6x rolstoeltoegankelijke huurcamper

In Nederland (en België) zijn de rolstoeltoegankelijke huurcampers op één hand te tellen. Kies met dit handige overzicht jouw ideale huisje op wielen: 6x rolstoeltoegankelijke huurcamper met alle ins en outs op een rij! Een eigen toiletje? Zelf achter het stuur met handbediening of kies je vooral voor een lekker groot bed? Ga voor het avontuur en wordt elke dag wakker met een andere uitzicht!

1. Best Bijzondere Campers

man in rolstoel met vrouw op campingstoel zitten voor een camper met groot glazen wand op een grasveld onder een blauwe parasol
 Best bijzondere campers

Deze camper kwam ik eens tegen op de parkeerplaats bij de Support Beurs. Eigenaar André had toen net zijn voormalige Connexxion-bus omgebouwd tot rolstoeltoegankelijke camper en hoopte stiekum dat er veel mensen langs zijn camper liepen zonder dat hij een dure stand hoefde te betalen. Er was namelijk tot nu toe vooral veel geld uitgegeven. Bekijks zul jij zeker ook hebben met de opvallende spiegel-raampartij van de vroegere buurtbus. Gelukkig kijkt er niemand naar binnen maar heb jij wel prachtig uitzicht vanuit je bedje!

Kenmerken

Type: Fiat Ducato (voormalige Connexxion buurtbus) voor 2 tot 4 personen
Formaat: 6.19 lang, 2.07 breed, 2.50 hoog
Rijbewijs: B (in de bus mogen 4 personen meerijden + 1 rolstoelgebruiker)
Toegang: schuifdeur met handmatige uittrekbare rolstoelplank (zijkant, 1.10 breed),
Rij-aanpassingen: –
Formaat bed: 200 x 140
Badkamer: toilet
Keuken: onderrijdbaar aanrechtblokje met gootsteen, 2-pits gastoestel, koelkast, kookgerei
Extra uitrusting: hydraulisch liftkrukje voor makkelijke transfer naar bed en passagierstoel, uitklapbare luifel/voortent, chemisch toilet, buitenstoelen en tafel, airco en verwarming
Kosten: vanaf € 600 pw, 1000 km pw vrij excl bijkomende kosten
Standplaats: Nieuwendijk
Info: www.bestbijzonderecampers.nl

2. Move all the Way

Man in handbewogen rolstoel kom aan de zijkant van een camper met een liftje naar beneden
Camper van Move all the way

Deze camper is aangepast voor de eigenaar en zijn gezin. Best een bakbeest om mee te rijden maar er zit dan ook veel ruimte in. In de ‘garage’ past zelfs een ligfiets. De camper staat in België maar wordt ook aan Nederlanders verhuurd. Als roller kun je zelf achter het stuur, mits je gebruik maakt van handbediening.

Kenmerken

Type: LMC Explore Comfort 735G, voor 4 personen
Formaat: 7.52 lang, 2.32 breed, 2.90 hoog
Rijbewijs: B
Toegang: rolstoellift zijkant, lift/deurbreedte 63 cm
Rij-aanpassingen: automaat, handgas en handrem, draaibare bestuurdersstoel
Bedden: 2-persoonsbed achter bereikbaar met trappetje of stoelliftje 215×140, 2-persoonsopklapbed (boven bestuurdersstoel) voor 196 x 140 .
Badkamer: rolstoeltoegankelijke douche en toilet
Keuken: niet onderrijdbaar, gootsteen, koud water, koelkast, 3-pits gastoestel
Extra uitrusting: buiten- stoelen en tafel, verwarming op aardgas, luchtventilator
Kosten: € 1500, hoogseizoen p.w., 2000 km pw vrij. Excl. bijkomende kosten
Standplaats: Deerlijk, BE
Info: www.movealltheway.com

3. Stichting OnWheels

Camper staat in de bergen
Camper van Stichting On Wheels

Bij Stichting OnWheels staan twee verschillende campers voor je klaar. Extra bijzonder bij deze campers is dat er een hoog-laag bed in zit en een plafondtillift! Bovendien is er een plekje vrij om in je rolstoel naast de bestuurder te zitten.

Kenmerken

Type: Mercedes Sprinter, voor 3 of 4 personen (de stichting heeft twee verschillende campers)
Formaat: 7.20 lang, 2.20 breed, 3.20 hoog
Rijbewijs: B
Toegang: rolstoellift zijkant tot 250 kg, ca. 1 x 1.25
Formaat bed: 3 of 4 bedden (afhankelijk van camper), 1 x hoog laag bed 80×190 cm en een 2-persoon 180 x 190 in alkoof
Keuken: niet onderrijdbaar, gootsteen met boiler, koelkast, 2-pits gastoestel, kookgerei
Extra uitrusting: plafond tillift, verwarming, uitklapbare luifel, buitenstoelen en tafel
Kosten: vanaf € 591 p.w., 100 km per dag vrij (excl. bijkomende kosten)
Standplaats: Maasland
Info: www.stichtingonwheels.nl

4. Pervo Camperverhuur

Grijze bus met lift uit de zijkant van de auto
Pervo Camperverhuur

Eigenaar en verhuurder Ruud zit zelf in een rolstoel en heeft dus goed nagedacht over de indeling van de camper. Ook in deze camper weer handbediening aanwezig. Het riante tweepersoonsbed klap je overdag op en staat dan dus niet in de weg. De bus is niet zo groot dus je kunt er ook makkelijk een stad mee in en ergens parkeren. Er zit geen douche in, wel een verhoogd chemisch toilet.

Kenmerken

Type: Renault Master buscamper voor 2 personen
Formaat: 6.20 lang, 2.07 breed, 2.50 hoog (stahoogte 1.90)
Rijbewijs: B
Toegang: uitwendige rolstoellift zijkant (0.90 x 1.10, tot 150 kilo)
Rij-aanpassingen: automaat, handgas en handrem, 2 draaibare stoelen
Formaat bed: opklapbaar, 200×160
Keuken: met gootsteen, koud water, koelkast, 2-pits gastoestel, kookgerei
Extra uitrusting: uitklapbare luifel, chemisch toilet, airco en kacheltje, buitenstoelen en tafel
Kosten: € 750 p.w., 100 km per dag vrij (excl. bijkomende kosten).
Standplaats: Boskoop
Info: www.pervocamperverhuur.nl

5. Benica Camper

In zit naast een camper in een hottub met op de voorgrond een tilliftsysteem aan een staande beugel over de hottub heen
Eelke in de hottub bij Camperplaats Vechtdal, met een camper van Benica

Een camper van Benica Campers stond een nachtje voor mij klaar op Camperplaats Vechtdal toen ik een met tillift toegankelijke hottub mocht inwijden. Wat een luxe was dat. Benica wisselt regelmatig van rolstoelcamper omdat ze ze ook weer verkopen. Meestal zijn ze zeer luxe uitgevoerd, soms zelfs met tillift en/of hoog-laagbed. Degene waar ik in mocht slapen was voorzien van handbediening, zodat je eventueel ook zelf achter het stuur kan.  Voor een up-to-date aanbod kijk je beter op de website van Benica.

Lees ook mijn blog over mijn camperavontuur en kijk het filmpje van ‘onze’ camper.

6. Stichting Road Trip for Life

collage van 3 foto's. Witte mercedes bus met twee mensen die onder de uitgerolde luifel zitten, waarvan 1 in een elektrische rolstoel. Rolstoeler die middels de lift aan de zijkant van de auto naar buiten komt. Twee bedden naast elkaar, waarvan 1 opklapbaar
Camper Roadtrip for life

Deze stichting is een initiatief van Michiel Kin en Joost Bazelmans. Deze vrienden gaan graag samen op pad en hebben inmiddels al ruim 30 jaar reiservaring. Michiel maakt gebruik van een elektrische rolstoel en beademing. De camper is helemaal op zijn handicap aangepast, maar misschien ook wel precies goed voor jou! De camper is  te huur vanaf juni 2023. Voor het echte ‘roadtripgevoel’ is er op de plek van de passagierstoel plek voor een rolstoel gemaakt.

Kenmerken

Type: Mercedes Sprinter buscamper automaat, voor 2/3 personen
Formaat: 6.95 lang, 2.20 breed, 2.72 hoog (stahoogte 2,55)
Rijbewijs: B
Toegang: uitwendige rolstoellift zijkant (1182 x 788, tot 330 kilo)
Bedden: 1x eenpersoonsbed met verstelbaar rug-en voeteneind 200×90, 1x eenpersoons
bed (inklapbaar) 200×75
Keuken: met gootsteen, koud & warm water, koelkast, 2-pits gastoestel, kookgerei
Extra uitrusting: plafondtillift en mobiele Molift, uitklapbare luifel, chemisch toilet, diesel standkachel, buitenstoelen en tafel
Kosten: Laagseizoen € 850, hoogseizoen € 950 p.w., 125 km per dag vrij (excl. bijkomende kosten).
Standplaats: Haarlem
Info: www.roadtripforlife.nl, kijk voor het interieur ook naar dit filmpje op Instagram. 

 

Liever groots en meeslepend? Oké nog een zevende optie.., de Handicamper Outdoor

Grote vrachtwagencamper met uitschuifbaar zijkant in de bergen op groen grasveld
Handicamp Outdoor in de bergen

Handicamp Outdoor

Met een kleine groep het rondreizende avontuur aangaan? Dat kan met de mega-camper van Stichting Handicamp Outdoor. Er zijn negen slaapplaatsen in de camper waarvan vier bereikbaar met de rolstoel. Keuken, aangepast badkamer en tillift vind je gewoon aan boord. Dit jaar blijft de camper in Nederland. Rondje IJsselmeer, Texel en Terschelling maar ook Lowlands staat op de planning. Maar ik zie ook mooie verhalen van voorgaande jaren naar bijvoorbeeld Zweden, Oostenrijk, Parijs en Schotland. Overigens gaat elke reis ook de BBQ mee! Bekijk de Handicamper op www.handicampoutdoor.nl

 

Voor de Vakantie editie van Support Magazine 2021 sprak ik met een paar enthousiaste huurders van deze mooie campers. Lees het artikel.

