooie Edwards Gardens. Greg vat het goed samen: ‘ The only problem is that we are switching houses at the same time’. Ze wilden ons het liefst heel Toronto laten zien!

Edwards gardens met Greg en Marilyn

s’ Avonds zwaaien we Greg en Marilyn uit en dan zijn we toch echt alleen. Alhoewel, we zijn inmiddels al uit eten geweest met buurman Albert. En morgen komt Jerry, de buurman van beneden, bij ons eten. Albert is een heel aardige man van 83, geboren vlak voor de tweede wereldoorlog in Rotterdam. Op zijn 26ste moederziel alleen geëmigreerd naar Canada. Een rotjeugd in kindertehuizen probeert hij te vergeten en daarmee is ook het Nederlands verdwenen. Hij spreekt er geen woord meer van.

Fietsen en de metro

Toronto is echt een mega-stad maar er zijn ook veel groene parken. De wegen zijn niet echt fijn om te fietsen, met de rolstoel is het echt goed uitkijken voor gaten. Tjeerd heeft zijn vouwfiets bij zich maar er wordt hier weinig gefietst. Heel druk en slecht wegdek aan de rand. Gelukkig gaat het met de metro heel goed, de meeste metrostations zijn prima toegankelijk al is er soms wel een grote tussen de ingang van de metro en het perron. Maar het gaat goed als ik gewoon recht er in en uit ga.

Met de subway!

Broadway Ave, independent living

We verblijven op Broadway Ave, op de hoek van Yonge St. Als we de deur uitstappen zijn we direct bij de winkels, ontelbare restaurantjes (pizza, pizza en vooral pizza). Vijf minuten lopen naar het metro-station. Ons appartement voelt al als een thuis, ik kan me heel goed zelf redden. Het bed slaapt gelukkig ook lekker. In de flat wonen meer mensen met een handicap, als ik het goed begrijp is het een beetje zoiets als Fokus in Nederland. Hier heet het Independent Living.

Utrecht

Greg & Marilyn zijn uiteraard ook goed aangekomen in mijn huis. Ze vinden het super groot en ’they loved my sense of style’. Utrecht vinden ze ook prachtig, alleen al die fietsers vinden ze spannend zeker als ze straks ook hun huurauto hebben. Zo grappig, wij zijn ‘bang’ voor de enorme auto’s en zij voor de stroom aan fietsers.

De mensen noemen mij trouwens Elkie. Eelke is lastig voor ze. Tjeerd is al helemaal niet uit te spreken voor hen. We ontdekken de stad elke dag een beetje meer. Grappig hoe je in het begin de bomen door het bos niet ziet en het nu al heel veel overzichtelijker lijkt en we ons weg al vinden door de mensenmassa en wolkenkrabbers. Het heeft ook iets heel leuks om te horen hoe Greg & Marilyn het in Nederland hebben. Het is niet zomaar een vakantie, het voelt echt een beetje alsof we even ruilen van leven.

Oneindig veel te doen

We hebben al zoveel gezien en gedaan! Het Jazz-festival in Kensington Market, chinees gegeten in China-town, fiets/rolstoeltocht van 22km door het Don River Valley Park en de Infinity mirrored Room van Kusama in AGO (Art Gallery Ontario). En ondertussen genieten we ook gewoon van het ‘gewone’ leven samen. Elke dag is een feestje! Vandaag hebben we voor vrijdag de Megabus gereserveerd naar de Niagara Falls! Twee uur rijden vanaf Toronto. Binnenkort meer daarover!

Kensington Market, super gezellige straatjes met gekke vintagewinkeltjes en hippe eettentjes. Met Jazz muziek overal, uit steekjes en in het park.
Chinatown
Langgerekte parken, hier zie je ze wel, fietsers! De vouwfiets van Tjeerd wordt gewaardeerd!

 

 

 

Toronto AGO Kusama

 

‘We binden gewoon je rolstoel op je kar!” roept Joke enthousiast. We zitten samen in de tuin van haar vader en moeder in Harderwijk. We kennen elkaar al ons hele leven, lagen bij elkaar in de wieg. Haar vader en moeder zijn vrienden van mijn vader en moeder. We wonen een uur rijden van elkaar maar als het even kan zijn we in de schoolvakanties samen. Vlak na mijn examen woon ik zelfs een paar weken in Harderwijk, via de moeder van Joke heb ik daar een bijbaantje bij een groothandel.

