Even leek het hele plan om voor een maand van huis te wisselen met Marilyn en Greg in Toronto niet door te gaan. Weet je nog dat ik helemaal blij was, zie mijn blogje, House swapping Toronto? Via Matchinghouses.com, een huizenruilsite voor aangepaste woningen, kwam ik in contact met Marilyn en na heel wat mails over en weer kwamen we tot een afspraak om begin juni van huis te wisselen. Tickets werden geboekt maar helaas kreeg Greg een paar weken voor vertrek een ernstig auto-ongeluk. Enorme schrik maar wonder boven wonder hield hij er ‘alleen’ een aantal gebroken ribben aan over. Drie maanden later kon het feest dus alsnog doorgaan!
En nu zijn we alweer 6 dagen in Toronto! Op het vliegveld stond Greg in zijn blauwe bus (een Ford uit 1999 met cassettedeck) klaar om ons op te pikken. Greg & Marilyn waren de eerste 1,5 dag nog hier, wat echt super leuk was! Ook na zoveel mails blijft het spannend aan wie je je (t)huis toevertrouwd. Maar het voelde direct goed, wat een aardige luitjes. Greg geeft ons op weg naar ons huis voor de komende maand direct een tourtje door Toronto. We rijden langs Lake Ontario, zien de CN Tower en rijden over de hoofdader van de stad: Yonge St. Als we even de hoofdstraat afrijden, valt direct op dat er achter de enorme wolkenkrabbers groene villawijken staan. Wat een contrast, zo dichtbij elkaar!
Marilyn wacht ons bij aankomst op in haar huisje. Alles ziet er knus uit. Het is klein maar fijn. Badkamer is goed toegankelijk voor mij en het bed is volgens afspraak gedraaid zodat ik aan mijn goede kant het bed in kan! Op de foto’s had ik gezien dat het zo voor mij beter zou werken. Het is grappig dat je daar dan niks over hoeft uit te leggen. Rolstoelers onder elkaar begrijpen die fratsen. Wat heerlijk en wat een opluchting, hier gaan wij het heel fijn hebben.
Eerste kennismaking
Nog die avond maken we samen met Greg en Marilyn ons eerste ritje met de subway. We maken kennis met vrienden en buren in de flat, iedereen lijkt te weten van onze komst! Wat een heerlijk welkom-gevoel. De volgende ochtend appt Marilyn vanuit het appartement boven ons, waar zij een nachtje konden slapen, of we al klaar zijn. Ze wil ons nog de bus laten zien en de supermarkt en… uiteindelijk belanden we ook nog in de mooie Edwards Gardens. Greg vat het goed samen: ‘ The only problem is that we are switching houses at the same time’. Ze wilden ons het liefst heel Toronto laten zien!
s’ Avonds zwaaien we Greg en Marilyn uit en dan zijn we toch echt alleen. Alhoewel, we zijn inmiddels al uit eten geweest met buurman Albert. En morgen komt Jerry, de buurman van beneden, bij ons eten. Albert is een heel aardige man van 83, geboren vlak voor de tweede wereldoorlog in Rotterdam. Op zijn 26ste moederziel alleen geëmigreerd naar Canada. Een rotjeugd in kindertehuizen probeert hij te vergeten en daarmee is ook het Nederlands verdwenen. Hij spreekt er geen woord meer van.
Fietsen en de metro
Toronto is echt een mega-stad maar er zijn ook veel groene parken. De wegen zijn niet echt fijn om te fietsen, met de rolstoel is het echt goed uitkijken voor gaten. Tjeerd heeft zijn vouwfiets bij zich maar er wordt hier weinig gefietst. Heel druk en slecht wegdek aan de rand. Gelukkig gaat het met de metro heel goed, de meeste metrostations zijn prima toegankelijk al is er soms wel een grote tussen de ingang van de metro en het perron. Maar het gaat goed als ik gewoon recht er in en uit ga.
Broadway Ave, independent living
We verblijven op Broadway Ave, op de hoek van Yonge St. Als we de deur uitstappen zijn we direct bij de winkels, ontelbare restaurantjes (pizza, pizza en vooral pizza). Vijf minuten lopen naar het metro-station. Ons appartement voelt al als een thuis, ik kan me heel goed zelf redden. Het bed slaapt gelukkig ook lekker. In de flat wonen meer mensen met een handicap, als ik het goed begrijp is het een beetje zoiets als Fokus in Nederland. Hier heet het Independent Living.
Utrecht
Greg & Marilyn zijn uiteraard ook goed aangekomen in mijn huis. Ze vinden het super groot en ’they loved my sense of style’. Utrecht vinden ze ook prachtig, alleen al die fietsers vinden ze spannend zeker als ze straks ook hun huurauto hebben. Zo grappig, wij zijn ‘bang’ voor de enorme auto’s en zij voor de stroom aan fietsers.
De mensen noemen mij trouwens Elkie. Eelke is lastig voor ze. Tjeerd is al helemaal niet uit te spreken voor hen. We ontdekken de stad elke dag een beetje meer. Grappig hoe je in het begin de bomen door het bos niet ziet en het nu al heel veel overzichtelijker lijkt en we ons weg al vinden door de mensenmassa en wolkenkrabbers. Het heeft ook iets heel leuks om te horen hoe Greg & Marilyn het in Nederland hebben. Het is niet zomaar een vakantie, het voelt echt een beetje alsof we even ruilen van leven.
Oneindig veel te doen
We hebben al zoveel gezien en gedaan! Het Jazz-festival in Kensington Market, chinees gegeten in China-town, fiets/rolstoeltocht van 22km door het Don River Valley Park en de Infinity mirrored Room van Kusama in AGO (Art Gallery Ontario). En ondertussen genieten we ook gewoon van het ‘gewone’ leven samen. Elke dag is een feestje! Vandaag hebben we voor vrijdag de Megabus gereserveerd naar de Niagara Falls! Twee uur rijden vanaf Toronto. Binnenkort meer daarover!