Als ik moederziel alleen langs de strak opgelijnde witte grafzerken over de Canadese Oorlogsbegraafplaats loop, weet ik niet wat ik voelen moet, behalve dan de koude wind. Bij een enkel graf ligt een bloem. Soms een plastic mapje met een oude foto van een jongeman. Een naam. Een geboortejaar. Een sterfdatum, soms een hele rij op dezelfde dag. 2617 voornamelijk jonge mannen liggen hier begraven. Ik denk aan de kinderen die zij niet kregen, de moeders die het zonder hen moesten doen. De vrouwen die de liefde van hun leven misliepen.

Canadese oorlogsbegraafplaats, Groesbeek

Tussen de graven, ook verschillende planten. Ik maak een foto van een knalroze bloeiende plant, die wil ik later even opzoeken in de flora-app. Even zie ik in gedachten de soldaten uit hun graf klauteren, verbaasd schudden ze de klei van zich af en kijken om zich heen. Sommige vallen elkaar in de armen. Het zal komen door het prachtige ‘Terracotta Leger van Oosterbeek‘ van Fransje Povel, vanmorgen in het Vrijheidsmuseum. Een stukje van de Airborne begraafplaats in Oosterbeek maakte zij in klei na, waarbij de begraven soldaten tot leven komen en met ons de vrijheid vieren die zij zelf niet meer hebben meegemaakt. Ieder kleifiguur is een portret van een echte soldaat.

Ja, dat soort dingen dus, daar denk ik aan. En aan de vreemde tijd van nu waarin we soms zo scherp tegenover elkaar staan, ook dichtbij, mensen in mijn directe omgeving. Gewone dingen, zoals elkaar opzoeken en omhelzen, die niet kunnen. Toch niet te vergelijken met de oorlogsjaren, daar ben ik na het bezoek aan het Vrijheidsmuseum echt wel weer van doordrongen.

Bevrijdingsrok

Ondertussen geniet ik ook van de bijzondere dingen die ik meemaak. Zoals deze dagen in Berg en Dal, Rijk van Nijmegen. Het Vrijheidsmuseum, ging op verzoek van het project Zorgeloos op vakantie, speciaal voor mij zelfs even open. Extra bijzonder omdat dit door corona voor mij ook het eerste museum in lange tijd was. Na een hoop gruwelverhalen over de bezetting, overigens wel heel mooi in beeld gebracht met persoonlijke verhalen, werd ik wel heel blij van de nationale bevrijdingsrok! Een hele wand vol met vrolijk gekleurde, zelfgemaakte rokken. Ik had er nog niet eerder van gehoord maar google er maar eens op. Er liggen er nog veel meer in de museumopslag.

vier foto's vn het Vrijheidsmuseum, binnen (3x) en buiten
Alleen voor het unieke, duurzame gebouw, de ‘shade dome’, een koepel van lichtgewicht textiel verwijzend naar de parachutes die de lucht vulden tijdens Market Garden, ga je al naar het Vrijheidsmuseum.
collage van foto's van de feestrok of bevrijdingsrok
De bevrijdingsrok, of ook wel feestrok genoemd. Een idee van Mies van Lennep, de zoom moest uit effen driehoeken bestaan, met aan de voorkant in het midden de datum 5 mei 1945.

Idyllische wijngaard

Als we koud en met een vol hoofd weer terug zijn in Heuvelrijk, ons hotel voor twee nachtjes, trekken wij een flesje open van Wijngaard de Plack, ook weer speciaal klaargezet voor mij. Lekker! Goh, ik lees dat de wijngaard maar vijf kilometer van ons hotel vandaan ligt. De foto’s zien er heerlijk idyllisch uit, wijnproeverijen aan lange tafels tussen de druiventrossen, een winkel (ze verkopen ook scharrelkippen) en een weekendterras, ook leuk. Zeker nog een keer terug in de zomer!

Eikenhouten reuzen bij de Thornsche molen

Gelukkig schijnt het zonnetje als we de volgende dag de gordijnen openschuiven. We gaan vandaag lekker naar buiten en mijn moeder en Bert, haar man, komen ook even aanwaaien. Ze wonen in de buurt.

Er zijn meerdere rolstoeltoegankelijke wandel-en fietsroutes in de omgeving. Ik ben benieuwd naar de metershoge eikenhouten reuzen, ‘De Menschenkinder’, die aan het begin van de Herinneringsroute (6 km) staan, dus kiezen wij deze tocht uit. De auto parkeer je bij de Thornsche molen, het is dan maar 300 meter wandelen over een verhard pad richting de dertig grote houten beelden. Je kunt over het gras tussen de beelden door rijden met maar ik kwam even vast te zitten in een kuil. Vijftien beelden staan op Duitse grond en vijftien op Nederlandse, samen vormen ze een mooie maar ook trieste groep, op weg naar een beter lot, volgens de kunstenares Anne Thoss. Wij noemen ze inmiddels ‘de totempalen’ waar ze ook wel iets van weg hebben. Lees meer over de enorme klus om ze te plaatsen en de betekenis via Monumentenlandschap.

Eelke tussen enorme rechtopstaande eikenhouten stammen, robuust gebeeldhouwd tot mensen
Herinneringsroute, tussen de reuzen

De route en het kunstwerk is ontwikkeld ter herinnering aan 75 jaar vrijheid. Een dubbel gevoel, want juist nu mogen we de grens naar Duitsland niet over. We lopen dus maar een klein stuk, van de route die gedeeltelijk door Duitsland gaat. Maar het is mooi hier en na de wandeling bestellen we bij de Thornsche molen een lekkere ’to-go’ lunch. Het rolstoeltoegankelijke toilet is gelukkig wel gewoon open. Normaal zit je hier vast heerlijk op het terras, of binnen natuurlijk. Het ooievaarskoppeltje kijkt toe vanuit hun hoge nest. Ook bijzonder, alleen de naam al (!), is dat de ‘wipkoperkorenmolen’, ruim 70 jaar is weggeweest nadat de molen tijdens de operatie ‘Market garden’ in de WO II verwoest werd. In 2016 werd de molen herbouwd en sindsdien wordt er ook weer koren gemalen. Geen zin om te wandelen? Dan is alleen de beeldengroep en een hapje eten bij de molen ook een aanrader!

Start van de herinneringsroute, bij de Thornsche Molen

Lekker eten

Over eten gesproken…  Normaal geniet ik bij ook enorm van een restaurantje zoeken en lekker eten buiten de deur. Maar de restaurants en terrassen zijn nu allemaal dicht. Stiekem had het ook wel wat, na een lange dag niet meer de deur uit hoeven en een heerlijk maal op de hotelkamer laten bezorgen. In deze tijd hoeft dat geen slappe pizza of laffe falafel te zijn. Top restaurants bezorgen nu ook ’thuis’. Ik moet zeggen het wijntje van de Plack paste heel goed bij de heerlijke asperges van restaurant de Wolfsberg. De toetjes waren ook zalig. Maar ze claimen het mooiste terras van Groesbeek te hebben dus volgende keer ga ik toch weer gewoon lekker sjiek ‘op restaurant’.

Vrijheid in Berg en Dal, lekker eten van verschillende restaurantjes

 

We haalden ook nog een heerlijke, verse lunchsalade met gegrilde groenten en een dikke clubsandwich bij Eigenweijs, midden in Groesbeek. Zag er ook heel gezellig uit binnen, met leuke Portugese tegeltjes, houten tafels, mooi servies en lekkere taartjes in de vitrine. Mmmm…

Tja en dan hebben we Nijmegen nog niet eens gezien… Kortom Groesbeek is een prima uitvalbasis voor deze mooie omgeving vlak aan de grens met Duitsland. Veel geschiedenis maar ook heerlijk genieten van al het moois dat het leven te bieden heeft. Hopelijk nog een keer terug! Het was fijn om weer op pad te zijn. Wij vonden trouwens een heerlijk bedje bij Heuvelrijk Berg en Dal, in één van hun twee super riante rolstoeltoegankelijke studio’s. Bekijk het hotel hier!

Heuvelrijk Berg & Dal, Hotel en groepsaccommodatie met twee ruime rolstoeltoegankelijke studio’s in Groesbeek.

 

Meer toegankelijke musea, wandel- en fietsroutes, restaurants en overnachtingsmogelijkheden in de omgeving van Nijmegen vind je op Visit Nijmegen/Zorgeloos op vakantie.

 

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Zorgeloos op vakantie in Berg en Dal, samenwerking of niet je kunt altijd rekenen op een eerlijk artikel. Foto’s ©Tjeerd Maas/56bis.

Voor Spierziekten Nederland interviewde ik begin dit jaar Yvette Daamen, moeder van twee kids met een spierziekte. Op vakantie gaan vond ze altijd een hele uitdaging, totdat ze de georganiseerde vakanties van Stichting Wigwam ontdekte. Ga je liever skiën of zeilen? Bekijk ook de andere georganiseerde reizen onderaan de pagina!

 

Veel ouders zijn er een beetje huiverig voor. Een georganiseerde vakantie met andere gezinnen met ‘mankementen’. Dat het superleuk kan zijn, bewijst het verhaal van het gezin Daamen. 