‘En dan?’ vraag ik? ‘Nou gewoon’ zegt Joke, ‘dan pakken we de trein!’ Joke is al onderweg naar de schuur en komt terug met een paar sjorbanden. Ja hoor, gaat prima. Mijn rolstoel bungelt achterop mijn kar. Ik maak een rondje. Ja hoor, inderdaad gaat prima! Een paar weken later zitten we in de trein naar Den Helder. Drie trekkershutten op verschillende plekken zijn gereserveerd. Joke huurt een fiets als we op Texel aankomen en bindt haar weekendtas achterop. Het zijn onze eerste ervaringen met uitgaan. Ik ga in zee met strandrolstoel ‘de zeehond’. We koken ons eigen potje in de hut. Slapen lang uit…

1995 eelke staat in de deur van een trekkershut met oprijten.
1995, trekkershuttentocht op Texel! Is dit het begin van mijn reislust?

 

Eelke in haar 'kar' 1995
Mijn ‘kar’, de naam die vanzelf ontstond voor mij Booster Trophy scootmobiel

Afgelopen donderdag stond ik, ruim 24 jaar na deze trekkershuttentocht, voor een volle zaal met camping-eigenaren op het congres van de Groene Koepel. Ik laat hun mijn foto’s van toen zien en vertel over mijn droom van een toegankelijke wereld. Ik hoop dat ze snappen dat de trekkershutten toen het verschil maakten! De trekkershutten met opritje waren ideaal, een goed bed en aangepast sanitair waren genoeg voor een heel gewone vakantie. Precies wat mijn zelfvertrouwen nodig had. Het was het verschil tussen mooie herinneringen maken of niet.

Na afloop van mijn verhaal komen er meerdere mensen naar mij toe. Ze gaan allemaal kijken naar kleine en grote verbeteringen op hun eigen camping. Ik krijg vragen over noodkoordjes en beugels. Zelfs de foto van de Amerikaanse rolstoeltoegankelijke boomhut heeft zijn werk gedaan. Ik zie een ondernemershart sneller kloppen, als we dat nou eens op onze camping… Ook Hans en Nel glunderen als ze mij vertellen dat er op dit moment drie rolstoeltoegankelijke trekkershutten op hun terrein gebouwd worden, ze zijn bijna klaar. Kijk maar hoe mooi: www.drechtoever.nl 

Lijkt een trekkershut jou ook wat?

Op www.trekkershutten.nl komen 82 trekkershutten naar boven wanneer je het rolstoel-icoontje aanvinkt! Neem wel even contact op om te checken wat de toegankelijkheid betekent. Heb je een eigen kampeermiddel? Op de website van de natuurkampeerterreinen staat ook per terrein beschreven welke aanpassingen er zijn, 47 van 166 terreinen zeggen toegankelijk te zijn!

Nog een kampeertip, lekker luxe met rolstoeltoegankelijk privé-sanitair

Het is inmiddels even geleden dat ik ging kamperen, het fenomeen van privé-sanitair was dus aan mij voorbij gegaan. Maar toen ik op het spoor kwam van dit mooie vakantiechalet zag ik dat ze op de camping ook geweldig uitpakken, rolstoeltoegankelijk privé-sanitair! 

 

 

Fijne directe mensen, gezellige dorpjes met leuke restaurantjes, prachtige natuur. Je even alleen op de wereld wanen. Genieten is al helemaal niet moeilijk. Ik ben een beetje verliefd geworden op Terschelling. Hoewel ik ook dagenlang door de duinen kan rollen heb ik afgelopen april weer een paar leuke nieuwe ontdekkingen gedaan. Dus bij deze mijn ’top 5 Terschelling rolstoeltoegankelijk’ en dus zeker allemaal doen als je op dit fijne eiland bent! O ja, kijk ook even naar ons onderkomen ‘om Aest’ in de boerderij van Annemiek.