Bij de familie Daamen hebben allebei de kinderen een spierziekte. Matthijs is twaalf jaar en gebruikt een rolstoel met elektrisch ondersteunde wielen en heeft nachtbeademing. Eline is negen en springt vrolijk in het rond, lange afstanden lopen gaat wel moeilijker. Mama Yvette: ‘Ook op vakantie hebben we hulpmiddelen nodig, zoals een hoog-laagbed, dat maakt het lastig om een goed huisje te vinden. Vooral in het buitenland. We willen nog eens terug naar Turkije maar dan denk ik gelijk: “O help, waar moet ik beginnen”.

Droomwens

‘We hadden plannen voor Euro Disney maar omdat Matthijs lichamelijk snel achteruit ging, plus allerlei ziekenhuisopnames kwam dat er niet van. De oma van Matthijs en Eline heeft toen Make-A-Wish ingeschakeld. Matthijs’ droomwens om met dolfijnen te zwemmen, hebben zij opgepakt. Met het hele gezin zijn we naar Benidorm gevlogen. Alles was geregeld; de accommodatie, de vliegreis, de taxi bij aankomst, eten en drinken. Op afstand is er altijd iemand paraat mocht er iets mis gaan. Het is heel bijzonder, even geen zorgen, alleen maar gelukkig zijn. De dolfijnen deden iets met Matthijs’ zelfvertrouwen. Daar plukken we nu nog de vruchten van.

Twee jaar later werden we opnieuw verrast, nu gingen we dan toch naar Euro Disney, de wens van Eline. De kinderen hebben het er nog steeds over, het zijn dierbare herinneringen.’

 

Wigwamvakanties

‘Via een schoolvriendje van Matthijs kwam Wigwamvakanties op ons pad. Zij organiseren gezinsvakanties op verschillende locaties in Nederland. In Zuid-Limburg staan tenten klaar, maar in Arnhem, op het terrein van Bio Vakantieoord en in ‘s-Gravenzande zijn het vakantiehuisjes. Wij zijn geen kampeerders en Matthijs houdt van de zee dus ’s-Gravenzande klonk goed! Het eerste jaar zijn we een week geweest. Dat beviel zo goed dat we het tweede jaar twee weken geboekt hebben. Opa en oma zijn toen ook een weekje met de kids meegegaan.

Powerkiten op het strand bij ’s Gravenzande tijdens de Wigwamvakanties bij Avavieren. Bron foto: In de buurt.

Voor de kinderen is er overdag een programma. Ze gaan naar het strand, knutselen, doen spelletjes en powerkiten. Er is ook een bonte avond. Mocht het nodig zijn, dan is er voor ieder kind een ‘eigen’ begeleider. Matthijs had beide keren een goede klik met zijn begeleider. Ik vond het best lastig in het begin, maar toen ik zag dat het goed ging, kon ik het loslaten. Je moet wel, want het is helemaal niet de bedoeling dat ouders steeds komen kijken.

Als de kinderen onder de pannen waren, konden wij dus lekker onze gang gaan. We hebben heerlijk geluierd met een boek en samen gewandeld en een terrasje gepakt. Gek, maar ook fijn, tijd met z’n tweeën. In de avond en het weekend was er tijd voor ons als gezin. Maar het is tegelijk heerlijk om te zien dat de kinderen ook ’s avonds nog wel eens op pad gingen, nog even naar ‘het hok’, de activiteitenruimte. Zo hoort het te gaan.’

Wigwamvakanties bij Avavieren organiseert verschillende activiteiten. Je kiest zelf of je mee doet of niet. Bron foto: In de buurt

Contact met andere ouders

‘Er zijn ook activiteiten met de gezinnen samen. Een wandeltocht langs het strand of een huifkartocht. Ook is er twee keer een gezamenlijke maaltijd. Maar alles mag en niks hoeft. De eerste dag maak je kennis met elkaar, maar verder is iedereen vrij om te doen wat hij of zij wil. Toch maak je met ieder gezin wel even een praatje. Dat is niet alleen maar kommer en kwel hoor, dat bepaal je vooral zelf.

Soms is het confronterend om zoveel kinderen met allerlei handicaps te zien maar er is tegelijk een enorme saamhorigheid. Ik vind het mooi dat onze kinderen andere kinderen met beperkingen zien. Kinderen zien dat trouwens veel minder, iedereen werkt samen, het wordt toch één groep. Nee hoor, dat schrok ons echt niet af.’

 

Zorg

‘De huisjes zijn luxe en prima aangepast. In enkele huisjes is een plafondlift. Wij helpen Matthijs zelf met aankleden, douchen, enzovoort maar als je wilt kunnen vrijwilligers dat ook (een keer) overnemen. De kinderen willen heel graag ook dit jaar weer terug. Het is ons ook heel goed bevallen, maar we durven het dit jaar niet aan in verband met corona. We kunnen altijd nog buiten de Wigwamvakanties om gaan. Dat kan namelijk ook, dan regel je het zelf. Ik weet nu dat het goed is, dus dat moet wel lukken!’

Meer info kijk op www.stichtingwigwam.nl.

De huisjes waar Yvette en haar gezin verbleven worden beheerd door Stichting Avavieren. De huisjes zijn buiten de Wigwamvakanties voor iedereen te huur. Een tijdje terug was ik daar een weekendje met vrienden, bekijk hier de huisjes.

Vakantiehuisjes s’ Gravenzande

 

Meer georganiseerde gezinsvakanties

1. Naar de sneeuw

Met het hele gezin, ieder op zijn eigen niveau, genieten van de sneeuw kan met de georganiseerde wintersportreizen van Ski-Uniek. Bestemmingen zijn Italië en Oostenrijk. Als ouders leer je ook de Bi-Unique (zitski met duwhandvatten) kennen zodat je al snel samen met je kind de piste op kunt. www.ski-uniek.nl

2. Kinderfonds

Het Kinderfonds heeft drie perfect aangepaste vakantieplekken met meerdere appartementen in Gelderland, Friesland en Zuid-Limburg. Kinderen kunnen in de schoolvakanties deelnemen aan leuke activiteiten. www.kinderfonds.nl/gezinnen

3. Villa Pardoes

Vlakbij de Efteling staat Villa Pardoes; twaalf themahuisjes met ieder een eigen sprookjessfeer, van Barbie tot Sneeuwwitje en van safari tot 1001 nacht. Buiten het huisje zijn ook allerlei verrassingen, zoals de magische boom, het bubbelparadijs (whirlpool!) de chill- of gameroom en de prachtige (speel)tuin. Natuurlijk ga je ook naar de Efteling! Medische verklaring nodig voor aanmelding. www.villapardoes.nl

4. Happy Holiday

Happy Holiday organiseert in het voor- en najaar twee volledig verzorgde gezinsweken in het luxe, rolstoeltoegankelijke hotel IJsselvliedt aan de rand van de Veluwe. Met 24-uurszorg door (kinder)verpleegkundigen. Ook voor gezinnen waarvan een van de ouders ziek is. www.stichtinghappyholiday.nl

5. Sailingkids

Samen op een groot zeilschip en zien waar de wind je brengt? Stichting Sailingkids organiseert vaarweken voor gezinnen op het IJsselmeer, het Markermeer en de Waddenzee en de Grevelingen in Zuid-Holland. De schepen zijn beperkt rolstoeltoegankelijk, niet voor elektrische rolstoelen. www.sailingkids.info

 

Dit artikel werd ook gepubliceerd in Contact (Spierziekten Nederland maart 2021).

 

 

 

 

 

 

Helaas, ik maak ook wel eens een uitglijder. Tegen beter weten in boekten we na lange tijd weer eens op een Roompot-vakantie-park. Begrijp me niet verkeerd, ik heb er op zich niks tegen maar het valt gewoon vaak tegen. Achteraf ben ik bang dat we ons bij het boeken liet verleiden door de foto’s van de infrarood sauna en zonnige boerderijtjes met ligbedden op een volmaakt groen grasveld. Bovendien met vijf personen, waarvan dit keer drie rollers, is de keuze aan vakantiehuisjes ook niet reuze. Maar op de een of andere manier heb ik de foto’s van de bunkerachtige slaapkamers in de kelder van het huisje niet echt gezien. Dat er schimmel op de muren zat, er stoffige haardotten door de lucht vlogen en er in het nachtkastje een klodder bosvruchtenyoghurt (of zoiets) achtergebleven was, bleek niet het ergst. Dat de lift de eerste avond weigerde was veel vervelender.

Roompot is ons in van alles tegemoet gekomen. Er is een hoog-laag bed in de woonkamer gezet. Een gratis diner bezorgd en ik kon samen met Tjeerd in een ander huisje slapen. Maar dat er de rest van de week geen liftmonteur te vinden was heeft mijn vertrouwen in Roompot helaas geen goed gedaan. Gelukkig regende het bijna de hele week dus kon ik verlangend denken aan de sauna beneden in de kelder. Ook hadden we de paraplu niet voor niks meegenomen. Die kwam namelijk goed van pas wanneer Tjeerd en ik ons ’s avonds in onze winterjassen wurmden en vijf minuten over een uitgestorven park naar het andere huisje fietsten en de volgende ochtend weer terug om weer bij het ontbijt aanschoven.

Maar dan nu het goede nieuws!

8 wél rolstoeltoegankelijke, bijzondere adressen op Texel

Gelukkig blijkt er natuurlijk veel meer dan Roompot, want tussen de regenbuien en alle ellende door ben ik natuurlijk weer op ontdekkingstocht gegaan. De afgelopen weken heb ik de lijst met toegankelijke adresjes op Texel flink uitgebreid. Inmiddels is het dus een aardige lijst met fijne, verschillende type vakantieplekjes op ons grootste waddeneiland. Een knus vakantiehuisje met lekker veel privacy of de gezelligheid van een B&B met een heerlijke gezamenlijke tuin? Een chalet in de duinen of toch liever een hotel in de winkelstraat van De Koog?

Een overzicht vind je hier, kies maar uit >>

8x rolstoeltoegankelijke nachtjes weg Texel, fijne vakantieadresjes verdeeld over het eiland!

 

Toeren over het Noordzeestrand

Ondanks de regen en de gure wind wilde ik zeker ook over het strand crossen met de nieuwe elektrische strandrolstoel, de Strandhopper! Wauw wat een stoer ding, door de vorm lijkt het helemaal geen rolstoel. Het rijdt ook weer wat beter dan de Catweazle, hij reageert sneller. Voor mij was de zitting comfortabeler en de zijwaartse instap makkelijker, voor het instappen klap je de rode beugel omhoog. De bediening kan zowel links als rechts. Je vindt nu elektrische strandrolstoelen (Catweazle en Strandhopper) bij Paal 17 en 28. Wil je zeker zijn van een rit, reserveer ruim van te voren via de strandtent. Minimaal 1 uur (€ 20), maximaal 2 uur (€ 30). Meer info over de strandrolstoelen en rolstoeltoegankelijke strandopgangen vind je op Texel.net of Sigt-Texel.

Wow! Stoer ding die Strandhopper!

Turen over de Waddenzee

Ook nieuw op het eiland is het spectaculaire vogelspotbouwwerk op de nieuwe Prins Hendrikzanddijk. Nog net voor zonsondergang rijden wij richting Fort de Schans bij Oudeschild (Redoute) en parkeren de auto onder aan de dijk op de pas aangelegde parkeerplaats. Via een verhard, langzaam oplopend pad rij ik makkelijk de Prins Hendrik Zanddijk op. Na een paar minuten lopen, zie je links een pad richting de vogelspotplek. Je kunt hier uren turen naar het rijke leven op het wad. Er staat een prachtige Swarovski-kijker klaar maar zelfs met mijn rolstoel in de hoogste stand kon ik er net niet door kijken. Neem dus zeker een eigen verrekijker mee. Een schep kan ook handig zijn want het laatste stukje pad wil nog wel eens met zand onderwaaien.

Met de rolstoel naar vogelspotplaats Prins Hendrikzanddijk op Texel.

Over Texel 

Texel is ons grootste waddeneiland maar wel het snelst en makkelijkst bereikbaar met de boot. Een auto kun je op het eiland ook best gebruiken al brengt de Texelhopper je ook overal naartoe. Meer toegankelijke tips vind je op Texel.net.

Heb jij wel goede ervaringen bij Roompot of weet jij nog een super leuk, rolstoeltoegankelijk vakantieadres op onze waddeneilanden? Laat het me in het reactiescherm hieronder weten, dan helpen we elkaar! 

Het stond afgelopen weekend nog in de krant, Nederland zoekt massaal het water op de komende zomer! Maar waar vind je een lekker rolstoeltoegankelijk bootje? De afgelopen jaren heb ik een aantal heel leuke relax bootjes onder mijn kont gehad. Voor deze blog ging ik opnieuw opzoek en vond er nog meer. Zelf in je rolstoel achter het roer is het allerleukste. Met deze tips kun je 8x de boot in met je rolstoel. Waar wacht je nog op?

1. Tussen de molens en het Kaageiland

Zelf achter het roer op de ponton van Kaagervaaring

Met het pontje, ben je in één minuut op het Kaageiland, een uniek stukje Nederland in de bollenstreek bij Leiden en Lisse. Eenmaal op het eilandje, waan je je in een andere wereld. Heeft de tijd hier stil gestaan? Alhoewel de meeste mensen hier naartoe komen voor een heerlijk dag op het water, zijn de historische huizen, kleine straatjes en het kerkje ook leuk om even langs te slenteren. Na een boottocht is het ook goed toeven op een van de terrassen aan het water.

Sinds een aantal jaren kun je ook als rolstoeler de Kagerplassen op. De op het eiland gevestigde enorme scheepswerf van Van Lent bouwde de rolstoeltoegankelijk potonboot. Vanaf de steiger, tegenover het mooie kerkje, rijd je zo de boot op. Het bootje is fluisterstil. Enorme accu’s zorgen ervoor dat wij enkele uren heerlijk over de plassen en binnenvaartjes varen. Het is prachtig weer dus overal om ons heen varen bootjes en zitten mensen op hun woonboten lekker over het water te staren. Wist je dat hier meer molens staan dan het erom beroemde Kinderdijk?

Je mag zelf achter het roer, er gaan wel twee vrijwilligers mee op de boot. Alvast een stuurmanstip, zeilboten hebben altijd voorrang! Voor € 75 zit je een halve dag op het water, inclusief schipper. Er past 1000 kilo aan passagiers op. Dus reken maar uit wie je allemaal mee wilt nemen. Wij waren zelfs met vier elektrische rolstoelen! Meer info op www.kaagervaaring.nl

2. Cruisen over de Friese meren

Met z’n allen relaxen, picknickmand mee en genoeg ruimte om te wisselen van plek als de zon verplaatst…

Ook in het Friese Elahuizen ligt een pontonboot waar je zo met je rolstoel op rijdt. Deze boot maakt wat meer herrie door de buitenboordmotor. Er is plek voor acht personen, maximaal twee elektrische rolstoelen of drie handbewogen stoelen. Je kan natuurlijk ook neerploffen op de heerlijke relaxkussens. Gooi het anker uit of meer aan bij één van de eilandjes en neem vanaf de pontonboot een frisse duik in het water. Bedenk je vooraf wel hoe je weer aan boord komt… er is alleen een trapje aanwezig. Met een gezonde dosis verstand kan iedereen op pad met deze boot, de stuurconsole is in hoogte verstelbaar en onderrijdbaar, perfect dus om vanuit je (rol)stoel heerlijk te cruisen.

De potonboot ligt aan de steiger bij ’t Sailhus, vier rolstoeltoegankelijk vakantieappartementen. Als je alleen een dagje wil varen moet je wel mazzel hebben, de huurders van de de vakantieappartementen gaan voor. Ga je liever voor het echte werk? Met de tillift kan je ook een zeilboot ingelezen worden. Huur potonboot, dagdeel € 75, dag € 125. Meer info www.sailwise.nl

 

3. IJsvogels spotten tijdens een Reggesafari

De mooiste plekjes langs de Vecht bekijk je vanaf het water. (foto Sarah Fay/Herman Engbers)
Reggesafari heeft in samenwerking met camping De Koeksebelt in Ommen maar liefst twee electrisch aangedreven rolstoeltoegankelijke excursieboten waarmee je zelf, of onder begeleiding van een gids, een prachtige tocht kunt maken over de Vecht.
De e-excursieboot is een platbodem en ligt boven het waterpeil, zodat het eenvoudig is om er via de uitklapbare plaat met een rolstoel in te komen. De boot is zelflozend, hierdoor wordt het bodem-oppervlak van de boot niet glad. De boot ligt aan een rolstoelvriendelijke steiger. Neem gerust wat vrienden mee want er kunnen 10 personen in de boot, waarvan er 2 plekken voor rolstoelen zijn. Een gevulde picknickmand erbij? Ook dat kan! Prijzen vanaf  2 uur, € 75. Meer info www.reggesafari.nl

4. Onder de bruggetjes door in Giethoorn

Rondvaartboot Smit. Wel even manouvreren op het liftje! Niet geschikt voor slechte coureurs…

Dit voorjaar vaarde ik door een door corona-uitgestorven Giethoorn. Deze keer niet zelf aan het roer maar in een grote rondvaartfluisterboot van rondvaartbedrijf Smit. Een liftje helpt je aan boord. Dat vraagt wel even wat spannende manoeuvres, zo zonder opstaand veiligheidsrandje. Een al te grote rolstoel past hier niet op. We varen langs mooie oude boerderijen en lentegroene tuinen. Een klein stukje varen we over het open water (de Bovenwijde).

De enige rolstoeltoegankelijke sloep in Giethoorn

Wil je toch liever zelf aan het roer? Rederij het Zwaantje heeft als enige in Giethoorn een rolstoeltoegankelijke elektrische sloep waar je ook zelf, vanuit je (elektrische) rolstoel achter het roer kunt. De sloep heeft een ingebouwde rolstoellift ook te gebruiken om onderweg aan te leggen. Met ingeklapte lift ziet de boot er uit als een ‘gewone’ sloep en is voor iedereen te huur. I.v.m. de grootte van de boot en stuur positionering is enige vaar ervaring gewenst. Er is plek voor 10 personen.

Vaarroute kaart zit bij de prijs inbegrepen. Startprijs € 65 voor 1 uur. Meer info www.giethoornboeking.nl

5. Loungen op de Loosdrechtse plassen

Maar liefst zeven verschillende plassen telt het gebied van de Wijdemeren tussen Amsterdam en Utrecht, met de Loosdrechtse Plassen als bekendste. Vanaf het water kun je genieten van de vogels, wuivende rietkragen en vrolijk groetende medevaarders. Want naast natuur scheurt er zo nu en dan zeker een motorboot of waterskier voorbij. Bewonder zeker ook de kapitale villa’s en monumentale boerderijen, of vaar een mooi stuk over de Vecht langs mooie dorpjes zoals Loenen en Breukelen. Na een heerlijk vaartocht plof je neer op een van de terrassen aan het water. De rolstoeltoegankelijke loungeponton ligt bij jachthaven Wetterwille midden in Oud-Loosdrecht. De boot is geschikt voor twaalf personen en via een oprijplank zit je er met de rolstoel ook zo op! Door het uitvouwbaar dak is het altijd goed toeven op dit drijvende terras. Een vaarbewijs is niet nodig.