Eelke’s top 5 Terschelling

  1. Sleepnetvissen op het wad met de TS3-Viking

Wij mogen als eerste de uit een vorkheftruck gebouwde lift op de TS3-Viking van Ronald en Cindy gebruiken. Daar halen we dan ook gelijk de Terschellinger krant mee. De sleepnetten gaan uit en een half uur later mogen we de buit bekijken, alleen de garnaaltjes gaan de pan in. De rest gaat netjes terug in zee. Ondertussen liggen de zeehondjes lekker te zonnebaden op het wad en laten we samen met de zeehondenopvang een jong zeehondje vrij.. Wat fijn zo, hierzo.

Collage foto's Boottocht op de TS3-Viking
Boottocht op de TS3-Viking
  1. Het strand op bij Heartbreak Hotel

Vorig jaar ging ik al het strand op bij strandpaviljoen West met de electrische rupsbandenrolstoel. Dit jaar heb ik zo ongeveer alleen over het strand gereden bij Oosterend, het meest oostelijke en rustigste stukje Terschelling. Eigenaar van strandpaviljoen Heartbreak Hotel, Cedric kocht de Catweazle (elctrische strandrolstoel) gewoon omdat hij het leuk vond! Nou, ik vind het ook leuk. Niet gewoon leuk. Super leuk eigenlijk. De schelpen kraken onder mijn wielen, de wind in mijn haren, de vogels aan mijn zijde. Niks meer te wensen. Nou ja, een cranberry-pecan taartje dan, laten ze die nou net ook hebben!

Terschelling, strandrolstoel bij strandpaviljoen Heartbreak hotel
Terschelling, strandrolstoel bij strandpaviljoen Heartbreak hotel

 

 

  1. Van schaapjeswol tot elegante handschoentjes

Het klinkt misschien wat overdreven maar mijn bloed gaat sneller stromen zodra ik aan tafel zit in het atelier van Alie Oosterloo. Dozen en lades vol kleuren wol, stofjes en draadjes staan klaar om je eigen creatie te maken. Ik was bang dat het vilten te zwaar zou zijn maar dat viel mee, bovendien het gaat vooral om het creatieve proces van het kiezen van de kleuren en frutsels. Het echte vilten is pas op het laatst en is inderdaad even een goede work-out! Bloemen, handschoenen, sjaals je mag alles maken wat je wil!

Terschelling, collage Eelke aan het vilten
Terschelling, collage vilten
  1. Garnalenkroketjes bij de Walvis en wandelen in de Kaapse duinen

Je begint je wandeling bij de Walvis op het terras… aan het eind van de haven in West. Bestel daar een portie van die heerlijke garnalenkroketjes. Binnen bij de Walvis kijk ook je ogen uit, dus ook geen straf om bij minder mooi weer lekker binnen op te warmen. Vanuit de Walvis loop je over een mooi rolstoeltoegankelijk pad door het dennenbos en kom je uiteindelijk op het hoogste punt van Terschelling, de Kaapse duinen. Hier heb je prachtig uitzicht over het eiland en het Wad. Bij helder weer kun je zelfs Harlingen zien liggen.

Terschelling, collage kaapse duinen
Terschelling, Kaapse duinen
  1. Op de bok met Anne

De laatste in deze ’top 5 Terschelling rolstoeltoegankelijk’ maar zeker niet de minste! De huifkartocht van Puur Terschelling gaat over terein waar je normaal met de rolstoel niet makkelijk komt, het meest oostelijke deel van het eiland, de Boschplaat. Huifkar klinkt misschien niet super spannend maar als je net achter de bok zit dan voelt het met een beetje fantasie alsof je zelf op de bok zit! Vooral het moment dat de drie prachtige Friese zwarte paarden alles op alles zetten om de mulle strandopgang op te denderen is spectaculair. Wij hadden de mazzel dat eigenaar Anne zelf op de bok zat, uit de eerste hand hoor je de spannendste jutverhalen en mooie roddels over de bewoners van het eiland. Je rijdt met de (elektrische) rolstoel via twee oprijgoten de huifkar in, beetje stijl maar prima te doen.

 

Wij sliepen deze keer in Oosterend in een mooie boerderij, kijk voor meer info bij Aest – Schipsdune. 

Heb je mijn verhaal over dit heerlijke eiland al gelezen in de Support vakantie special 2018? Neem je nu een abonnement, dan krijg je de special er gratis bij.