Helemaal leuk is dat je 50% korting krijgt op de huurprijs als je in een rolstoel zit! Neem daarvoor contact op met Jachthaven Wetterwille. Normale huurprijs € 200 per dag. Meer info www.botentehuur.nl

Wil je je helemaal onderdompelen in de watersport dan moet je natuurlijk op het eiland Robinson Crusoe zijn. Midden in de Loosdrechtse plassen vind je dit unieke vakantie eiland waar alles aanwezig is om zelfstandig het water op te gaan. Alle materialen zijn aangepast, zodat écht iedereen – ongeacht handicap of beperking – actief mee kan doen. Zeilboten, kano’s, ups, motorboten en een rolstoeltoegankelijke groepsaccommodatie. I.v.m corona is dit grote huis nu opgedeeld in 3 zelfstandige studio’s. Een kans om deze zomer met het gezin of als stel eens op het eiland te vertoeven!  Meer info www.sailwise.nl

6. Fluisteren in de Biesbosch

Met een fluisterstil bootje door de Biesbosch, de oprit is behoorlijk steil…

Nationaal Park De Biesbosch is een beschermd natuurgebied en het grootste zoetwatergetijdengebied van Europa. Dat houdt bijvoorbeeld in dat je er veel wilgenvloedbossen en kreken vindt. Bij het zien van de ruige en hoog opgaande wilgenbossen vergeet je dat je in Nederland bent! Bij Biesboschcentrum Dordrecht huur je een fluisterbootje voor acht personen: de Balsemien. Deze is speciaal ontworpen voor mensen in een rolstoel. Bovendien is het bootje goed vanuit een rolstoel te besturen. Daarnaast is er nog plek voor twee mensen in een rolstoel en vijf andere personen. De Balsemien huur je voor € 40 per uur. Kijk op www.biesboschcentrumdordrecht.nl/verhuur

Zelf maakte ik jaren geleden een korte vaartocht met gids op fluisterboot de Grienduil, ook een soort terrasje op het water. Voor maximaal 7 mensen (waarvan 3 rolstoelen) vaar je vanaf Biesboschcentrum Dordrecht met een gids die je alles het gebied kan vertellen door de Biesbosch. Meer info np-debiesbosch.nl

7. Beetje maf in België 

Met de joystick bestuur je dit gekke ding, in je eigen rolstoel of een luxe stoel die er op geplaatst wordt

Voor dit gekke ding moet je even de grens over bij Eindhoven naar België. Helaas was mijn tweede filmpje mislukt… die natuurlijk leuker was maar ik wil jullie de Wheelwaver mag niet ontbreken in dit rijtje! Een beetje een raar ding maar leuk was het wel. Lekker relaxed en je vaart er zo mee weg, in je eentje. Alsof ik nog in mijn rolstoel zat alleen dan op het water. Een glaasje Prosecco bestel ik er de volgende keer bij…  Aan beide zijde kun je nog een passagier kwijt en je kunt er ook met je eigen (handbewogen) rolstoel op plaatsnemen. Deze maffe creatie is van Crazy Idee vzw en je kunt ze huren in Mol/België bij Zilvermeerhaven Port Aventura.

 

8. Op ontdekking door de Amsterdamse grachten

De beste manier om Amsterdam te ontdekken is met je eigen privéboot! Hiervoor moet je wel even diep in de buidel tasten. Of je nodigt je hele familie uit en deelt de kosten, je kan namelijk met vijfentwintig man aan boord. Deze boot heeft een lift maar je kan maar op een plaats opstappen omdat een deel van het systeem aan wal blijft. Je kan met de rolstoel achter het roer maar vaarervaring met zo’n grote boot is wel nodig. Ook geschikt voor een elektrische rolstoel. Leuk idee om je verjaardag eens op een boot te vieren?

Voor een privérondvaart van 3 uur met Amsterdamse kapitein betaal je € 450. Meer info: www.toegankelijkreizen.nl
Gewoon de toerist uithangen op een grote rondvaartboot kan natuurlijk ook. Enkele boten van Bleu Boat Company hebben ook een lift.

 

Weet jij ook een leuk bootje te liggen? Laat je reactie hieronder achter! 

NB. I.v.m de coronamaatregelen kan het zijn dat sommige bootjes minder beschikbaar zijn.

Vroeger voelde ik me onzeker in mijn blote lijf in de sauna, maar de heerlijke warmte won het toch altijd van het ongemakkelijke. Nog steeds moet ik de eerste tien minuten even wennen. Maar dan zie ik al snel dat de meeste mensen er niet uitzien als Doutzen Kroes. Dikke of dunne billen, littekens of tattoos, lange tenen of kromme armen, knobbels of kuilen. Je ziet van alles en dan lijken we in de basis toch gewoon op elkaar en dat stelt gerust. Bovendien, wat is er nou lekkerder dan zwemmen in je blote billen? Daarom zwiepte ik in januari via het zwembadliftje het warme 40.000 jaar oude bronwater van het Zuid-Limburgse Thermae 2000 in.

 

Thermae 2000 ligt in Zuid-Limburg, bovenop de Cauberg, een flinke heuvel. Daardoor zijn er in het complex veel hoogteverschillen te overbruggen. Bij de bouw, dertig jaar geleden, was rolstoeltoegankelijkheid helaas geen prioriteit en dat merk je. Er zijn veel trapjes en niet alles is goed toegankelijk. Met wat hulp was er toch voldoende te beleven voor een fijn en relaxed verblijf. Lees er alles over in deze blog!

Wij bleven ook lekker slapen, lees hier alles over het Thermae hotel!

Mijn top-3 van Thermae 2000

  1. Koude- warmte sensatie bij de stoombadopgieting

Nieuw voor mij was een opgieting in een stoombad. In de ronde stoomruimte, met bankjes langs de wanden en de kachel in het midden, is geen plek voor een rolstoel maar er zijn geen drempels en de deur is breder*. De opgieting was in drie delen, tussendoor waaiert de medewerkster de hitte naar je toe. Je start met zout om lekker te scrubben. Dat wordt weggespoeld met een koude straal water uit een waterslang (je kan blijven zitten), even schrikken maar het is ook een heerlijke sensatie in die hitte. Daarna krijg je nog een heerlijke olie om je huid mee in te smeren. Tussendoor kon je even buiten wandelen, dat heb ik overgeslagen. Voor deze opgieting kun je je twee keer per dag, een half uur voor aanvang, kosteloos inschrijven. Let op: Er is maar plaats voor twaalf mensen, op tijd inschrijven dus!

* Rolstoeltoegankelijkheid: Je kunt eventueel naast het bankje, direct bij de deur gaan staan met je stoel en dan de zijwaartse transfer maken, je stoel kan dan weggezet worden. De medewerkster die de opgieting deed was heel behulpzaam en ik hoefde niet te haasten.

  1. Ontspannende modderpakking

Ik had van te voren allerlei wilde ideeën bij een duo- modderpakking. Maar het bleken gewoon twee keurig los van elkaar staande bedjes in één ruimte waar ieder dus in zijn eigen bedje ligt. Eerst word je van nek tot teen ingesmeerd wordt met modder (of je kiest een andere smurrie). Daarna wordt het keiharde waterbed waarop je ligt ‘aangezet’. De ondergrond en de doeken die om je heen zijn gevouwen vullen zich met warm water waarin je heerlijk wegzakt. Een ontspannend muziek erbij en het licht wordt gedoofd. Even helemaal niks. Deze lichaamspakking kost ongeveer 40 euro per persoon en vindt plaats in de ‘Skin & Body care vleugel’.

* Rolstoeltoegankelijkheid: Na de sessie wordt het (redelijk hoge) bed weer hard waardoor ik er makkelijk vanaf geholpen kon worden. De douche om daarna de modder af te douchen is in dezelfde ruimte en is rolstoeltoegankelijk, de medewerkster kan een douchestoel voor je regelen. Je bent wel even bezig, de modder is niet zomaar weg!

Eelke in de modderpakking
  1. Zwemmen in bronwater

In het water kan ik springen, ik kan gaan zitten op een trapje en weer opstaan, ik kan lopen, ik kan zelfs een beetje rennen. Ik zwem elke week twee keer maar het liefst zou ik elke dag een duikje maken. Ik heb dus even goed gebruik gemaakt van het heerlijke warme bronwater (33°) bij Thermae. In het donker buiten zwemmen met een koud hoofd blijft altijd bijzonder. Helemaal toen ik daarna zo tussen de kraakheldere witte lakens van mijn bedje in de hotelkamer kon verdwijnen. De volgende ochtend was ik de eerste op het liftje. Nog voor het ontbijt waren mijn billen al nat.

* Rolstoeltoegankelijkheid: De beide zwembaden zijn toegankelijk middels een stoeltjeslift. Het grote bad, wat ook naar buiten gaat heeft een verrijdbare stoel die je aan een plafondlift kunt ophangen, dat kan alleen met hulp van een medewerker. Nadeel van deze lift is dat je een behoorlijke hoogte moet overbruggen en dat is dus koud als je uit het water komt. Je hangt bovendien nogal te kijk. Het kleinere therapeutische bad gaat wat dat betreft makkelijker (zie de foto’s).

Het grote zwembad is toegankelijk met een lift aan het plafond, zie kader. De lift hang rechtsboven in de hoek, de stoel staat links naast de pilaar.

Meer over de rolstoeltoegankelijkheid

Op de website van Thermae 2000 staat dat zij goed toegankelijk zijn, met uitzondering van enkele faciliteiten. Telefonisch werd ik ook gewaarschuwd dat de sauna’s en whirlpools niet toegankelijk zijn met de rolstoel. Nou ben ik niet voor één gat te vangen dus ik zou het wel zien. Met mijn eigen smalle doucherolstoel kan ik vaak toch een heel eind komen. Helaas bleek het inderdaad erg lastig. De sauna’s zijn niet te bereiken of hebben een kleine of hogere drempel en smalle deur. Ze zijn bovendien dusdanig klein dat er gewoon geen plek is voor een rolstoel. Als je niet een paar stapjes kunt maken dan is een sterke vriend/vriendin dus wel noodzakelijk. Zo heb ik toch nog in de heerlijke infrarood cabine gezeten. Je zit daar max met twee in. Door mijn rolstoel strak voor de deur te zetten, kon Tjeerd mij makkelijk op het bankje zetten en daarna mijn stoel weghalen.