Nog even, niet bij alle bovengenoemde activiteiten is een goed aangepast toilet. In West is o.a. een rolstoeltoegankelijk toilet bij museum het Behouden huys, Grandcafe het Raadhuis en het Natuurmuseum. Zit je bij strandpaviljoen West aan Zee bij het strand dan kun je naar het toilet bij hotel Paal 8. Hier is ook een rolstoeltoegankelijke kamer. Bij de huifkarrentocht van Puur Terschelling in Oosterend is wel een aangepast toilet. Bij strandpaviljoen Heartbreakhotel is sinds 2020 ook een rolstoeltoegankelijk toilet (heb ik nog niet bekeken). Het vilt-atelier van Alie en op de boot TS3Viking is dus geen rolstoeltoegankelijk toilet. Weet jij een aangepast toilet op Terschelling? Laat het mij weten! Overigens is de bus prima rolstoeltoegankelijk.

BewarenBewaren

BewarenBewarenBewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

In december was ik drie dagen alleen in Malaga, Zuid-Spanje. Vanuit Malaga ben ik met de bus naar Torrox gegaan, een plaatsje 60 km richting het oosten. Daar heb ik nog twee heerlijk weken doorgebracht met vrienden. Een bijzonder avontuur, voor het eerst alleen op pad mét alle onzekerheden. Zelfs vriendinnen zonder rolstoel gaven aan niet alleen op reis te durven. Ik wist dat ik het spannend zou vinden maar ook heerlijk. Dat was ook precies hoe het was. Spannend en heerlijk. Voor herhaling vatbaar!

Om de sfeer van mijn reisje te proeven, lees je eerst mijn vaste column voor Contact, het ledenblad van Spierziekten Nederland: Eelke droomt in Malaga, completely free.

In deze blog vind je alle ins- en outs over het openbaar vervoer in Malaga, mijn fijne hotel en de stad. Vooral bedoelt om het voor jou makkelijk te maken ook het vliegtuig naar Malaga te pakken! Heb je vragen? Ik beantwoord ze graag.

Een van de vele vrouwen naast Picasso, Plaza de la Merced.

Alleen op reis, zo is het een stuk makkelijker

  1. Spreek af met een local

Omdat ik het toch best spannend vind, alleen op reis, spreek ik in Malaga af met Jacqueline. Via haar handige blog Beleef Malaga had ik al leuk contact met haar. Jacqueline is Nederlandse en woont in Malaga. Zij checkte vooraf ook al voor mij of de trein echt toegankelijk was. Super handig én gezellig, blijkt als we elkaar ontmoeten op het vliegveld. We reizen samen naar mijn hotel en lunchen op een zonnig terras. Als we later op de middag afscheid nemen weet ik de weg al een beetje en voel me helemaal op mijn gemak. Perfect dus, zo is alleen reizen ineens niet meer zo spannend. Jacqueline schreef ook een blog over onze ontmoeting.

  1. Bagagerekje

Voor mijn reisje naar Malaga laat ik een super-handige-rolstoel-koffer-bagage-drager in elkaar lassen. Vriendin Marie-Jose had er ook eentje laten maken en ‘haar’ vriendelijke lasser maakte er ook eentje passend voor mijn rolstoel. Nu kan ik een flinke koffer meedragen op mijn stoel. Het rekje is met vier vleugelmoeren makkelijk te bevestigen en er weer af te halen. De koffer staat super stevig. Dit biedt mogelijkheden voor de toekomst! Zelfs mijn toiletverhoger (onmisbaar in Spanje) kan ik nu ongezien meenemen.

  1. Centraal gelegen hotel

Vanuit mijn hotel was ik in vijf minuten in de gezelligheid. Na een volle dag kon ik dus makkelijk naar mijn hotel om even te relaxen. Om vervolgens rond een uurtje of negen nog even de stad in te gaan om wat te eten. In Spanje eet je tenslotte niet om zes uur! Alleen aan een tafeltje viel mij ook reuze mee. Ook in december zit iedereen in de gezellige smalle straatjes buiten op terrasjes en heb je genoeg te kijken. Binnen no-time kreeg ik al een wijntje van mijn buurman aan een ander tafeltje en ontstond een leuk gesprek. Even later kwam er nog een echtpaar uit Engeland bij zitten. Werd het gewoon een super gezellige late avond. Fijn als je dan ook zo weer je hotel binnenrolt. Voor mij was het ook een voorwaarde dat de receptie van het hotel 24-uur bemand is. Fijn als je iemand kan bellen als er wat is. Wel je telefoon altijd bij de hand!