Verder is er een prima kleed- en doucheruimtes. Ook de restaurants en de beauty-behandelruimtes zijn goed bereikbaar met de lift. Met de extra activiteiten, het zwemmen, het lekkere eten, de hulp van Tjeerd en mijn verblijf in het hotel hadden we al met al dus toch een heerlijk relaxt verblijf. Ben je een echte sauna ‘diehard’ en ben je afhankelijk van je rolstoel, dan is Thermae 2000 minder handig.

Meer over het Thermae Hotel lees je hier >

Rolstoeltoegankelijke omkleedruimte met douche, de fitnessruimte met aangepaste apparatuur en de zwembadlift bij het therapiebad

Naakt of toch liever niet

Wij hadden het zo gepland dat we er op donderdag waren, dan is iedereen namelijk zowel in de baden als in het sauna’s naakt. Op de dinsdag is er alleen toegang met badkleding. De overige dagen (muv het eerste weekend in de maand) is badkleding in het zwembadgedeelte verplicht, terwijl je in het saunagedeelte wel naakt bent. Tja, dat vind ik heel lastig, dat aan-en uit gesjor van zo’n natte bikini.

Paramedisch centrum

Een beetje jaloers werd ik toen Ivo, een van de fysiotherapeuten, vertelde dat zijn wekelijkse patiënten na een (hydro)therapie behandeling nog 2,5 uur gebruik mogen maken van de faciliteiten van Thermae 2000. Grrr, zo’n wekelijkse fysiobehandeling wil ik ook! Overigens staan er in de fitnessruimte ook enkele aparaten die vanuit de rolstoel te gebruiken zijn. Elke dag kun je ook aansluiten bij een aquafittraining of floatsessie onder begeleiding van een fysiotherapeut. Je kunt bij Thermae o.a. ook terecht bij de diëtist, manueel therapeut en ergotherapeut.

Floaten in het warme water onder begeleiding van een fysiotherapeut

 

Reserveer direct een ontspannen weekendje bij Thermae 2000.

Met de nieuw verschenen rolstoeltoegankelijke stadswandeling in de hand genoot ik vorige jaar in de donkere decembermaand van een bezoek aan onze zuiderburen. Een tocht langs bijzondere paleizen, mooi verlichte pleintjes, kerstkraampjes en de Dijle. Mechelen, knusse stad in kerstsferen!

In Utrecht stapte we op de trein, met alleen een overstap in Rotterdam kom je dan ruim twee uur later in Mechelen aan. Hou er trouwens rekening mee dat je in- en uitstaphulp voor de Belgische spoorwegen48 uur van te voren moet regelen. Je regelt dit via NS-assistentie. Lichtjes en kerstmarktkraampjes versieren de Anton Pieck-achtige bruggen en pleinen. We wanen ons bijna in de Efteling. Op de site ‘Mechelen houdt je warm’ vind je elk jaar alle december-activiteiten bij elkaar.

Restaurant Lamseau, zoals uit eten hoort te zijn

Ons hotel, Hotel Vé, ligt aan het water op de Vismarkt, ondergebracht in een oude visrokerij en een oude sigarenfabriek. Een centrale plek van waaruit je de stad makkelijk te voet kunt verkennen. Op de dag van aankomst stappen wij, opgewarmd bij de heerlijke gaskachel in onze kamer, alleen even richting restaurant Lam’eau iets verderop, ook gelegen aan de Vismarkt. Het kleine restaurant is gevestigd in de vroegere bierbrouwerij Lamot. Bij het raam staan enkele gezellige ronde tafels. Op de muur grote foto’s van oude brouwketels, de bar opgetrokken uit een groot stuk koperplaat. Het menu is Frans-Belgisch, hier geen hamburgers of bakje suffe groentjes. We eten zoals uit eten hoort te zijn. Mooi opgemaakte gerechten (met bloemen) en bijzondere smaken. Als we het restaurant helemaal tevreden uitwandelen is het gezellig druk bij de verlichte kerststalletjes en de schaatsbaan op het water.

Straffe madam, in de voetsporen van Margaretha van Oostenrijk

Als we de volgende ochtend de nieuwe rolstoeltoegankelijke stadswandeling erbij pakken lezen we dat Mechelen 500 jaar geleden de hoofdstad was van de Nederlanden en onder bewind stond van Margaretha van Oostenrijk. Haar invloed op de stad was groot en je vindt haar beeld en paleis (Hof van Savoye) op de Grote Markt. Ze staat bekend als een straffe madam, nou daar hou ik wel van. De Grote Markt is trouwens een plaatje, met prachtige historische panden. Vooral ’s avonds met alle lichtjes aan. Mocht je je afvragen of de toren van de Sint-Romboutskathedraal, het symbool voor Mechelen, zo plat bedoeld was? Nee dus, de bouw werd door geldproblemen op 97 meter stopgezet, de planning van 167 meter werd bij lange na niet gehaald. Ter vergelijking, de hoogste toren van België staat in Antwerpen en is 124 meter. Overigens wel van dezelfde architect als de toren van Mechelen, meneer Keldermans. Volgens mij is het trouwens geen familie… De toren heeft geen lift maar je kan in het historische Schepenhuis, bij de toeristische dienst Visit-Vlaanderen, met een virtuele bril vanaf de Romboutstoren naar beneden kijken! Alle historische gebouwen die niet of gedeeltelijk toegankelijk zijn kun je hier vinden, kijk op www.virtueelmechelen.be.

Sint Romboutstoren in Mechelen

Kazerne Dossin, holocaust en mensenrechten

Van een heel andere orde is de Kazerne Dossin. Op de plek waar nu een enorm wit, betonnen gebouw staat werden meer dan 25.000 joden en zigeuners samengebracht en op de treinen gezet naar Auschwitz-Birkenau. Het museum, tevens memoriaal en documentatiecentrum over de holocaust en mensenrechten maakt op mij een verpletterende indruk. Duizenden foto’s en verhalen van de mensen die nooit meer terugkwamen zijn hier verzameld op de hoge muren. Op indringende wijze wordt verteld hoe Hitler met zijn metgezellen de heel gewone Duitser in een hysterische massa wist te veranderen. De strenge bewaking bij de ingang van het museum verbaast mij, blijkbaar is dit nodig. De detectiepoortjes zijn 82 cm breed. Verder is het museum ruim opgezet en goed toegankelijk.

Wandelroute met tussendoortjes

Tijdens de wandelroute maken wij zo nu en dan een ommetje voor een mooie muurschildering (Mechelen Muurt) ofwel om iets lekkers te scoren uit het Prikkelpakket, een bonnenboekje wat je langs enkele charmante Mechelse zaakjes leidt. We scoren daarmee bijvoorbeeld een lekker taartje en kop koffie bij Sava (Grote Markt). Laat je niet tegenhouden door de drempel, vraag binnen om de mobiele plank. Later op de dag pakken we een pintje bij bierbrouwerij het Anker en knabbelen we een kaasplankje in de megadrukke Kaashandel Schokaert. De beroemde chocolademaantjes van Banketbakkerij VanderBeek & Godiva (niet rolstoeltoegankelijk) smaken bij de Mechelse thee van Simon Levelt en alweer terug in Utrecht heel best.

Anonieme kunstenaressen en hun Besloten Hofjes

We maken ook een lange stop bij Museum Hof van Busleyden. Alleen het gebouw is al de moeite waard. In de oude paleiswoning vind je verhalen uit de glorietijd van Mechelen maar er is ook altijd een moderne tentoonstelling. Bijzonder vind ik de Besloten Hofjes, een soort groot uitgevallen kijkdozen waar je je even in het paradijs, een soort minituintjes, begeeft. De unieke hofjes vol met stoffen bloempjes en kleine beeldjes werden gemaakt door de zusters van Augustinessen, echte kunstenaressen maar niet bij naam genoemd. Inmiddels worden ze stuk voor stuk gerestaureerd en ook dat is een mooi proces wat je kan zien in het museum.

3 foto's van de hofjes, met details van handgemaakte bloemen en beeldjes
Mechelen collage, Besloten hofjes, museum Busleyden

Pad over de Dijle

Wat een geweldig idee om over een deel van de Dijle een houten pad aan te leggen, je loopt over een houten staketsel over het water in de grachten onder de bruggen door. Zo zie je de oude huizen aan de achterzijde. Het pad is op enkele plaatsen met een (soms steile) helling te betreden. Leuk!

Eelke rijdt over het rolstoeltoegankelijke pad over de Dijle in Mechelen
Rolstoeltoegankelijk pad over de Dijle, door de gracht in Mechelen

Eten

In de brochure bij de wandelroute ‘Mechelen toegankelijk voor iedereen’ staan een aantal restaurants met toegankelijke toilet. Na het heerlijke diner bij Lam’aux kunnen de andere restaurants alleen nog maar tegenvallen. Bij Brasserie de Met is de afgelopen 50 jaar niet veel veranderd heb ik zo het gevoel maar dat heeft dan ook wel weer wat. De ober was in elk geval een film waard, zo druk als die man was! Het eten valt nog alles mee, we bestellen zelfs oesters. Voor een snelle hap kun je prima terecht bij de hippe burgertent Ellis, de bietenburger valt goed in de smaak.

In Nederland hebben we ook mooie historische stadjes, maar een weekendje België is toch anders. In elk geval, het is buitenland! Na Hasselt vorig jaar, bevalt ook Mechelen mij zeer goed. Overzichtelijk maar meer dan genoeg te doen om een weekend te vullen. Sfeervol ook, Mechelen houdt je warm, ja echt!

Meer info: Start van een weekend Mechelen: visitmechelen.be

Van 6 december 2019 tot 5 januari 2020 is Mechelen helemaal in kerstsferen met in de weekenden kerstmarkt. De wandelroute ‘Mechelen, toegankelijk voor iedereen’ bevat een kaart met brochure waar veel rolstoeltoegankelijke bezienswaardigheden in staan beschreven. Deze kaart is natuurlijk het hele jaar te gebruiken! Er staat ook een aantal toegankelijke restaurants en toiletten in. Dat bleek heel handig! Helaas zijn veel andere winkels en restaurants nog slecht toegankelijk.

Het Prikkelpakket (bonnenboekje) koop je voor 6 euro bij Visit Vlaanderen, het toeristisch infopunt. Er zitten 6 proef-bonnen waarmee je een gratis lekkernij ophaalt en 10 doe-bonnen waarmee je korting krijgt in musea en attracties. Meer info op www.visitmechelen.be

Benieuwd naar ons fijne hotelleke? Bekijk de riante suite hier! 

IJsbaan aan de Vismarkt, vlak voor ons hotel
IJsbaan aan de Vismarkt, vlak voor ons hotel.

 

Als je in Toronto bent (zie vorige blog) dan ga je naar de Niagara Falls. Wij dus ook! Met de bus ben je er in ruim anderhalf uur. Wat ik niet wist is dat er eigenlijk twee watervallen vlak naast elkaar zijn. De wat kleinere Amerikaanse Falls en de meest beroemde Horseshoe falls aan de Canadese zijde. Wij blijven aan de Canadese zijde met prachtig uitzocht op beide krachtpatsers.

Eelke kijkt op de Niagara Falls vanuit haar rolstoel

Rolstoeltoegankelijke busrit boeken

We boeken onze busrit naar de Niagara Falls aan de balie in ’the Coach Terminal’, downtown Toronto. Hiervandaan vertrekken de Mega- en Greyhoundbussen naar bestemmingen over heel Canada. Bellen blijkt handiger want de vriendelijke meneer aan de kassa meldt ons dat we zelf  de busmaatschappij moeten bellen om een rolstoeltoegankelijke bus te reserveren. Wij kunnen nu we wel aan de kassa betalen en aangezien we geen creditcard hebben is dat wel handig.

In de vertrekhal hangt een hele batterij aan ouderwetse granieten telefoons waar we gratis mee bellen. Een toegankelijke bus moet je trouwens 48 uur van te voren reserveren. Later blijkt dat ik precies op de lift pas, mijn rolstoel is 90 cm lang van achterwiel tot voorwiel.

Magisch circus

Twee dagen later, s’ochtends vroeg vertrekt onze bus. Altijd lollig om uitgerekend dan in de verkeerde metro te stappen…. Ik zie mezelf als allerlaatste de bus ingetakeld worden terwijl iedereen op ons zit te wachten… Maar gelukkig, de bus is wat verlaat en iedereen staat nog te wachten.

Ruim anderhalf uur later worden we bij de bus terminal van de Niagara Falls gedropt, met de lift word ik als laatste de bus uit geholpen. Als wij eenmaal uit de bus zijn is iedereen al verdwenen. Er staat slecht aangegeven waar we heen moeten. We besluiten gewoon te gaan lopen, bleek wel drie kilometer te zijn… Wil je dat niet, dan kun je met de prima rolstoeltoegankelijke stadsbus van WeGo gaan (die was waarschijnlijk met al die mensen vertrokken).

De eerste aanblik op de Falls is geweldig! Vanaf de (Canadese) waterkant kijk je prachtig op beide watervallen. Het bulderende water geeft dichtbij de waterval een continue enorme witte mist van opspattend water wat het een heel magisch tintje geeft. Afhankelijk van de wind word je zelfs aan de andere kant van de rivier nog nat. Wij hebben een warme dag in september uitgekozen en af en toe geeft dat een heerlijke zachte druppelmist op je huid. Op het eind van de middag wordt het licht op de watervallen steeds mooier en krijgen we de regenboog er gratis bij. Bijzonder mooi.

Tegelijkertijd, bereid je ook voor op een circus. De Falls zijn puur natuur maar er zijn zoveel attracties omheen gebouwd dat het bijna lijkt alsof alles bedacht is voor de toerist, inclusief de watervallen zelf. Zou je al niet genoeg prikkels krijgen van alle mensen en attracties dan schalt er ook nog wel een muziekje door de speakers.

Adventure Pass

Wij kopen bij de informatiebalie, vlakbij de opstapplaats van de Hornblower Niagara Cruises, een Adventure Pass (bedankt voor de tip Joke op Facebook…). Je krijgt dan een flinke korting op vier attracties die allemaal rolstoeltoegankelijk zijn. Bovendien kun je gratis gebruik maken van de WeGo-bus. Een eventuele begeleider krijgt een gratis pas. Overigens geldt dat laatste in Canada voor veel attracties, je kunt vragen naar een gereduceerd tarief voor je ‘care-worker’, vaak krijg je dan een kaartje gratis.

Cruise met de Hornblower

Wij beginnen direct met de boottocht met de Hornblower, je wordt gegarandeerd zeiknat maar is echt een ‘must-do’ als je hier bent. Het is alleen al grappig om samen met tientallen anderen in een soort Teletubby outfit (je krijg allemaal gratis een plastic roze poncho met cappuchon) in de brandende zon in de rij te staan bij de incheck.

Het bootje op de foto lijkt een notendop maar in het echt is het best een aardig bootje. Je kan er met de rolstoel prima rondrijden, je kan alleen niet naar het bovendek. Al met al duurt het tochtje twintig minuten. Het is indrukwekkend en vooral heel nat en een enorm lawaai als je eenmaal vlak voor de watervallen vaart. Toch, als je er zo dicht bovenop zit dan zie je het eigenlijk niet eens goed. Als we later, vanaf de kant, de bootjes zien varen kunnen we ons bijna niet voorstellen dat wij daar ook op zaten. Het ziet er zo kwetsbaar uit.

In de 130 jaar oude tunnels onder de Falls (Journey behind the Falls)
Bijna futuristisch die ene man (Tjeerd) tussen al die gele wezens. Wij waren de enige gekken die een eigen regenjas mee hadden!

Behind the Falls

Na de boot wandelen we naar ‘Table Rock Centre’, vlakbij de Niagara Falls. We gaan naar de Niagara Fury (4d-film met special effects), wel geinig maar niet een ‘must-do’ wat ons betreft. Vervolgens wandelen we door de tunnels onder de Falls (Journey behind the Falls). Deze tunnels zijn honderddertig  jaar geleden aangelegd, zelfs Marilyn Monroe is er geweest! Met een lift ga je drieënveertig  meter naar beneden en opnieuw krijg je een poncho want je kan wel een beetje nat worden. Vooral het eerste uitzichtpunt (Lower observation deck) is de moeite waard, je hebt hier een mooi en wijds uitzicht op het naar beneden donderende water, eigenlijk vlak naast de Horseshoe. De andere twee punten zijn echt achter de watervallen. De uitkijkpunten zijn smal en eigenlijk zie je alleen maar een klein stukje gordijn van water naar beneden kletteren. Gelukkig is het niet druk, ik heb gehoord dat je ook in een dikke rij, voetje voor voetje door de tunnels kunt gaan.

‘Journey behind the Falls’, vanaf het ‘Lower observation deck’.

White Water Walk en Las Vegas

Je moet de boottocht en de tunnels eigenlijk wel gedaan hebben maar het uitzicht gewoon boven langs de weg, waar je niks voor hoeft te betalen, vinden wij stiekem gewoon het mooiste. We zitten daar zo van te genieten dat we uiteindelijk te laat zijn voor onze laatste attractie van de Adventure Pass, de wandeling langs de rivier, de White Water Walk. Jammer! Hier hadden we beter mee kunnen starten, dit blijkt een van de weinige attracties die om vijf uur dichtgaat. Van te voren hadden wij ook het Butterfly Conservatory getipt gekregen, deze ligt ook wat noordelijker en sluit op een doordeweekse dag ook om vijf uur. Dat lukt dus helaas ook niet meer.

Wij lopen vlakbij de Rainbow bridge omhoog richting het reuzenrad. Een straat aaneengeschakelde idiote attracties (spookhuizen, lasergames, casino’s, escaperooms, wassenbeeldenmuseum, speelhallen en zelfs het museum van Guinness of World Records), stemmen roepen je naar binnen met harde muziek en knipperende lichtjes. Daartussen schreeuwerige toeristenwinkels en hamburgertenten. Las Vegas in het klein of zoiets. Wij eten dan toch ook een hamburger bij Wendy’s en gaan daarna met de WeGo-bus richting station/busterminal.

Met de taxi naar huis

Als de Megabus aan komt rijden zie ik direct dat er geen rolstoelteken op de bus staat. Al snel blijkt er inderdaad geen lift aan boord. Het is even penibel maar gelukkig geven ze hun fout snel toe en wordt er op hun kosten een luxe rolstoeltoegankelijke taxi (á 250 dollar) voor ons geregeld. Is dat even een comfortabele terugreis!

Een of twee dagen

We hebben best even nagedacht of we aan één dag genoeg zouden hebben. Achteraf hadden wij wat beter moeten plannen, dan hadden we alle attracties van de Adventure Pass best in een dag kunnen doen. Een dagje extra was voor ons niet nodig, we hadden het wel gezien. Toch kan twee dagen ook leuk zijn. Dan kun je nog wat meer van de omgeving zien, Niagara on the Lake, het iets noordelijker gelegen dorpje schijnt ook de moeite waard te zijn en er zijn ook nog wijnroutes met proeverijen in deze streek.