Ben jij gewend om alleen te reizen? Ik hoor graag jouw tips!

Met Jacqueline lunchen bij Plaza, op Plaza de la Meced.
Met Jacqueline lunchen bij Plaza, op Plaza de la Merced.

Malaga

Ik ben echt verrast door Malaga, voelde mij er direct thuis. De stad is heel schoon en goed toegankelijk met gladde stoepen en fijne vlakke opritjes. De meeste bezienswaardigheden zijn prima toegankelijk. De grote winkels ook, kleinere winkeltjes hebben helaas nog wel eens een drempel. Je zit nog tot laat buiten op de terrassen, dus hoef je ook niet zo op de toegankelijkheid te letten. Voor het toilet ging ik meestal terug naar mijn hotel omdat de toiletten vaak laag zijn. Bij het Malaga Turismo Office (Plaza de la Marina 9) is een toegankelijk toilet. Ook aan de nieuwe boulevard (Paseo del Muelle Uno) zit halverwege een openbaar en goed toegankelijk (verhoogd) toilet, bijzonder is dat je hier naast elkaar kunt plassen! Geen beugels hier.

Twee toiletten naast elkaar
Gezellig, met z’n tweeën tegelijk plassen op de nieuwe boulevard Muelle Uno.

Eten

Met Jacqueline heb ik heerlijk geluncht bij La Plaza. De eerste avond alleen at ik een bordje Paella, dat moet je toch gegeten hebben in Spanje… nou dat viel helaas tegen. Dus de volgende dag maar even aan mijn hotel gevraagd waar ik beter kan eten. Dat bleek een Italiaan! Nou ja. Restaurant Tia Mia oogt nergens naar maar mijn ravioli Tartufati is goddelijk. Om mijn feestje compleet te maken eet ik ook nog een hele bak Tiramisu op, mmmm….  Als ik een week later vanuit Torrox een dagje in Malaga ben, eten we bij Citron op Plaza de la Merced. Heerlijk eten, vriendelijk personeel, gezellige inrichting en een aangepast toilet!

Eelke onder de sinaasappelbomen
Overal sinaasappels aan de bomen. Heerlijk in december de zon op je gezicht.

Musea, strand en lichtjes 

Een ding was zeker, ik zou naar het Picasso museum. Ik had gelezen over de tentoonstelling ‘We are completely free, women artist surrealism’. Leek me wel passend. Heerlijk om hier rond te struinen, lastig zijn de zware deuren tussen de verschillende ruimten. Er is een invalidentoilet. De ingang voor rolstoelers zit links van de hoofdingang.

Jacqueline maakte mij attent op het Alcazaba en dat was een gouden tip. Misschien omdat ik de Moorse architectuur al zo lang in het echt wilde zien want het is niet eens zo groot, maar echt een aanrader. De rolstoelingang moet je even weten, rechts van Teatro Romano ga je  naar beneden (Paseo Don Juan Temboury), je volgt de hoge muur en slaat links af (Guillen Sotelo). Iets verderop vind je de ingang, met een lange gang die eindigt op een lift die je naar boven direct in het Alcazaba brengt. Het terras naar het mooie uitzicht over Malaga is helaas niet toegankelijk (hoge opstap). Toegang is bijna gratis als rolstoeler.

Ook de Kathedraal van Malaga is een bezoek waard, met een vrij steile oprit kun je naar binnen. Toegang is gratis als rolstoeler. In de zon langs  de stalletjes van een kerstmarkt, dat kan in december in Malaga. Ook is er elke avond een feestelijke lichtshow (15 minuten), dan gaan alle kerstlichtjes tegelijk aan, de centrale winkelstraat wordt dan omgetoverd in een kathedraal. Behoorlijk kitscherig maar ik word er heel blij van.

Malaga ligt aan zee! Je loopt lekker langs de nieuwe boulevard richting het strand. In de zomer zijn er extra voorzieningen, zoals een verhard pad naar de zee en speciale strandrolstoelen. Wat wil je nu nog meer?