Ondertussen

Na drie weken, zijn we helemaal gewend aan het leven in een grote stad. Natuurlijk gedragen we ons als echte toeristen en gingen we naar de CN-Tower! Maar we doen ook gewoon boodschappen en de was (in de gemeenschappelijke wasruimte). Ik geniet daarnaast enorm van de goede toegankelijkheid hier.  Volgende blog meer!

Heb jij ook zin om naar Canada te gaan? Of ben je al bij de Niagara Falls geweest? Laat je dan een berichtje achter? Vind ik leuk!

Even leek het hele plan om voor een maand van huis te wisselen met Marilyn en Greg in Toronto niet door te gaan. Weet je nog dat ik helemaal blij was, zie mijn blogje, House swapping Toronto? Via Matchinghouses.com, een huizenruilsite voor aangepaste woningen, kwam ik in contact met Marilyn en na heel wat mails over en weer kwamen we tot een afspraak om begin juni van huis te wisselen. Tickets werden geboekt maar helaas kreeg Greg een paar weken voor vertrek een ernstig auto-ongeluk. Enorme schrik maar wonder boven wonder hield hij er ‘alleen’ een aantal gebroken ribben aan over. Drie maanden later kon het feest dus alsnog doorgaan!

En nu zijn we alweer 6 dagen in Toronto! Op het vliegveld stond Greg in zijn blauwe bus (een Ford uit 1999 met cassettedeck) klaar om ons op te pikken. Greg & Marilyn waren de eerste 1,5 dag nog hier, wat echt super leuk was! Ook na zoveel mails blijft het spannend aan wie je je (t)huis toevertrouwd. Maar het voelde direct goed, wat een aardige luitjes. Greg geeft ons op weg naar ons huis voor de komende maand direct een tourtje door Toronto. We rijden langs Lake Ontario, zien de CN Tower en rijden over de hoofdader van de stad: Yonge St. Als we even de hoofdstraat afrijden, valt direct op dat er achter de enorme wolkenkrabbers groene villawijken staan. Wat een contrast, zo dichtbij elkaar!

In de auto van Greg, onze eerste kennismaking met Young St.

Marilyn wacht ons bij aankomst op in haar huisje. Alles ziet er knus uit. Het is klein maar fijn. Badkamer is goed toegankelijk voor mij en het bed is volgens afspraak gedraaid zodat ik aan mijn goede kant het bed in kan! Op de foto’s had ik gezien dat het zo voor mij beter zou werken. Het is grappig dat je daar dan niks over hoeft uit te leggen. Rolstoelers onder elkaar begrijpen die fratsen. Wat heerlijk en wat een opluchting, hier gaan wij het heel fijn hebben.

Eerste kennismaking

Nog die avond maken we samen met Greg en Marilyn ons eerste ritje met de subway. We maken kennis met vrienden en buren in de flat, iedereen lijkt te weten van onze komst! Wat een heerlijk welkom-gevoel. De volgende ochtend appt Marilyn vanuit het appartement boven ons, waar zij een nachtje konden slapen, of we al klaar zijn. Ze wil ons nog de bus laten zien en de supermarkt en… uiteindelijk belanden we ook nog in de mooie Edwards Gardens. Greg vat het goed samen: ‘ The only problem is that we are switching houses at the same time’. Ze wilden ons het liefst heel Toronto laten zien!

Edwards gardens met Greg en Marilyn

s’ Avonds zwaaien we Greg en Marilyn uit en dan zijn we toch echt alleen. Alhoewel, we zijn inmiddels al uit eten geweest met buurman Albert. En morgen komt Jerry, de buurman van beneden, bij ons eten. Albert is een heel aardige man van 83, geboren vlak voor de tweede wereldoorlog in Rotterdam. Op zijn 26ste moederziel alleen geëmigreerd naar Canada. Een rotjeugd in kindertehuizen probeert hij te vergeten en daarmee is ook het Nederlands verdwenen. Hij spreekt er geen woord meer van.

Fietsen en de metro

Toronto is echt een mega-stad maar er zijn ook veel groene parken. De wegen zijn niet echt fijn om te fietsen, met de rolstoel is het echt goed uitkijken voor gaten. Tjeerd heeft zijn vouwfiets bij zich maar er wordt hier weinig gefietst. Heel druk en slecht wegdek aan de rand. Gelukkig gaat het met de metro heel goed, de meeste metrostations zijn prima toegankelijk al is er soms wel een grote tussen de ingang van de metro en het perron. Maar het gaat goed als ik gewoon recht er in en uit ga.

Met de subway!

Broadway Ave, independent living

We verblijven op Broadway Ave, op de hoek van Yonge St. Als we de deur uitstappen zijn we direct bij de winkels, ontelbare restaurantjes (pizza, pizza en vooral pizza). Vijf minuten lopen naar het metro-station. Ons appartement voelt al als een thuis, ik kan me heel goed zelf redden. Het bed slaapt gelukkig ook lekker. In de flat wonen meer mensen met een handicap, als ik het goed begrijp is het een beetje zoiets als Fokus in Nederland. Hier heet het Independent Living.

Utrecht

Greg & Marilyn zijn uiteraard ook goed aangekomen in mijn huis. Ze vinden het super groot en ’they loved my sense of style’. Utrecht vinden ze ook prachtig, alleen al die fietsers vinden ze spannend zeker als ze straks ook hun huurauto hebben. Zo grappig, wij zijn ‘bang’ voor de enorme auto’s en zij voor de stroom aan fietsers.

De mensen noemen mij trouwens Elkie. Eelke is lastig voor ze. Tjeerd is al helemaal niet uit te spreken voor hen. We ontdekken de stad elke dag een beetje meer. Grappig hoe je in het begin de bomen door het bos niet ziet en het nu al heel veel overzichtelijker lijkt en we ons weg al vinden door de mensenmassa en wolkenkrabbers. Het heeft ook iets heel leuks om te horen hoe Greg & Marilyn het in Nederland hebben. Het is niet zomaar een vakantie, het voelt echt een beetje alsof we even ruilen van leven.

Oneindig veel te doen

We hebben al zoveel gezien en gedaan! Het Jazz-festival in Kensington Market, chinees gegeten in China-town, fiets/rolstoeltocht van 22km door het Don River Valley Park en de Infinity mirrored Room van Kusama in AGO (Art Gallery Ontario). En ondertussen genieten we ook gewoon van het ‘gewone’ leven samen. Elke dag is een feestje! Vandaag hebben we voor vrijdag de Megabus gereserveerd naar de Niagara Falls! Twee uur rijden vanaf Toronto. Binnenkort meer daarover!

Kensington Market, super gezellige straatjes met gekke vintagewinkeltjes en hippe eettentjes. Met Jazz muziek overal, uit steekjes en in het park.
Chinatown
Langgerekte parken, hier zie je ze wel, fietsers! De vouwfiets van Tjeerd wordt gewaardeerd!

 

 

 

Toronto AGO Kusama

 

Ik had de indrukwekkende plaatjes al vaker gezien maar vorige week heb ik eindelijk zelf door de boomtoppen gecrost met mijn rolstoel! Baumwipfelpfad Saarschleife is vanuit Utrecht een van de meest dichtbij gelegen boomkruinenpaden met indrukwekkende uitzichttoren. Toch nog altijd nog zo’n 450 autokilometers, het is dus wel een eindje rijden maar in combinatie met een leuk weekend Saarbrücken vond ik het helemaal de moeite waard.

Denk je nu huh? Door de boomtoppen gecrost? Zie dan voor je een houten knikkertoren van vroeger. Weet je wel, waar je bovenin een knikker legt en deze vervolgens vanzelf naar beneden rolt. Midden in een van de mooiste wandelgebieden van Saarland vind je zo’n enorme knikkertoren. Via een 800 meter lang houten rolstoeltoegankelijke pad op palen rol ik op 23 meter hoogte tussen de boomtoppen naar de 42 meter hoge spiraalvormige uitkijktoren. Eenmaal bovenop de toren is het uitzicht echt prachtig! Je kijkt uit over de beroemde bocht van rivier de Saar in het Zuidwesten van Duitsland en de groene heuvels van het natuurpark Saar-Hunsrück! Wauw, dit is wel uniek, zonder lift op deze hoogte belanden maakt wel weer duidelijk dat er zoveel meer kan dan we soms denken!

Meer baumwipfelpfaden

Baumwipfelpfad Saarschleife is één van de negentien geweldige bosbouwwerken in Duitsland. Ook in Kroatie, Slowakije en Oostenrijk vind je nog vier van deze bijzondere paden door de boomtoppen met ieder een unieke uitkijktoren. Het bijzondere is dat ze allemaal rolstoeltoegankelijk zijn! Allemaal mooie bestemmingen dus misschien moet ik ze allemaal maar op mijn to-do-lijstje zetten. Kan jij er al eentje afvinken? Ik ben benieuwd!

Een overzicht van alle boomtoppenpaden vind je hier. Voor het boomtoppend in Saarschleife kijk je op de website van Saarland.

Wat deden we nog meer in Saarland?

Samen met Tjeerd had ik een fijn weekend in Saarland. Het boomtoppenpad was wel het hoogtepunt (grapje). Maar we waren ook in vestingstadje Saarlouis en in de mooie stad Saarbrücken. Echt indrukwekkend (en fotogeniek) vond ik Völklinger Hütte, een enorm staal- en hoogovencomplex uit de bloeitijd van de ijzerindustrie, een van de meest originele wereldcultuurerfenissen van UNESCO.

Mijn hele ‘Saarlandverhaal‘ staat in Support Magazine Vakantie-editie 2020 (opent in PDF).

In de regen op de ‘Alte Brucke’ in Saarbrücken…
IJzersmelterij Völklingen Hütte, indrukwekkend erfgoed