Malaga Collage Acazaba
Genieten van de Moorse architectuur in het Alcazaba

 

Malaga by night
Malaga by night

Mijn hotel

NONO charming stay

Mijn hotel staat in de hippe wijk Soho in Malaga centrum. Nono Charming Stay is geen standaard hotel. Er is bijvoorbeeld geen ontbijt en je kamer wordt niet elke dag gepoetst, maar er is wel een receptie die 24-uur bemand is. Alle appartementen hebben een eigen keukenblokje met koelkast en kookmogelijkheid. Boven op het gebouw is een geweldig terras met uitzicht over de stad. Nono heeft een mooie en stoere inrichting, ligt centraal in de stad en is betaalbaar. Er zijn twee rolstoeltoegankelijke appartementen. Mijn appartement (107) heeft een Frans balkon, je kunt dus lekker de deuren openzetten.

De mensen in het hotel zijn heel vriendelijk en behulpzaam. De een spreekt beter Engels dan de ander. Bij aankomst in het hotel krijg ik mijn koffer met geen mogelijkheid open, ook blijkt de jongen op het vliegveld de vleugelmoeren van het bagagerekje flink vastgedraaid te hebben.  Gelukkig komt direct de technische dienst van het hotel aanhollen met een gereedschapskist en binnen no-time was het probleem gefikst!

Rolstoeltoegankelijkheid 

Door het vragen van foto’s en maten sta ik eigenlijk nooit meer voor verrassingen in hotels. In dit geval blijkt de douche toch een lage drempel (5 cm) en een naar binnendraaiende douchedeur te hebben. Nu is twee dagen douchen geen ramp maar voordat ik de stad in ga meld ik mijn ‘doucheprobleem’ toch even bij de receptie. Als ik later op de avond terugkom op mijn kamer, twijfel ik even of ik het wel goed gezien had… er zat nu een keurig gemetseld opritje in dezelfde tegels als de vloer en de douchedeur draait naar buiten… Wat een verrassing! Zo kan het dus ook, niet zeuren maar gewoon oplossen! Wat heb ik lekker gedoucht! Mijn appartement (107) is nu dus prima toegankelijk.

Er staan twee losse bedden naast elkaar in de kamer. Aan beide kanten is genoeg ruimte voor een rolstoel. Het bed is laag (43 cm). De toilet is nog lager (39 cm). Het hotel wilde bij mijn boeking geen bed- en toiletverhoger regelen. Zij wilden geen risico’s lopen dat het niet goed vast zou zitten, maar als ik het zelf zou regelen was het prima. Uiteindelijk heb ik mijn eigen toiletverhoger meegenomen. Het bed was een spannende gok maar het lukte gelukkig om uit bed te komen. Via MobilityAbroad kun je ook hulpmiddelen laten bezorgen in het hotel. De wastafel is onderrijdbaar en er zitten twee opklapbare beugels naast het toilet.

De keuken in het appartement is niet onderrijdbaar. Ik paste met mijn kofferrekje in de lift, ik heb het helaas niet opgemeten maar dat is dan minimaal 1.35 cm lang. De lift is bereikbaar met een niet al te steile hellingbaan.

Nono Charming Stay, collage Rolstoeltoegankelijk appartement 107
Nono Charming Stay, Rolstoeltoegankelijk appartement 107

Bekijk ook het filmpje van mijn kamer

 

De reis

Vliegen

De vliegreis verloopt super goed! Ik kan tot aan het vliegtuig in mijn eigen (elektrische) rolstoel blijven. Transavia maakt op Schiphol nu gebruik van de zogenaamde Ambulift. Vanaf de gate ga ik met een lift naar beneden, naar het vliegveld. De Ambulift staat klaar en na een korte rit parkeert hij naast het vliegtuig, de cabine gaat omhoog en sluit aan bij de vliegtuigdeur tegenovergesteld aan de deur waar de andere passagiers instappen. In de Ambulift word ik in het smalle stoeltje getild en vervolgens naar mijn stoel voorin het vliegtuig gereden. In de Ambulift had ik voldoende tijd om losse onderdelen an mijn rolstoel goed vast te tapen (tape zelf meenemen!). Met de Ambulift wordt de rolstoel ook beneden in het ruim geladen, een stuk minder risico op schade dus. In Malaga komt mijn eigen rolstoel ook direct bij het vliegtuig! Wat fijn geregeld.

Met de trein in Malaga, prima te doen!
Met de trein in Malaga, prima te doen! Je ziet hier ook mijn bagagerek.

Trein Malaga

Het vliegveld van Malaga ligt acht kilometer buiten de stad. In Nederland zoek ik me de blubber naar informatie over de toegankelijkheid van de bus en de trein. Hoe fijn is het dat Jacqueline van Beleef Malaga dat even live voor mij checkt! Jacqueline is Nederlandse en woont in Malaga. Haar conclusie: de ruimte tussen het perron en de trein is minimaal door een uitschuifbaar plateautje dus ook met een elektrische rolstoel prima te doen. Deze lokale trein rijdt vanuit het centrum van Malaga, stopt o.a. op het busstation (Maria Zambrano) en het vliegveld maar rijdt helemaal door richting het westen langs bekende badplaatsen als Torremolinos en Fuengirola. Een goed toegankelijk vervoermiddel dus.

>> het treinstation ligt tegenover de luchthaven, volg gewoon de bordjes. Bij de ingang van de hal koop je direct een treinkaartje bij de automaat, a € 1,80. Hiermee ga je door de rolstoeltoegankelijke poortjes en vervolgens met de ruime lift naar het perron. De trein heeft in het midden een verlaagde ingang, kijk bij aankomst van de trein dus even goed waar je naar binnen kunt! Er is genoeg ruimte voor meerdere rolstoelen.

>> Ik stap uit bij station Maria Zambrano, naast het grote busstation. Ik koop alvast een kaartje voor de ALSA-bus die mij drie dagen later naar het oostelijk gelegen Torrox-Costa zal brengen. Hoef je niet naar het busstation dan kun je in de trein blijven zitten tot de laatste halte Malaga Centro Alameda.

Bus naar andere plaatsen ALSA

Ik koop mijn buskaartje richting Torrox-Costa twee dagen van te voren op het busstation. Niet alle bussen hebben een lift, dus het is handig een tijd te plannen en aan te geven dat je met een rolstoel wilt reizen. Dan houden ze er rekening mee. De tourbussen van ALSA rijden in de regio en zijn goedkoop. Voor drie euro reis ik zestig kilometer. De bussen zijn toegankelijk gemaakt met een lift, de chauffeur bedient de lift. Dit kost best veel tijd maar de chauffeur maakte zich daar bij mij totaal niet druk om. Hij wilde mijn koffer in het bagageruim plaatsen en heeft de koffer op de plek van bestemming ook weer keurig vast gemaakt op mijn bagagerekje. Er past maar één rolstoel in een bus, je wordt zelfs vastgezet.

Eelke in de bus van ALSA
Met de bus van regiovervoerder ALSA naar Torrox.

Na Malaga reis ik door naar vrienden in Torrox, hierover later meer!

 

 

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Hij staat naast mijn bed als ik slaap, is slechts van mij gescheiden door een douchegordijn als ik douche. Hij gaat overal mee naar toe. Hij is actief, snel en danst zelfs best goed. Ik pink een traantje weg als er een nieuwe komt. Zonder ben ik mezelf niet. Voor anderen is dat vaak moeilijk voor te stellen. Zij noemen het gekluisterd zijn aan. Denken dat je leven ophoudt of vinden het moeilijk om te zien, zo’n jonge vrouw in een rolstoel.

Kinderen denken dat ik in mijn rolstoel slaap. Volwassenen vragen of ik in een rolstoel geboren ben. Een keer, toen ik even naast mijn rolstoel tegen de bar geleund stond, fluisterde een man in mijn oor dat ik behoorlijk aantrekkelijk ben ‘zo zonder rolstoel’. Gelukkig bleef het hierbij, een andere keer trok iemand mij zo spontaan van de barkruk dat ik direct onderuit ging op mijn wankele benen. Laatst ging ik met mijn zussen op de foto voor mijn moeder, leek het de fotograaf zo leuk als ik op de foto ging zonder rolstoel. Bij het selecteren van de foto’s waren we het snel eens, die foto’s zonder rolstoel waren heel raar, ‘zo onnatuurlijk’, riep mijn zus zelfs.

Maandag vertelde ik voor een filmpje voor de opleiding van stewards en stewardessen voor KLM-cityhopper over de spanning die reizen met een rolstoel oplevert. Ik keek zo indringend mogelijk in de camera: “Stel je voor, je gaat op reis, je levert je koffer in bij de incheckbalie, op je benen wordt een bagagelabel geplakt en even later geef je je benen af bij ‘Odd-sizes’, de afdeling vreemde-formaten-bagage op Schiphol. Jijzelf komt terecht in een ijzeren, koude rolstoel die je niet zelf kan voortbewegen. De grote man in overal bekijkt je benen nog even kritisch en ze verdwijnen achter een gordijn van plastic flappen. Schramper zeg je nog, ‘voorzichtig he, ik kan niet zonder!’ De man buigt zich al over een surfplank. Je benen gaan een lange weg zonder jou. Je twijfelt of je ze ooit nog terugziet. Misschien gebeurt er onderweg iets, verdwijnen er wat tenen of lopen ze schrammen op. Het enige wat je nog kan doen is hopen dat ze bij aankomst voor je klaar staan en jij gewoon weer verder kan”. De jongen achter de camera keek beduusd naar zijn eigen benen.

Even voor de duidelijkheid. Ik vind het, naast dat het een prikkelende vergelijking is, ook altijd een beetje raar om mijn benen te vergelijken met mijn rolstoel. Mijn benen zijn namelijk net zo goed onderdeel van mij. Ik vind ze mooi, ze zijn zacht en warm (in de zomer dan). Ik voel ze ook gewoon trouwens. Ik zou ze dus niet graag omruilen voor mijn rolstoel. Ze functioneren alleen niet zo goed als het op lopen aankomt. Dus daar heb ik mijn rolstoel voor. IJzersterk, snel en actief. Ja, en hij danst zelfs best goed.

Collage Eelke in Oostenrijk
Mijn stoel brengt mij op de mooiste plekjes en ligt ook nog eens heerlijk… Kaunertal Oostenrijk

 

 

Het is al de vierde keer dat we op Bonaire zijn. Hier gaat het leven langzamer en genieten is eenvoudig. Mijn lijf doet het beter en ik voel me mooier. Er is niets te regelen. We hebben alles gezien. Er is tijd-zonder-doel. De verstilling brengt ruimte in mijn hoofd.

Een verlangen overvalt me. Het vult de vrijgekomen ruimte. Ik zie andere voeten moeiteloos op het strand. De tenen iets gespreid, het zand ertussen. Een zeilbootje vaart de lagune uit. Iemand voorop de boeg. De haren in de wind.

Morgen zit ik prinsesheerlijk in de drijvende strandstoel en gister genoot ik op de glasbodemboot. Maar het is niet hetzelfde. De strandstoel drijft te ver af als er niemand is die af en toe een duwtje terug geeft. En ik moet anderen vragen mij de boot in te tillen.

‘Doe je ogen dicht’ zegt Jon. Ik voel de wind in mijn haren. We doen net alsof we op dat zeilbootje zitten. En zo direct spring ik de zee in. Voel het.

 

Gisteren kwam ik Martyn Sibley op het spoor. Een collega, type reislustige enthousiaste rolstoeler. Ook hij deelt zijn ervaringen en zet zich in voor een beter toegankelijke reiswereld. Fijn te merken dat er nog meer van die types zijn zoals ik. Kijk maar even mee naar zijn super leuke filmpjes.

Martyn Sibley geeft mooie tips over Barcelona. Maf te weten dat ik een maand eerder dan hij nog door Barcelona rondreed! De tip van de luchtballon had ik graag eerder geweten, alhoewel, dat is een goede reden om nog een keer te gaan!

In het voorjaar ga ik samen met Jon voor een congres, met de eigen auto, naar Engeland! Ja echt, ik ga het gewoon doen, links rijden! Misschien moeten we er een paar dagen aan vast knopen en op ontdekking gaan? Martyn ging naar Exmoor National Park, Zuid-westelijk in Engeland. Ziet er goed uit.

Enneh, ik word ook altijd heel blij van jullie reacties en verhalen, dus vertel. Wat is jou vakantieplan voor 2015?